1 ث ُمَّ قالَ اللهُ لِيَشُوعَ: «لا تَخَفْ وَلا تَخُرْ عَزِيمَتُكَ. خُذْ مَعَكَ كُلَّ الجَيشِ وَاصعَدِ الآنَ إلَى عايَ. سَأُعطِيكَ مَلِكَ عايَ وَشَعبَهُ وَمَدِينَتَهُ وَأرْضَهُ.

Pastaj Zoti i tha Jozueut: "Mos ki frikë dhe mos u tmerro. Merr të gjithë luftëtarët e tu dhe nisu dhe sulmo Ain. Shiko, unë po të jap në dorë mbretin e Ait, popullin e tij, qytetin e tij dhe vendin e tij.

2 و َسَتَعمَلُ بِعايَ وَبِمَلِكِها كَما عَمِلْتَ بِأرِيحا وَبِمَلِكِها. لَكِنْ فِي هَذِهِ المَرَّةِ يُمكِنُكَ الاحتِفاظُ بِثَروَتِها وَحَيواناتِها غَنِيمَةً لَكَ. أقِمْ كَمِيناً خَلْفَ المَدِينَةِ.»

Dhe do t’u bësh Ait dhe mbretit të tij ato që u ke bërë Jerikos dhe mbretit të tij; do të merrni për vete vetëm plaçkën dhe bagëtinë e tij. Zëri një pritë qytetit në pjesën e prapme të tij.

3 ف انطَلَقَ يَشُوعُ إلَى عايَ مَعَ كُلِّ الجَيشِ. وَاختارَ يَشُوعُ ثَلاثِينَ ألفاً مِنْ أفضَلِ جُنُودِهِ وَأرسَلَهُمْ فِي الَّليلِ.

Kështu Jozueu dhe të gjithë luftëtarët e tij u ngritën më këmbë për të sulmuar Ain. Ai zgjodhi tridhjetë mijë njerëz, luftëtarë trima, dhe i nisi natën,

4 و َأعطاهُمْ هَذِهِ الأوامِرَ: «انتَبِهُوا! أقِيمُوا كَمِيناً خَلْفَ المَدِينَةِ. وَلا تَبتَعِدُوا عَن المَدِينَةِ، وَلَكِنْ كُونُوا مُستَعِدِّينَ وَيَقِظِينَ.

duke u dhënë këtë urdhër: "Ja, ju do të rrini në pritë kundër qytetit, duke qëndruar prapa tij; mos u largoni shumë nga qyteti, por rrini gjithnjë në gatishmëri.

5 س َنَتَقَدَّمُ أنا وَالجَيشُ الَّذِي مَعِي إلَى المَدِينَةِ. حِينَ يَخرُجُونَ لِمُواجَهَتِنا كَما حَدَثَ قَبلاً، فَإنَّنا سَنَهرُبُ أمامَهُمْ.

Pastaj unë dhe tërë njerëzit që janë me mua do t’i afrohemi qytetit; dhe kur ata do të dalin kundër nesh si herën e parë, ne do të ikim para tyre.

6 ح ِينَئِذٍ، سَيَخرُجُونَ وَراءَنا إلَى أنْ نُبعِدَهُمْ عَنِ المَدِينَةِ. لِأنَّهُمْ سَيَظُنُّونَ أنَّنا نَهْرُبُ مِنْهُمْ كَما حَدَثَ مِنْ قَبلُ. فَحِينَ نَهرُبُ أمامَهُمْ،

Ata do të dalin për të na ndjekur deri sa t’i kemi tërhequr larg qytetit, sepse do të thonë: "Ikin me vrap para nesh si herën e parë". Dhe, ndërsa ne do të ikim me vrap para tyre,

7 ت َخْرُجُونَ مِنْ مَكانِ الكَمِينِ وَتَأْخُذُونَ المَدِينَةَ، لأنَّ إلَهَكُمْ سَيُعطِيها لَكُمْ.

ju do të dilni nga prita dhe do të pushtoni qytetin, sepse Zoti, Perëndia juaj, do ta japë në duart tuaja.

8 « وَحِينَ تَأخُذُونَ المَدِينَةَ، أحْرِقُوها بِالنّارِ. اعْمَلُوا بِحَسَبِ أمْرِ اللهِ. ها قَدْ سَمِعْتُمْ أوامِرِي.»

Me ta pushtuar qytetin, do t’i vini flakën; do të bëni atë që ka urdhëruar Zoti. Kini mendjen, ky është urdhri që ju jap".

9 ف َأرسَلَهُمْ يَشُوعُ فَذَهَبُوا إلَى مَكانِ الكَمِينِ، وَبَقَوْا بَينَ بَيتِ إيلَ وَعايَ، إلَى الغَرْبِ مِنْ عايَ. أمّا يَشُوعُ فَقَضَى تِلْكَ الَّليلَةَ وَسَطَ الجَيشِ.

Kështu Jozueu i nisi; ata shkuan në vendin e pritës dhe u ndalën midis Bethelit dhe Ait, në krahun perëndimor të Ait; por Jozueu mbeti atë natë në mes të popullit.

10 و َاستِيقَظَ يَشُوعُ فِي الصَّباحِ باكِراً وَجَمَعَ كُلَّ الجَيشِ. ثُمَّ خَرَجَ مَعَ شُيُوخِ إسْرائِيلَ أمامَ جَيشِ عايَ.

Jozueu u ngrit herët në mëngjes, kaloi në paradë popullin dhe u ngjit bashkë me pleqtë e Izraelit në krye të popullit kundër Ait.

11 و َكُلُّ الجُنُودِ الَّذِينَ مَعْهُ صَعِدُوا وَاقتَرَبُوا مِنَ المَدِينَةِ، وَوَصَلُوا إلَى مُقابِلِها، وَخَيَّمُوا إلَى الشَّمالِ مِنْ عايَ. وَكانَ الوادِي بَينَهُمْ وَبَينَ عايَ.

Tërë luftëtarët që ishin me të u ngjitën dhe u afruan; kështu arritën përballë qytetit dhe fushuan në veri të Ait. Midis tyre dhe Ait kishte një luginë.

12 و َأخَذَ يَشُوعُ خَمسَةَ آلافِ رَجُلٍ وَجَعَلَهُمْ يَكْمُنُونَ بَينَ بَيْتَ إيلَ وَعايَ إلَى الغَرْبِ مِنَ المَدِينَةِ.

Atëherë ai mori rreth pesëmijë njerëz dhe i vuri në pritë midis Bethelit dhe Ait, në perëndim të qytetit.

13 ف َحَدَّدُوا مَواقِعَ الجَيشِ. عَرَفُوا أنَّ المُعَسكَرَ الرَّئِيسِيَّ إلَى الشَّمالِ مِنَ المَدِينَةِ، وَبَقِيَّةَ الجَيشِ إلَى الغَربِ مِنَ المَدِينَةِ. وَذَهَبَ يَشُوعُ فِي تِلكَ الَّليلَةِ إلَى وَسَطِ الوادِي.

Pasi populli zuri pozicion, kampi qendror ishte në pritë në perëndim të qytetit, Jozueu atë natë përparoi në mes të luginës.

14 و َحِينَ رَأى مَلِكُ عايَ هَذا، أسرَعَ هوَ وَشَعبُهُ، سُكَّانُ المَدِينَةِ، وَخَرَجُوا فِي الصَّباحِ الباكِرِ لِقِتالِ بَنِي إسْرائِيلَ مُقابِلَ وادِي الأُردُنِّ. لَكِنَّهُ لَمْ يَكُنْ يَعرِفُ أنَّ كَمِيناً قَدْ أُعِدَّ خَلْفَ المَدِينَةِ.

Kur mbreti i Ait pa këtë gjë, njerëzit e qytetit u ngritën herët me ngut në mëngjes dhe dolën për të luftuar kundër Izraelit: mbreti dhe tërë populli i tij, në pozicionin e caktuar përballë Arabahut; por mbreti nuk e dinte që i kishin zënë pritë në pjesën prapa qytetit.

15 و َتَظاهَرَ يَشُوعُ وَكُلُّ جَيشِ إسْرائِيلَ بِالانهِزامِ أمامَهُمْ، فَهَرَبُوا نَحْوَ البَرِّيَّةِ.

Atëherë Jozueu dhe i tërë Izraeli, duke u shtirur sikur ishin mundur para tyre, ua mbathën këmbëve në drejtim të shkretëtirës.

16 ف َخَرَجَ كُلُّ رِجالِ عايَ لِيُطارِدُوهُمْ. فَطارَدُوا يَشُوعَ وَابتَعَدُوا عَنِ المَدِينَةِ.

I tërë populli që ndodhej në qytet u thirr të mblidhej për t’i ndjekur; kështu e ndoqën Jozueun dhe shkuan larg qytetit.

17 و َلَمْ يَبْقَ رَجُلٌ فِي عايَ أوْ بَيتِ إيلَ إلّا وَخَرَجَ وَراءَ بَنِي إسْرائِيلَ. تَرَكُوا المَدِينَةَ بِلا حِمايةٍ وَطارَدُوا إسْرائِيلَ.

S’mbeti burrë në Ai dhe në Bethel pa dalë pas Izraelit. E lanë kështu qytetin të hapur dhe iu vunë pas Izraelit.

18 ف َقالَ اللهُ لِيَشُوعَ: «مُدَّ رُمحَكَ الَّذِي فِي يَدِكَ نَحوَ عايَ لِأنِّي سَأُخضِعُها لَكَ.» فَمَدَّ يَشُوعُ رُمحَهُ الَّذِي كانَ فَي يَدِهِ نَحْوَ المَدِينَةِ.

Atëherë Zoti i tha Jozueut: "Shtrije shtizën që ke në dorë në drejtim të Ait, sepse unë do të ta dorëzoj në dorë". Dhe Jozueu e shtriu shtizën që kishte në dorë në drejtim të qytetit.

19 ح ِينَئِذٍ قامَ الجُنُودُ المُختَبِئُونَ مِنْ مَكانِهِمْ وَاندَفَعُوا إلَى الأمامِ حِينَ مَدَّ يَشُوعُ يَدَهُ. وَدَخَلُوا المَدِينَةَ وَسَيطَرُوا عَلَيها، وَأشعَلُوا النّارَ فِيها بِسُرعَةٍ.

Me të shtrirë dorën, burrat që ishin në pritë u ngritën me të shpejtë nga vendi i tyre, hynë në qytet, e zunë dhe nxituan t’i vënë flakën.

20 و َلَمّا نَظَرَ رِجالُ عايَ إلَى الوَراءِ، رَأَوْا الدُّخانَ يَصْعَدُ مِنَ المَدِينَةِ نَحْوَ السَّماءِ. وَلَمْ يكُنْ لَهُمْ مَهْرَبٌ فِي أيِّ اتِّجاهٍ، لِأنَّ الشَّعبَ الَّذِي كانَ يَتَظاهَرُ بِالهَرَبِ نَحوَ البَرِّيَّةِ، دارَ إلَى الخَلْفِ ضِدَّ مُطارِديهِ.

Kur njerëzit e Ait shikuan prapa, ja, ata panë tymin e qytetit që ngjitej në qiell; dhe nuk patën asnjë mundësi të iknin as nga një anë, as nga ana tjetër, sepse populli që ikte me vrap në drejtim të shkretëtirës u kthye kundër atyre që e ndiqnin.

21 ف َحِينَ رَأى يَشُوعُ وَكُلُّ إسْرائِيلَ أنَّ جُنُودَ الكَمِينِ سَيطَرُوا عَلَى المَدِينَةِ وَأنَّ الدُّخانَ يَرتَفِعُ مِنْها، التَفَتُوا إلَى الخَلْفِ وَهاجَمُوا رِجالَ عايَ.

Kështu, kur Jozueu dhe i tërë Izraeli panë që njerëzit e pritës e kishin pushtuar qytetin dhe që tymi i tij ngrihej lart, u kthyen prapa dhe mundën njerëzit e Ait.

22 و َخَرَجَ جُنُودُ إسرائِيلَ عَلَيهِمْ مِنَ المَدِينَةِ، فَحاصَرَ بَنُو إسْرائِيلَ رِجالَ عايَ مِنْ كُلِّ الجِهاتِ. فَهاجَمَهُمْ بَنُو إسْرائِيلَ حَتَّى لَمْ يَنجُ أحَدٌ مِنْهُمْ.

Edhe të tjerët dolën nga qyteti kundër tyre; kështu ata të Ait u gjendën të zënë në kurth në mes të forcave të Izraelit, duke pasur nga një anë njërën palë, nga ana tjetër palën tjetër; dhe i mundën deri sa nuk mbeti asnjë i gjallë apo ikanak.

23 و َلَكِنَّ بَنِي إسْرائِيلَ أمسَكُوا بِمَلِكِ عايَ حَيّاً وَأحضَرُوهُ إلَى يَشُوعَ.

Por mbretin e Ait e zunë të gjallë dhe e çuan tek Jozueu.

24 و َلَمّا انتَهَى رِجالُ إسْرائِيلَ مِنْ قَتلِ كُلِّ سُكّانِ عايَ فِي الحُقُولِ وَالبَرِّيَّةِ حَيثُ طارَدُوهُمْ، وَسَقَطُوا جَمِيعاً بِحَدِّ السَّيفِ إلَى آخِرِ رَجُلٍ مِنْهُمْ، عادَ جَيشُ إسْرائِيلَ إلَى عايَ وَهاجَمُوها بِحَدِّ السَّيفِ.

Kur Izraeli mbaroi së vrari tërë banorët e Ait në fushë dhe në shkretëtirë ku ata e kishin ndjekur, dhe u therën të gjithë deri sa u shfarosën të tërë, gjithë Izraeli u kthye në drejtim të Ait dhe i ra me shpatë.

25 و َكانَ مَجمُوعُ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي ذَلِكَ اليَومِ مِنْ رِجالٍ وَنِساءٍ اثنَي عَشَرَ ألفاً، أي جَميعَ شَعبِ عايَ.

Tërë ata që u vranë atë ditë, burra dhe gra, ishin dymbëdhjetë mijë veta, të gjithë banorë të Ait.

26 و َلَمْ يَرُدَّ يَشُوعُ رُمْحَهُ كَعلامَةٍ لِلهُجُومِ، حَتَّى تَمَّ إهلاكُ جَمِيعَ سُكّانِ عايَ تَماماً.

Jozueu nuk e uli dorën që mbante shtizën, deri sa i shfarosi të gjithë banorët e Ait.

27 و َسَبَى بَنُو إسْرائِيلَ حَيواناتِ وَخَيراتِ تِلْكَ المَدِينَةِ لِأنفُسِهِمْ كَما أمَرَ اللهُ يَشُوعَ.

Izraeli mori për vete vetëm bagëtinë dhe plaçkën e atij qyteti, simbas urdhrit që Zoti i kishte dhënë Jozueut.

28 ف َأحرَقَ يَشُوعُ عايَ وَجَعَلَها كَومَةَ خَرائِبَ إلَى الأبَدِ، كَما هوَ حالُها إلَى هَذا اليَومِ.

Kështu Jozueu i vuri flakën Ait dhe e katandisi në një grumbull gërmadhash për gjithnjë, një vend të shkretuar deri ditën e sotme.

29 و َعَلَّقَ مَلِكَ عايَ عَلَى شَجَرَةٍ إلَى المَساءِ. وَفِي المَساءِ أمَرَ يَشُوعُ، فَأنزَلُوا جَسَدَهُ المَيِّتَ مِنْ عَلَى الشَّجَرَةِ، وَألقُوهُ عِندَ بَوّابَةِ المَدِينَةِ، وَأقامُوا عَلَيهِ كَومَةَ صُخُورٍ عَظِيمَةً باقِيَةً إلَى هَذا اليَومِ. البَرَكاتُ وَاللَّعْنات

Pastaj e vari mbretin e Ait në një dru dhe e la atje deri në mbrëmje; në perëndim të diellit, Jozueu urdhëroi që kufoma e tij të ulej nga druri, të hidhej në hyrje të portës së qytetit dhe mblodhën mbi të një numër të madh gurësh, që shihen edhe sot.

30 ث ُمَّ بَنَى يَشُوعُ مَذْبَحاً للهِ ، إلَهِ إسْرائِيلَ، عَلَى جَبَلِ عِيبالَ،

Atëherë Jozueu ndërtoi një altar për Zotin, Perëndinë e Izraelit, në malin Ebal,

31 ك َما أمَرَ مُوسَى خادِمُ اللهِ بَنِي إسْرائِيلَ، وَكَما هوَ مُدَوَّنٌ فِي كِتابِ شَرِيعَةِ مُوسَى. فَكانَ المَذْبَحُ مِنْ حِجارَةٍ كامِلَةٍ لَمْ تُستَخدَمْ فِيهِ أداةٌ حَدِيدِيَّةٌ. ثُمَّ قَدَّمُوا عَلَيهِ ذَبائِحَ صاعِدَةً للهِ وَذَبَحُوا ذَبائِحَ سَلامَةٍ.

ashtu si Moisiu, shërbëtor i Zotit, u kishte urdhëruar bijve të Izraelit, siç shkruhet në librin e ligjit të Moisiut, u ngrit një altar gurësh të palatuar mbi të cilët askush nuk kish kaluar, ndonjë vegël të hekurt; pastaj mbi të bënë olokauste për Zotin dhe flijime falënderimi.

32 و َنَقَشَ يَشُوعُ – بِحُضُورِ بَنِي إسْرائِيلَ – نُسخَةً مِنْ شَرِيعَةِ مُوسَى عَلَى الحِجارَةِ.

Aty Jozueu shkroi mbi gurë një kopje të ligjit, që Moisiu pati shkruar në prani të bijve të Izraelit.

33 و َكانَ جَمِيعُ بَنِي إسْرائِيلَ، المُواطِنِينَ مِنْهُمْ وَالأجانِبَ المُقِيمينَ، مَعَ شُيُوخِهِمْ وَقادَتِهِمْ وَقُضاتِهِمْ، واقِفِينَ عَلَى جانِبَيِّ الصُّنْدُوقِ أمامَ الكَهَنَةِ اللّاوِيِّينَ الَّذِينَ حَمَلُوا صُنْدُوقَ عَهدِ اللهِ. وَقَفَ نِصْفُ الشَّعبِ مِنْ جِهَةِ جَبَلِ جِرِزِّيمَ، وَالنِّصْفُ الآخَرُ مِنْ جِهَةِ جَبَلِ عِيبالَ، كَما أمَرَ مُوسَى خادِمُ اللهِ فِي البِدايَةِ لِبَرَكَةِ بَنِي إسْرائِيلَ.

I tërë Izraeli, si të huajt ashtu edhe ata që kishin lindur izraelitë, pleqtë, oficerët dhe gjykatësit e tij, rrinin më këmbë në të dyja anët e arkës, përballë priftërinjve levitë që mbartnin arkën e besëlidhjes së Zotit, gjysma përballë malit Gerizim dhe gjysma tjetër përballë malit Ebal, ashtu si Moisiu, shërbëtor i Zotit, kishte urdhëruar më parë, për të bekuar popullin e Izraelit.

34 و َقَرَأ يَشُوعُ كَلامَ الشَّرِيعَةِ، أي البَرَكاتِ وَاللَّعْناتِ، كَما هوَ مَكتُوبٌ فِيهِ.

Pas kësaj, Jozueu lexoi tërë fjalët e ligjit, bekimet dhe mallkimet, ashtu si shkruhet në librin e ligjit.

35 و َلَمْ تُتْرَكْ كَلِمَةٌ أوصَى بِها مُوسَى، بَلْ قَرأها يَشُوعُ كُلَّها أمامَ بَنِي إسْرائِيلَ وَالنِّساءِ وَالأطفالِ وَالأجانِبِ المُقِيمينَ بَينَهُمْ.

Nga të gjitha ato që kishte urdhëruar Moisiu, Jozueu nuk la pa lexuar asnjë fjalë përpara gjithë asamblesë së Izraelit, duke përfshirë gratë, fëmijët dhe të huajt që banonin në mes tyre.