1 « لا تَحكُمُوا عَلَى الآخَرِينَ، كَي لا يَحكُمَ اللهُ عَلَيكُمْ.

“Mos gjykoni, që të mos gjykoheni.

2 ل ِأنَّهُ سَيَحكُمُ بِالطَّرِيقَةِ الَّتِي تَحكُمُونَ بِها عَلَى الآخَرِينَ. وَبِالكَيلِ الَّذِي تَكِيلُونَ بِهِ لِلآخَرِيْنَ سَيُكالُ لَكُمْ.

Sepse ju do të gjykoheni sipas gjykimit me të cilin ju gjykoni; dhe me masën me të cilën ju masni, do t’ju masin të tjerët.

3 « لِماذا تَرَى القَشَّةَ فِي عَينِ أخِيكَ لَكِنَّكَ لا تُلاحِظُ الخَشَبَةَ الكَبِيْرَةَ فِي عَينِكَ أنتَ؟

Pse shikon lëmishten që është në syrin e vëllait tënd dhe nuk shikon trarin që është në syrin tënd?

4 و َكَيفَ يُمكِنُكَ أنْ تَقُولَ لِأخِيكَ: دَعنِي أُخرِجُ القَشَّةَ مِنْ عَينِكَ، وَهُناكَ خَشَبَةٌ كَبيرَةٌ فِيْ عَينِكَ؟

Ose, si mund t’i thuash vëllait tënd: "Dale të të heq lëmishten nga syri," kur ke një tra në syrin tënd?

5 ي ا مُنافِقُ! أخرِجْ أوَّلاً الخَشَبَةَ مِنْ عَينِكَ، وَبَعدَ ذَلِكَ سَتَرَى بِوُضُوحٍ لإخراجِ القَشَّةِ مِنْ عَينِ أخِيكَ.

O hipokrit, hiqe më parë trarin nga syri yt dhe pastaj shiko qartë për të nxjerrë lëmishten nga syri i vëllait tënd.

6 « لا تُعطُوا ما هُوَ مُقَدَّسٌ لِلكِلابِ، وَلا تَرمُوا جَواهِرَكُمْ أمامَ الخَنازِيرِ! فَالخَنازِيرُ تَدُوسُها بِأرجُلِها، وَتَلتَفِتُ الكِلابُ إلَيكُمْ فَتُقَطِّعُكُمْ. المُواظَبَةُ عَلَى الطَّلَب

Mos u jepni qenve ç’është e shenjtë dhe mos i hidhni margaritarët tuaj para derrave, që të mos i shkelin me këmbë dhe të kthehen kundër jush dhe t’ju shqyejnë.

7 « اطلُبُوا تُعْطَوا، اسعُوا تَجِدُوا، اقرَعُوا يُفتَحْ لَكُمْ.

Lypni dhe do t’ju jepet; kërkoni dhe do të gjeni; trokitni dhe do t’ju çelet.

8 ل ِأنَّ كُلَّ مَنْ يَطلُبُ يَنالُ، وَكُلَّ مَنْ يَسعَى يَجِدُ، وَمَنْ يَقرَعُ يُفتَحُ لَهُ.

Sepse kush lyp merr, kush kërkon gjen dhe do t’i çelet atij që troket.

9 ف َمَنْ مِنكُمْ إنْ طَلَبَ ابْنُهُ رَغِيفَ خُبزٍ، يُعطِيهِ حَجَراً؟

A ka midis jush ndonjë njeri që, po t’i kërkojë i biri bukë, t’i japë një gur?

10 أ وْ إنْ طَلَبَ سَمَكَةً، يُعطِيهِ حَيَّةً؟

Ose po t’i kërkojë një peshk, t’i japë një gjarpër?

11 أ نتُمْ، رُغمَ شَرِّكُمْ، تَعرِفُونَ كَيفَ تُعطُونَ أبناءَكُمْ عَطايا حَسَنَةً. أفَلَيْسَ الآبُ الَّذيْ فِيْ السَّماءِ أجدَرَ بِكَثِيرٍ بِأنْ يُعطِيَ عَطايا صالِحَةً لِلَّذِينَ يَطلُبُونَهُ؟ القاعِدَةُ الذَّهَبِيَّة

Në qoftë se ju, që jeni të këqij, dini t’u jepni dhurata të mira bijve tuaj, aq më tepër Ati juaj, që është në qiej, do t’u japë gjëra të mira atyre që ia kërkojnë.

12 « فَبِالكَيفيَّةِ الَّتيْ تُحِبُّ أنْ يُعامِلَكَ الآخَرُونَ بِها، هَكَذا عَلَيكَ أنْ تُعامِلَهُمْ. هَذِهِ هِيَ خُلاصَةُ شَرِيعَةِ مُوسَى وَتَعلِيمِ الأنبِياءِ. طَرِيقُ السَّماءِ وَطَرِيقُ الجَحِيم

Gjithçka, pra, që ju dëshironi t’ju bëjnë njerëzit, ua bëni edhe ju atyre, sepse ky është ligji dhe profetët.

13 « ادخُلُوا مِنَ البابِ الضَّيِّقِ، الَّذِي يُؤَدِّي إلَى السَّماءِ. لِأنَّ البابَ الَّذِي يُؤَدِّي إلَى الهَلاكِ واسِعٌ، وَالطَّرِيقُ إلَيهِ سَهلٌ، وَكَثِيرُونَ يَدخُلُونَهُ.

Hyni nga dera e ngushtë, sepse e gjërë është dera dhe e hapur është udha që të çon në shkatërrim, dhe shumë janë ata që hyjnë nëpër të.

14 أ مّا البابُ الَّذِي يُؤَدِّي إلَى الحَياةِ فَضَيِّقٌ جِدّاً، وَالطَّرِيقُ إلَيهِ مَلِيءٌ بِالصُّعُوباتِ، وَقَلِيلُونَ فَقَطْ هُمْ مَنْ يَجِدُونَ هَذا الطَّرِيقَ. تَحذيرٌ مِنَ التَّعاليمِ الكاذِبَة

Përkundrazi sa e ngushtë është dera dhe sa e vështirë është udha që çon në jetë! Dhe pak janë ata që e gjejnë!

15 « احذَرُوا مِنَ الأنبِياءِ الكَذَبَةِ الَّذِينَ يَأتُونَ إلَيكُمْ فِي صُورَةِ خِرافٍ وَدِيعَةٍ، وَلَكِنَّهُمْ فِي الدّاخِلِ ذِئابٌ مُفتَرِسَةٌ.

Ruhuni nga profetët e rremë, të cilët vijnë te ju duke u shtënë si dele, por përbrenda janë ujqër grabitqarë.

16 س َتَعرِفُونَهُمْ مِنْ أعمالِهِمْ. فَلا يَجنِي النّاسُ العِنَبَ مِنْ شُجَيراتِ الشَّوكِ، وَلا التِّينَ مِنَ العُلِّيقِ!

Ju do t’i njihni nga frytet e tyre. A vilet vallë rrush nga ferrat ose fiq nga murrizat?

17 ك َذَلِكَ فَإنَّ كُلَّ شَجَرَةٍ صالِحَةٍ تُعطِي ثَمَراً صالِحاً، وَكُلَّ شَجَرَةٍ رَدِيئَةٍ تُعطِي ثَمَراً رَدِيئاً.

Kështu çdo dru i mirë jep fryte të mira; por druri i keq prodhon fryte të këqija.

18 ل ا تَستَطِيعُ شَجَرَةٌ صالِحَةٌ أنْ تُنتِجَ ثَمَراً رَدِيئاً، وَلا شَجَرَةٌ رَدِيئَةٌ أنْ تُنتِجَ ثَمَراً صالِحاً.

Një dru i mirë nuk mund të japë fryte të këqija, as një dru i keq të japë fryte të mira.

19 و َكُلُّ شَجَرَةٍ لا تُنتِجُ ثَمَراً صالِحاً تُقطَعُ وَتُلقَى فِي النّارِ.

Çdo dru që nuk jep fryt të mirë pritet dhe hidhet në zjarr.

20 ل ِذَلِكَ سَتَعرِفُونَ الأنبِياءَ الكَذَبَةَ مِنْ ثَمَرِهمْ.

Ju, pra, do t’i njihni profetët nga frytet e tyre.

21 « ليسَ كُلُّ مَنْ يَقُولُ لِي: ‹يا رَبُّ، يا رَبُّ،› يَدخُلُ مَلَكُوتَ السَّماواتِ، بَلْ مَنْ يَعمَلُ مَشِيئَةَ أبِي الَّذِي فِي السَّماءِ.

Jo çdo njeri që më thotë: "Zot, Zot" do të hyjë në mbretërinë e qieve; por do të hyjë ai që kryen vullnetin e Atit tim që është në qiej.

22 ك َثِيرُونَ سَيَقُولُونَ لِي فِي ذَلِكَ اليَومِ الأخِيرِ: ‹يا رَبُّ، يا رَبُّ، ألَمْ نَتَنَبَّأ باسمِكَ؟ ألَمْ نَطرُدِ الأرواحَ الشِّرِّيرَةَ باسمِكَ؟ ألَمْ نَعمَلْ عَجائِبَ كَثِيرَةً باسمِكَ؟›

Shumë do të më thonë atë ditë: "O Zot, o Zot, a nuk profetizuam ne në emrin tënd, a nuk i dëbuam demonët në emrin tënd, a nuk kemi bërë shumë vepra të fuqishme në emrin tënd?".

23 ح ِينَئِذٍ سَأقُولُ لَهُمْ بِوُضُوحٍ: لَمْ يَسبِقْ لِي أنْ عَرَفْتُكُمْ. ابتَعِدُوا عَنِّي يا فاعِلِي الشَّرِّ. الرَّجُلُ الذَّكِيُّ وَالرَّجُلُ الغَبِي

Dhe atëherë unë do t’u sqaroj atyre: "Unë s’ju kam njohur kurrë; largohuni nga unë, ju të gjithë, që keni bërë paudhësi".

24 « كُلُّ مَنْ يَستَمِعُ إلَى تَعاليمي هَذَهِ وَيَعمَلُ بِها، أشْبَهُ بِرَجُلٍ ذَكِيٍّ بَنَى بَيتَهُ عَلَى الصَّخْرِ.

Prandaj, ai që i dëgjon këto fjalë të mia dhe i vë në praktikë, mund të krahasohet prej meje me një njeri të zgjuar, që e ka ndërtuar shtëpinë e tij mbi shkëmb.

25 ف َسَقَطَ المَطَرُ، وَارْتَفَعَتْ مِياهُ السُّيُولِ، وَهَبَّتِ الرِّيحُ وَضَرَبَتْ ذَلِكَ البَيتَ، وَلَكِنَّهُ لَمْ يَسقُطْ، لِأنَّ أساسَهُ كانَ عَلَى الصَّخْرِ.

Ra shiu, erdhi përmbytja, frynë erërat dhe u përplasën mbi atë shtëpi; por ajo nuk u shemb, sepse ishte themeluar mbi shkëmb.

26 و َكُلُّ مَنْ يَستَمِعُ إلَى كَلامِي هَذا وَلا يَعمَلُ بِهِ، فَهُوَ أشْبَهُ بِرَجُلٍ غَبِيٍّ بَنَى بَيتَهُ عَلَى الرَّملِ.

Përkundrazi ai që i dëgjon këto fjalë dhe nuk i vë në praktikë, do të krahasohet me një njeri budalla, që e ka ndërtuar shtëpinë e tij mbi rërë.

27 ف َنَزَلَ المَطَرُ، وَارتَفَعَتْ مِياهُ السُّيُولِ، وَهَبَّتِ الرِّيحُ وَضَرَبَتْ ذَلِكَ البَيتَ، فَسَقَطَ سُقوطاً هائِلاً!»

Më pas ra shiu, erdhi përmbytja, frynë erërat dhe u përplasën mbi atë shtëpi; ajo u shemb dhe rrënimi i saj qe i madh.”

28 و َعِندَما أنهَى يَسُوعُ حَدِيثَهُ هَذا، ذُهِلَ النّاسُ مِنْ تَعلِيمِهِ،

Tani kur Jezusi i mbaroi këto fjalë, turmat mbetën të habitura nga doktrina e tij,

29 ل ِأنَّهُ كانَ يُعَلِّمُهُمْ بِسُلطانٍ وَلَيسَ كَمُعَلِّمِي الشَّرِيعَةِ.

sepse ai i mësonte, si një që ka autoritet dhe jo si skribët.