1 Т огава Иов в отговор рече:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 М ного такива неща съм слушал; Окаяни утешители сте всички.

"Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

3 С вършват ли се празните думи? Или що ти дава смелост та отговаряш?

Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

4 И аз можех да говоря като вас; Ако беше вашата душа на мястото на моята душа, Можех да натрупам думи против вас И да клатя глава против вас.

Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

5 & lt;Но> аз бих ви подкрепил с устата си, И утехата от устните ми би олекчила <скръбта ви>.

Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

6 А ко говоря, болката ми не олеква; И ако мълча, до колко съм по-на покой?

Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

7 Н о сега Той ме много умори; Ти запусти цялото ми семейство.

Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

8 Н абръчкал си ме в свидетелство <против мене>; И мършавостта ми се издига срещу мене И заявява в лицето ми.

më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

9 Р азкъсва ме в гнева Си, и ме мрази; Скърца със зъбите Си против мене; Неприятелят ми остри очите си върху мене.

Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

10 З япат против мене с устата си, Удрят ме по челюстта с хулене, Трупат се всички против мене.

Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

11 Б ог ме предаде на неправедния, И ме хвърли в ръцете на нечестивите.

Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

12 Б ях в охолност, но Той ме разкъса, Дори хвана ме за врата и строши ме, И постави ме за Своя прицел.

Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

13 С трелците Му ме обиколиха; Пронизва бъбреците ми, и не щади; Излива жлъчката ми на земята.

Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

14 С ъсипва ме с удар върху удар; Спуска се върху мене като исполин.

Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

15 В ретище съших върху кожата си, И окалях рога си в пръстта,

kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

16 Л ицето ми подпухна от плач, И мрачна сянка има върху клепачите ми,

Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

17 А ко и да няма неправда в ръцете ми, И да е чиста молитвата ми.

megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

18 О земле, не покривай кръвта ми! И за вика ми да няма място <за почивка>.

O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

19 Е то и сега, свидетелят ми е на небесата, И свидетелството ми във височините.

Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

20 М оите приятели ми се присмиват; <Но> окото ми рони сълзи към Бога,

Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

21 Д ано Той <сам> защити човека пред Бога, И човешкия син пред ближния му!

Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

22 З ащото, като се изминат малко години, Аз ще отида на път отгдето няма да се върна.

Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.