1 Т огава Иов в отговор рече: -
Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
2 Н аистина <само> вие сте люде, И с вас ще умре мъдростта!
"Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.
3 Н о и аз имам разум както и вие; Не съм по-долен от вас; И такива работи, кой ги не знае?
Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?
4 С танах за поругание на ближния си, Човек, който призовавах Бога, и Той му отговаряше, - Праведният, непорочният човек стана за поругание!
Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.
5 Т оя, чиито нозе са близо до подхлъзване, Е като презрян светилник в мисълта на благополучния.
Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.
6 Ш атрите на разбойниците са в благоденствие, И тия, които разгневяват Бога, са в безопасност; Бог докарва< изобилие> в ръцете им.
Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.
7 Н о попитай сега животните, и те ще те научат, И въздушните птици, и ще ти кажат;
Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,
8 И ли говори на земята, и тя ще те научи, И морските риби ще ти изявят.
ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.
9 О т всички тия кой не разбира, Че ръката на Господа е сторила това? -
Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?
10 В Чиято ръка е душата на всичко живо, И дишането на цялото човечество.
Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.
11 У хото не изпитва ли думите, Както небцето вкусва ястието си?
Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?
12 М ъдростта е у белокосите, <казвате вие>, И разумът в дългия живот.
Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.
13 А у <Бога> е мъдростта и силата; Той има разсъждение и разум.
Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.
14 Е то, Той събаря, и не се съгражда вече; Затваря човека, и не му се отваря.
Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.
15 Е то, задържа водите, и пресъхват; Пуща ги пак, и изравят земята.
Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.
16 У Него е силата и мъдростта; Негов е измаменият и измамникът.
Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.
17 З акарва съветниците ограбени, И прави съдиите глупави.
Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.
18 Р азпасва пояса на царете, И опасва кръста им с въже.
Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.
19 З акарва първенците ограбени И поваля силните.
I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.
20 О тнема думата от ползуващите се с доверие, И взема ума на старейшините.
I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.
21 И злива презрение върху князете, И ослабва силата {Или: Разхлабя пояса.} на яките.
Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.
22 О ткрива дълбоки работи из тъмнината, И изважда на видело мрачната сянка.
Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.
23 У множава народите, и погубва ги, Разширява народите, и стеснява ги.
I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.
24 О тнема бодростта на началниците на земните жители, И прави ги да се скитат по непроходна пустиня;
U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.
25 П ипат в тъмнината без виделина, И прави ги да залитат като пияни.
Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur".