1 « حَقّاً هُناكَ مَنجَمٌ للِفِضَّةِ، وَمَكانٌ يُنَقُّونَ فِيهِ الذَّهَبَ.
"Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.
2 ي ُؤخَذُ الحَدِيدُ مِنَ التُّرابِ، وَيُذابُ النُّحاسُ مِنَ الصَّخرِ.
Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.
3 ي َضَعُ عُمّالُ المَناجِمِ حَدَّاً لِلظُلمَةِ، وَيُفَتَّشُونَ عَنِ المَعادِنِ النَّفِيسَةِ فِي أبعَدِ مَكانٍ، فِي العَتْمَةِ وَفِي أعْماقِ الظُّلمَةِ.
Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.
4 ي َشُقُّونَ حُفرَةً فِي الأرْضِ بَعِيداً عَنْ مَساكِنِ النّاسِ، فِي أمكِنَةٍ لَمْ تَطأْها أقْدامٌ مُنذُ زَمَنٍ. يَتَدَلُّونَ عَلَى الحِبالِ بَعِيداً عَنِ البَشَرِ.
Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.
5 ي َخرُجُ الطَّعامُ مِنْ سَطْحِ الأرْضِ، أمّا تَحْتَ الأرْضِ، فَإنَّها تَتَقَلَّبُ كَما بِالنّارِ.
Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.
6 ص ُخُورُها بُيُوتٌ للِياقُوتِ الأزرَقِ، وَتُرابُها يَحوِي ذَهَباً.
Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.
7 ل ا يَعرِفُ الطَّرِيقَ إلَيها طَيرٌ كاسِرٌ، وَعَينُ الصَّقرِ لا تَراها.
Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.
8 ل َمْ تَمشِ أشجَعُ المَخلُوقاتِ عَلَيها، وَلا مَرَّ عَلَيها أسَدٌ.
Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.
9 ي َضرِبُ عامِلُ المَنجَمِ الصَّوّانَ، وَيَقلِبُ جِبالاً كامِلَةً مِنْ أساسِها.
Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.
10 ي َشُقُّ مَمَرّاتٍ فِي الصُّخُورِ، وَتَرَى عَيناهُ كُلَّ أنواعِ الحِجارَةِ الثَّمِينَةِ.
Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.
11 ي َسُدُّ مَنابِعَ الأنهارِ، وَيُخرِجُ المَخَبّأَ إلَى النُّورِ.
Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.
12 « أمّا الحِكْمَةُ، فَأيْنَ يُعثَرُ عَلَيها؟ وَأينَ بَيْتُ الفَهْمِ؟
Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?
13 ل ا يَعرِفُ الإنسانُ بَيتَ الحِكْمَةِ، فَهِيَ لَيْسَتْ فِي أرْضِ الأحياءِ.
Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.
14 ي َقُولُ المُحِيطُ العَمِيقُ: ‹لَيسَتْ فِي داخِلِي،› وَيَقُولُ البَحرُ: ‹لَيسَتْ مَعِي.›
Humnera thotë: "Nuk është tek unë"; deti thotë: "Nuk qëndron pranë meje".
15 ل ا يَقدِرُ الذَّهَبُ الثَّمِينُ أنْ يَشتَرِيها، وَلا أيُّ مِقدارٍ مِنَ الفِضَّةِ أنْ يَبتاعَها.
Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.
16 ذ َهَبُ أُوفِيرَ لا يَشتَرِيها، وَلا الحِجارَةُ الثَّمِينَةُ مِثلَ الياقُوتِ الأزرَقِ.
Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.
17 ل ا تُقارَنُ بِالذَّهَبِ أوِ الزُّجاجِ، وَلا تُبَدَّلُ بِآنِيَةِ الذَّهَبِ.
Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.
18 ل ا يَستَحِقُّ المُرجانُ الثَّمِينُ وَالبِلَّوْرُ أنْ يُذكَرا مَعَها. الحِكْمَةُ أثمَنُ مِنَ الياقُوتِ وَالَّلآلِئِ.
Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.
19 و َلا تُقارَنُ مَعَها حِجارَةُ تُوبازِ الحَبَشَةِ، وَلا تُبَدَّلُ بِالذَّهَبِ النَقِيِّ.
Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.
20 « أمّا الحِكْمَةُ، فَمِن أينَ تَأتِي؟ وَأينَ بَيْتُ الفَهْمِ؟
Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?
21 ا لحِكْمَةُ مُخَبَّأةٌ عَنْ فَهْمِ كُلِّ حِيٍّ، وَمُخفاةٌ عَنِ الطُّيُورِ فِي السَّماءِ.
Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.
22 ي َقُولُ «أبَدُّونُ» وَ «المَوتُ»: ‹سَمِعنا بِها بِآذانِنا فَقَطْ.›
Abadoni dhe vdekja thonë: "Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona".
23 « يَفهَمُ اللهُ طَرِيقَها، وَيَعرِفُ بَيتَها.
Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,
24 ف َهُوَ يَقدِرُ أنْ يَرَى إلَى أقاصِي الأرْضِ، وَيَعلَمُ كُلَّ ما يَجرِي تَحتَ السَّماءِ،
sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.
25 ع ِندَما حَدَّدَ وَزْنَ الرِّيحِ، وَقاسَ مِقدارَ المِياهِ فِي المُحِيطِ.
Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,
26 ع ِندَما وَضَعَ للِمَطَرِ قانُوناً، وَللِصَّواعِقِ مَساراً،
kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,
27 ر َأى الحِكْمَةَ وَقَدَّرَها، وَرَسَّخَها وَفَحَصَها.
atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,
28 و َقالَ لِلإنسانِ: ‹إنَّ مَخافَةَ اللهِ هِيَ الحِكْمَةُ الحَقِيقِيَّةُ. وَالفَهْمُ هُوَ الابتِعادُ عَنِ الشَّرِّ.›»
dhe i tha njeriut: "Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi"".