1 O n one of the days while He was teaching the people in the temple and preaching the gospel, the chief priests and the scribes with the elders confronted Him,

Dhe në një nga ato ditë ndodhi që, ndërsa ai po mësonte popullin në tempull dhe predikonte ungjillin, erdhën krerët e priftërinjve dhe skribët bashkë me pleqtë,

2 a nd they spoke, saying to Him, “Tell us by what authority You are doing these things, or who is the one who gave You this authority?”

dhe i thanë: “Na trego me ç’autoritet i bën këto gjëra; ose kush është ai që ta dha ty këtë pushtet?.”

3 J esus answered and said to them, “I will also ask you a question, and you tell Me:

Dhe ai duke u përgjigjur, u tha atyre: “Edhe unë do t’ju pyes një gjë dhe ju m’u përgjigjni:

4 W as the baptism of John from heaven or from men?”

Pagëzimi i Gjonit vinte nga qielli apo nga njerëzit?.”

5 T hey reasoned among themselves, saying, “If we say, ‘From heaven,’ He will say, ‘Why did you not believe him?’

Dhe ata arsyetonin në mes tyre duke thënë: “Po të themi prej qiellit, ai do të na thotë: "Atëherë përse nuk i besuat?".

6 B ut if we say, ‘From men,’ all the people will stone us to death, for they are convinced that John was a prophet.”

Kurse po t’i themi prej njerëzve, gjithë populli do të na vrasë me gurë, sepse ai është i bindur se Gjoni ishte një profet.”

7 S o they answered that they did not know where it came from.

Prandaj u përgjigjen se nuk dinin nga vinte.

8 A nd Jesus said to them, “Nor will I tell you by what authority I do these things.” Parable of the Vine-growers

Atëherë Jezusi u tha atyre: “As unë nuk po ju them me ç’pushtet i bëj këto gjëra.”

9 A nd He began to tell the people this parable: “A man planted a vineyard and rented it out to vine-growers, and went on a journey for a long time.

Pastaj filloi t’i tregojë popullit këtë shëmbëlltyrë: “Një njeri mbolli një vresht, ua besoi disa vreshtarëve dhe iku larg për një kohë të gjatë.

10 A t the harvest time he sent a slave to the vine-growers, so that they would give him some of the produce of the vineyard; but the vine-growers beat him and sent him away empty-handed.

Në kohën e të vjelave, dërgoi një shërbëtor tek ata vreshtarë që t’i jepnin pjesën e vet nga prodhimi i vreshtit; por vreshtarët e rrahën atë dhe e kthyen duarbosh.

11 A nd he proceeded to send another slave; and they beat him also and treated him shamefully and sent him away empty-handed.

Ai dërgoi përsëri një shërbëtor tjetër; por ata, pasi e rrahën dhe e shanë edhe atë, e kthyen duarbosh.

12 A nd he proceeded to send a third; and this one also they wounded and cast out.

Ai dërgoi edhe një të tretë, por ata e plagosën edhe atë dhe e përzunë.

13 T he owner of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my beloved son; perhaps they will respect him.’

Atëherë i zoti i vreshtit tha: "Çfarë duhet të bëj? Do të dërgoj djalin tim të dashur. Ndoshta, duke e parë atë, do ta respektojnë!".

14 B ut when the vine-growers saw him, they reasoned with one another, saying, ‘This is the heir; let us kill him so that the inheritance will be ours.’

Por vreshtarët, kur e panë, thanë midis tyre: "Ky është trashëgimtari; ejani e ta vrasim që trashëgimia të na mbetet neve".

15 S o they threw him out of the vineyard and killed him. What, then, will the owner of the vineyard do to them?

Kështu e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë. Ç’do t’u bëjë, pra, këtyre, i zoti i vreshtit?

16 H e will come and destroy these vine-growers and will give the vineyard to others.” When they heard it, they said, “ May it never be!”

Ai do të vijë, do t’i vrasë ata vreshtarë dhe do t’ua japë vreshtin të tjerëve.” Por ata, kur e dëgjuan këtë, thanë: “Kështu mos qoftë.”

17 B ut Jesus looked at them and said, “What then is this that is written: ‘ The stone which the builders rejected, This became the chief corner stone ’?

Atëherë Jezusi, duke i shikuar në fytyrë, tha: “Ç’është, pra, ajo që është shkruar: "Guri që ndërtuesit e kanë hedhur poshtë u bë guri i qoshes"?

18 E veryone who falls on that stone will be broken to pieces; but on whomever it falls, it will scatter him like dust.” Tribute to Caesar

Kushdo që do të bjerë mbi këtë gur do të bëhet copë-copë, dhe ai mbi të cilin do të bjerë guri, do të dërrmohet.”

19 T he scribes and the chief priests tried to lay hands on Him that very hour, and they feared the people; for they understood that He spoke this parable against them.

Në këtë moment, krerët e priftërinjve dhe skribët kërkuan të vënë dorë në të, sepse e morën vesh se ai e kishte treguar atë shëmbëlltyrë për ata, por kishin frikë nga populli.

20 S o they watched Him, and sent spies who pretended to be righteous, in order that they might catch Him in some statement, so that they could deliver Him to the rule and the authority of the governor.

Ata e përgjonin me kujdes dhe i dërguan disa spiunë të cilët, duke u paraqitur si njerëz të drejtë, ta zinin në gabim në ndonjë ligjëratë dhe pastaj t’ia dorëzonin pushtetit dhe autoritetit të guvernatorit.

21 T hey questioned Him, saying, “Teacher, we know that You speak and teach correctly, and You are not partial to any, but teach the way of God in truth.

Këta e pyetën duke thënë: “Mësues ne e dimë se ti flet dhe mëson drejt dhe që nuk je aspak i anshëm, por mëson rrugën e Perëndisë në të vërtetë.

22 I s it lawful for us to pay taxes to Caesar, or not?”

A është e lejueshme për ne t’i paguajmë taksë Cezarit apo jo?.”

23 B ut He detected their trickery and said to them,

Por ai, duke e kuptuar ligësinë e tyre, u tha atyre: “Përse më provokoni?

24 “ Show Me a denarius. Whose likeness and inscription does it have?” They said, “Caesar’s.”

Më tregoni një denar: e kujt është fytyra dhe mbishkrimi që ka?.” Dhe ata, duke përgjigjur, thanë: “E Cezarit.”

25 A nd He said to them, “Then render to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.”

Atëherë ai u tha atyre: “I jepni, pra, Cezarit atë që i përket Cezarit, dhe Perëndisë atë që është e Perëndisë.”

26 A nd they were unable to catch Him in a saying in the presence of the people; and being amazed at His answer, they became silent. Is There a Resurrection?

Dhe nuk mundën ta zënë në gabim në ligjëratën e tij përpara popullit dhe, të habitur nga përgjigjja e tij, heshtën.

27 N ow there came to Him some of the Sadducees (who say that there is no resurrection),

Pastaj iu afruan disa saducej, të cilët mohojnë se ka ringjallje, dhe e pyetën,

28 a nd they questioned Him, saying, “Teacher, Moses wrote for us that if a man’s brother dies, having a wife, and he is childless, his brother should marry the wife and raise up children to his brother.

duke thënë: “Mësues, Moisiu na la të shkruar që, nëse vëllai i dikujt vdes kishte grua dhe vdiq pa lënë fëmijë, i vëllai ta marrë gruan e tij dhe t’i ngjallë pasardhës vëllait të vet.

29 N ow there were seven brothers; and the first took a wife and died childless;

Tashti, ishin shtatë vëllezër; i pari u martua dhe vdiq pa lënë fëmijë.

30 a nd the second

I dyti e mori për grua dhe vdiq edhe ai pa lënë fëmijë.

31 a nd the third married her; and in the same way all seven died, leaving no children.

E mori pastaj i treti; dhe kështu që të shtatë vdiqën pa lënë fëmijë.

32 F inally the woman died also.

Dhe pas tyre vdiq edhe gruaja.

33 I n the resurrection therefore, which one’s wife will she be? For all seven had married her.”

Atëherë, në ringjallje, e kujt do të jetë grua? Sepse që të shtatë e patën grua.”

34 J esus said to them, “The sons of this age marry and are given in marriage,

Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha atyre: “Bijtë e kësaj bote martohen dhe martojnë;

35 b ut those who are considered worthy to attain to that age and the resurrection from the dead, neither marry nor are given in marriage;

por ata që do të gjenden të denjë të kenë pjesë në botën tjetër dhe në ringjalljen e të vdekurve, nuk martohen dhe nuk martojnë;

36 f or they cannot even die anymore, because they are like angels, and are sons of God, being sons of the resurrection.

ata as nuk mund të vdesin më, sepse janë si engjëjt dhe janë bij të Perëndisë, duke qenë bij të ringjalljes.

37 B ut that the dead are raised, even Moses showed, in the passage about the burning bush, where he calls the Lord the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.

Dhe se të vdekurit do të ringjallen, e ka deklaruar vetë Moisiu në pjesën e ferrishtes, kur e quan Zot, Perëndinë e Abrahamit, Perëndinë e Isakut dhe Perëndinë e Jakobit.

38 N ow He is not the God of the dead but of the living; for all live to Him.”

Ai nuk është perëndi i të vdekurve, por i të gjallëve, sepse të gjithë jetojnë për të.”

39 S ome of the scribes answered and said, “Teacher, You have spoken well.”

Atëherë disa skribë morën fjalën dhe thanë: “Mësues, mirë fole.”

40 F or they did not have courage to question Him any longer about anything.

Dhe nuk guxuan më t’i bëjnë asnjë pyetje.

41 T hen He said to them, “How is it that they say the Christ is David’s son?

Dhe ai i tha atyre: “Vallë, si thonë se Krishti është Bir i Davidit?

42 F or David himself says in the book of Psalms, ‘ The Lord said to my Lord, “ Sit at My right hand,

Vetë Davidi, në librin e Psalmeve, thotë: "Zoti i tha Zotit tim: Ulu në të djathtën time,

43 U ntil I make Your enemies a footstool for Your feet.”’

derisa unë t’i vë armiqtë e tu si stol të këmbëve të tua".

44 T herefore David calls Him ‘Lord,’ and how is He his son?”

Davidi, pra, e quan Zot; si mund të jetë bir i tij?.”

45 A nd while all the people were listening, He said to the disciples,

Dhe, ndërsa gjithë populli po e dëgjonte, ai u tha dishepujve të vet:

46 “ Beware of the scribes, who like to walk around in long robes, and love respectful greetings in the market places, and chief seats in the synagogues and places of honor at banquets,

“Ruhuni nga skribët, të cilët shëtisin me kënaqësi me rroba të gjata, duan t’i përshëndesin nëpër sheshe, të jenë në vendet e para në sinagoga dhe në kryet e vendit nëpër gosti;

47 w ho devour widows’ houses, and for appearance’s sake offer long prayers. These will receive greater condemnation.”

ata gllabërojnë shtëpitë e te vejave dhe, për t’u dukur, bëjnë lutje të gjata. Ata do të marrin një dënim më të rëndë.”