1 ف َأجابَ أيُّوبُ:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 « لا بُدَّ أنَّكُمْ أهلُ الحِكْمَةِ. وَتَمُوتُ الحِكْمَةُ بِمَوْتِكُمْ!

"Pa dyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria do të marrë fund me ju.

3 ل َكِنْ لِي أنا أيضاً عَقلٌ مِثلَكُمْ، فَلَسْتُ أقِلَّ مِنكُمْ. فَمَنْ لا يَعْرِفُ هَذا الَّذِي تَقُولُونَهُ؟

Edhe unë kam mendje si ju, dhe nuk bie më poshtë se ju; përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto?

4 « ها قَد أصبَحْتُ أُضْحُوكَةً لِأصدِقائِي. يَقُولُونَ دَعا اللهَ، فَاسْتَجابَ إلَيهِ بِالآلامِ. فَها هُوَ البّارُّ وَالمُستَقِيمُ يُصبِحُ أُضْحُوكَةً.

Jam bërë gazi i miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin, të ndershmin, e kanë vënë në lojë.

5 ف َالَّذِينَ يَعِيشُونَ حَياةً هانِئَةً، يَستَخِفُّونَ بِمَصائِبِ الآخَرِينَ، يَضرِبُونَ الإنسانَ بَعْدَ أنْ يَسقُطَ!

Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët.

6 ب ُيُوتُ اللُّصُوصِ تَسلَمُ، وَالَّذِينَ يُغِيظُونَ اللهَ يَعِيشُونَ بِأمانٍ! مَعَ أنَّ مَصَائِرَهُمْ فِي يَدِ اللهِ!

Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre.

7 « اسْألِ البَهائِمَ فَتُعَلِّمَكَ، وَطُيُورَ السَّماءِ فَسَتُخبِرَكَ.

Por pyeti tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e qiellit dhe do të ta thonë,

8 أ وْ حَدِّثِ الأرْضَ فَتُرشِدَكَ، أوْ سَمَكَ البَحرِ فَيَروِيَ لَكَ.

ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e detit do të ta tregojnë.

9 م َنْ مِنْها لا يَعرِفُ أنَّ يَدَ اللهِ هِيَ الَّتِي فَعَلَتْ هَذا بِكَ،

Midis tërë këtyre krijesave, cila nuk e di që dora e Zotit i ka bërë këto?

10 ف َهُوَ يَتَحَكَّمُ بِنَفَسِ كُلِّ شَيءٍ حَيٍّ، وَبِرُوحِ كُلِّ بَشَرٍ.

Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje njerëzore.

11 أ لا تَزِنُ الأُذُنُ الكَلامَ، كَما يَفحَصُ اللِّسانُ الطَعامَ؟

Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët, ashtu si i shijon qiellza ushqimet?

12 ه َلِ الحِكْمَةُ لِلشُّيُوخِ، وَالفَهُمُ لِمَنْ يَعِيشُونَ طَوِيلاً؟

Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin.

13 ب َلِ الحِكْمَةُ وَالقُوَّةُ للهِ، لَهُ الحُكمُ الصّائِبُ وَالفَهْمُ.

Por tek ai gjejmë diturinë dhe forcën, atij i përkasin mendja dhe gjykimi.

14 إ ذا هَدَمَ، فَلا أحَدَ يَبنِي. إذا أغلَقَ عَلَى أحَدٍ، فَلا أحَدَ يَفتَحُ.

Në rast se ai shkatërron, askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk mund t’ia hapë.

15 إ ذا حَجَزَ المَطَرَ، يَجِفُّ كُلَّ شَيءٍ، وَإذا أرْسَلَهُ، فَإنَّهُ يَغمُرُ الأرْضَ.

Në rast se i ndal ujërat, çdo gjë thahet; po t’i lërë të lira, përmbytin tokën.

16 ل َهُ القُوَّةُ وَالحِكْمَةُ. الرّابِحُونَ وَالخاسِرُونَ كُلُّهُمْ للهِ.

Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që mashtron.

17 ي َنزِعُ الحِكْمَةَ مِنَ النّاصِحِينَ، وَيَجعَلُ القُضاةَ يَبدُونَ كَحَمقَى.

Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur, i bën gjyqtarët të pamend.

18 ي َنزِعُ قُوَّةَ المُلُوكِ، وَيُطَوِّقُهُمْ بِقُيُودِ.

Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre.

19 ي َنزِعُ قُوَّةَ الكَهَنَةِ، وَيُنزِلُ ذَوِي المَراكِزَ الَّتِي يَظُنُّونَها خالِدَةً.

I bën që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit.

20 ي ُخْرِسُ النّاصِحِينَ المُؤتَمَنِينَ، وَيَنزِعُ حُسْنَ التَميِيزِ مِنَ الشُّيُوخِ.

I lë pa gojë ata tek të cilët ka besim dhe i lë pa mend pleqtë.

21 ي َسكُبُ الخَجَلَ عَلَى النُّبَلاءِ، وَيَنزِعُ قُوَّةَ الأقوِياءِ.

Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua liron brezin të fortëve.

22 ي َكشِفُ أعمَقَ أسرارِ الظُلمَةِ، وَيُعلِنَ ما هُوَ مُظلِمٌ كَالمَوتِ.

Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë hijen e vdekjes.

23 ي ُقَوِّي الأُمَمَ، ثُمَّ يُدَمِّرُها، يُوَسِّعُ حُدُودَ البِلادِ، ثُمَّ يُشَتِّتُ شُعُوبَها.

I bën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron, i zgjeron kombet dhe pastaj i mërgon.

24 ي َنزِعُ فَهْمَ قادَةِ شَعبِ الأرْضِ، وَيُضِلُّهُمْ فِي أرْضٍ قاحِلَةٍ بِلا طَرِيقٍ.

U heq arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në vende të shkreta pa rrugë.

25 ف َيَدُورُونَ كَالسُّكارَى، يَتَلَمَّسُونَ طَرِيقَهُمْ فِي الظُّلمَةِ دُونَ نُورٍ.

Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur".