1 И в един от дните, когато Той поучаваше людете в храма и проповядваше благовестието, надойдоха главните свещеници и книжниците със старейшините и Му рекоха:

Dhe në një nga ato ditë ndodhi që, ndërsa ai po mësonte popullin në tempull dhe predikonte ungjillin, erdhën krerët e priftërinjve dhe skribët bashkë me pleqtë,

2 К ажи ни с каква власт правиш това? или, кой е онзи, който Ти е дал тази власт?

dhe i thanë: “Na trego me ç’autoritet i bën këto gjëra; ose kush është ai që ta dha ty këtë pushtet?.”

3 И в отговор им рече: Ще ви задам и Аз един въпрос, и отговорете Ми:

Dhe ai duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes një gjë dhe ju m’u përgjigjni:

4 И оановото кръщение от небето ли беше, или от човеците?

Pagëzimi i Gjonit vinte nga qielli apo nga njerëzit?.”

5 А те разискваха помежду си, думайки: Ако речем: От небето, ще каже: Защо го не повярвахте?

Dhe ata arsyetonin në mes tyre duke thënë: “Po të themi prej qiellit, ai do të na thotë: "Atëherë përse nuk i besuat?".

6 Н о ако речем: От човеците, всичките люде ще ни убият с камъни, защото са убедени, че Иоан беше пророк.

Kurse po t’i themi prej njerëzve, gjithë populli do të na vrasë me gurë, sepse ai është i bindur se Gjoni ishte një profet.”

7 И отговориха, че не знаят от къде <беше>.

Prandaj u përgjigjen se nuk dinin nga vinte.

8 Т огава Исус им рече: Нито Аз ви казвам с каква власт правя това.

Atëherë Jezusi u tha atyre: “As unë nuk po ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.”

9 И почна да говори на людете тази притча: Един човек насади лозе, даде го под наем на земеделци, и отиде в чужбина за дълго време.

Pastaj filloi t’i tregojë popullit këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri mbolli një vresht, ua besoi disa vreshtarëve dhe iku larg për një kohë të gjatë.

10 И във време <на беритбата> прати един слуга при земеделците за да му дадат от плода на лозето; но земеделците го биха и отпратиха го празен.

Në kohën e të vjelave, dërgoi një shërbëtor tek ata vreshtarë që t’i jepnin pjesën e vet nga prodhimi i vreshtit; por vreshtarët e rrahën atë dhe e kthyen duarbosh.

11 И изпрати друг слуга; а те и него биха, срамно го оскърбиха, и го отпратиха празен.

Ai dërgoi përsëri një shërbëtor tjetër; por ata, pasi e rrahën dhe e shanë edhe atë, e kthyen duarbosh.

12 И зпрати и трети; но те и него нараниха и изхвърлиха.

Ai dërgoi edhe një të tretë, por ata e plagosën edhe atë dhe e përzunë.

13 Т огава стопанинът на лозето рече: Що да сторя? Ще изпратя любезния си син; може него да почетат.

Atëherë i zoti i vreshtit tha: "Çfarë duhet të bëj? Do të dërgoj djalin tim të dashur. Ndoshta, duke e parë atë, do ta respektojnë!".

14 Н о земеделците, като го видяха, разискаха помежду си, като думаха: Това е наследникът; нека го убием, за да стане наследството наше.

Por vreshtarët, kur e panë, thanë midis tyre: "Ky është trashëgimtari; ejani e ta vrasim që trashëgimia të na mbetet neve".

15 И зхвърлиха го вън от лозето и го убиха. И тъй, какво ще им стори стопанинът на лозето?

Kështu e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë. Ç’do t’u bëjë, pra, këtyre, i zoti i vreshtit?

16 Щ е дойде и ще погуби тия земеделци, и ще даде лозето на други. А като чуха това рекоха: Дано не бъде!

Ai do të vijë, do t’i vrasë ata vreshtarë dhe do t’ua japë vreshtin të tjerëve.” Por ata, kur e dëgjuan këtë, thanë: “Kështu mos qoftë.”

17 А той ги погледна и рече: Тогава що значи това, което е писано: "Камъкът, който отхвърлиха зидарите, Той стана глава на ъгъла"?

Atëherë Jezusi, duke i shikuar në fytyrë, tha: “Ç’është, pra, ajo që është shkruar: "Guri që ndërtuesit e kanë hedhur poshtë u bë guri i qoshes"?

18 В секи, който падне върху този камък, ще се смаже, а върху когото падне, ще го пръсне.

Kushdo që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copë-copë, dhe ai mbi të cilin do të bjerë guri, do të dërrmohet.”

19 И в същия час книжниците и главните свещеници се стараеха да турят ръце на Него, защото разбраха, че Той каза тая притча против тях, но се бояха от народа.

Në këtë moment, krerët e priftërinjve dhe skribët kërkuan të vënë dorë në të, sepse e morën vesh se ai e kishte treguar atë shëmbëlltyrë për ata, por kishin frikë nga populli.

20 И като Го наблюдаваха, пратиха издебници, които се преструваха, че са праведни, за да уловят някоя Негова дума, тъй щото да Го предадат на началството и на властта на управителя.

Ata e përgjonin me kujdes dhe i dërguan disa spiunë të cilët, duke u paraqitur si njerëz të drejtë, ta zinin në gabim në ndonjë ligjëratë dhe pastaj t’ia dorëzonin pushtetit dhe autoritetit të guvernatorit.

21 И те Го попитаха, казвайки: Учителю, знаем, че право говориш и учиш, и у Тебе няма лицеприятие, но учиш Божия път според истината;

Këta e pyetën duke thënë: “Mësues ne e dimë se ti flet dhe mëson drejt dhe që nuk je aspak i anshëm, por mëson rrugën e Perëndisë në të vërtetë.

22 п раво ли е за нас да даваме данък на Кесаря, или не?

A është e lejueshme për ne t’i paguajmë taksë Cezarit apo jo?.”

23 А Той разбра лукавството им, и рече им:

Por ai, duke e kuptuar ligësinë e tyre, u tha atyre: “Përse më provokoni?

24 П окажете ми един динарий. Чий образ и надпис има? И казаха: Кесарев.

Më tregoni një denar: e kujt është fytyra dhe mbishkrimi që ka?.” Dhe ata, duke përgjigjur, thanë: “E Cezarit.”

25 А Той рече: Тогава отдавайте Кесаревото на Кесаря, а Божието на Бога.

Atëherë ai u tha atyre: “I jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë.”

26 И не можаха да уловят <нещо> в думата пред народа; и, зачудени на отговора Му, млъкнаха.

Dhe nuk mundën ta zënë në gabim në ligjëratën e tij përpara popullit dhe, të habitur nga përgjigjja e tij, heshtën.

27 Т огава се приближиха някои от садукеите, които твърдят, че няма възкресение, и Го попитаха, казвайки:

Pastaj iu afruan disa saducej, të cilët mohojnë se ka ringjallje, dhe e pyetën,

28 У чителю, Моисей ни е писал: "Ако умре на някого брат му, който е женен, но е бездетен, брат му да вземе жената и да въздигне потомък на брата си".

duke thënë: “Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vëllai i dikujt vdes kishte grua dhe vdiq pa lënë fëmijë, i vëllai ta marrë gruan e tij dhe t’i ngjallë pasardhës vëllait të vet.

29 А имаше седмина братя; и първият взе жена и умря бездетен.

Tashti, ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.

30 И вторият и третият я взеха;

I dyti e mori për grua dhe vdiq edhe ai pa lënë fëmijë.

31 т ака също и седмината я взеха и умряха без да оставят деца.

E mori pastaj i treti; dhe kështu që të shtatë vdiqën pa lënë fëmijë.

32 А после умря и жената.

Dhe pas tyre vdiq edhe gruaja.

33 И тъй, във възкресението, на кого от тях ще бъде жена? защото и седмината я имаха за жена.

Atëherë, në ringjallje, e kujt do të jetë grua? Sepse që të shtatë e patën grua.”

34 А Исус им рече: Човеците на този свят се женят и се омъжват;

Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: “Bijtë e kësaj bote martohen dhe martojnë;

35 а ония, които се удостоят да достигнат онзи свят и възкресението от мъртвите, нито се женят нито се омъжват.

por ata që do të gjenden të denjë të kenë pjesë në botën tjetër dhe në ringjalljen e të vdekurve, nuk martohen dhe nuk martojnë;

36 И не могат вече да умрат, понеже са равни на ангелите; и, като участници на възкресението, са чада на Бога.

ata as nuk mund të vdesin më, sepse janë si engjëjt dhe janë bij të Perëndisë, duke qenë bij të ringjalljes.

37 А че мъртвите биват възкресени, това и Моисей показа <в мястото дето писа> за къпината, когато нарече Господа "Бог Авраамов, Бог Исааков и Бог Яковов".

Dhe se të vdekurit do të ringjallen, e ka deklaruar vetë Moisiu në pjesën e ferrishtes, kur e quan Zot, Perëndinë e Abrahamit, Perëndinë e Isakut dhe Perëndinë e Jakobit.

38 Н о Той не е Бог на мъртвите, а на живите; защото за Него всички са живи.

Ai nuk është perëndi i të vdekurve, por i të gjallëve, sepse të gjithë jetojnë për të.”

39 А някои от книжниците в отговор рекоха: Учителю, Ти добре каза.

Atëherë disa skribë morën fjalën dhe thanë: “Mësues, mirë fole.”

40 З ащото не смееха вече за нищо да Го попитат.

Dhe nuk guxuan më t’i bëjnë asnjë pyetje.

41 И рече им: Как казват, че Христос е Давидов син?

Dhe ai i tha atyre: “Vallë, si thonë se Krishti është Bir i Davidit?

42 З ащото сам Давид казва в книгата на псалмите: - Рече Господ на моя Господ: Седи отдясно Ми.

Vetë Davidi, në librin e Psalmeve, thotë: "Zoti i tha Zotit tim: Ulu në të djathtën time,

43 Д окле положа враговете Ти за Твое подножие.

derisa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua".

44 И тъй, Давид Го нарича Господ; тогава как е негов син?

Davidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë bir i tij?.”

45 И когато слушаха всичките люде, Той рече на учениците Си:

Dhe, ndërsa gjithë populli po e dëgjonte, ai u tha dishepujve të vet:

46 П азете се от книжниците, които обичат да ходят пременени, и обичат поздрави по пазарите, първите столове в синагогите, и първите места по угощенията;

“Ruhuni nga skribët, të cilët shëtisin me kënaqësi me rroba të gjata, duan t’i përshëndesin nëpër sheshe, të jenë në vendet e para në sinagoga dhe në kryet e vendit nëpër gosti;

47 к оито изпояждат домовете на вдовиците, и за показ принасят дълги молитви. Те ще получат по-голямо осъждане.

ata gllabërojnë shtëpitë e te vejave dhe, për t’u dukur, bëjnë lutje të gjata. Ata do të marrin një dënim më të rëndë.”