1 ه َذِهِ أقوالُ المَلِكِ لَمُوئِيلَ، مَلِكِ مَسّا، وَهِيَ أقوالٌ عَلَّمَتْهُ إيّاها أُمُّهُ.

Fjalë të mbretit Lemuel, mesazhi profetik me të cilin e mësoi e ëma.

2 ل ا يا بُنَيَّ، لا يا ابْنَ أحشائِي، لا يا ابْنَ نُذُورِي.

Çfarë të të them, biri im? Çfarë të të them, biri i barkut tim? Çfarë të të them, bir i zotimeve të mia?

3 ل ا تُبَدِّدْ قُوَّتَكَ عَلَى النِّساءِ، لا تُعطِ مَجالاً لِمَنْ يُدَمِّرْنَ مُلُوكاً.

Mos ua jep forcën tënde grave as jetën tënde asaj që shkatërron mbretërit.

4 ل َيسَ جَيِّداً يا لَمُوئِيلُ، لِلمُلُوكِ وَالحُكّامِ أنْ يَشرَبُوا الخَمْرَ وَالمُسكِراتِ.

Nuk u shkon mbretërve, o Lemuel, nuk u shkon mbretërve të pinë verë as princave të dëshirojnë pije dehëse,

5 و َإلّا فَإنَّهُ سَيَشرَبُ وَيَنسَى القَوانِينَ، وَيَسلِبُ الفُقَراءَ حُقُوقَهُمْ.

sepse duke pirë të mos harrojnë ligjin dhe të mos shtrembërojnë të drejtën e të pikëlluarve.

6 أ عطِ الخَمرَ لِلهالِكِينَ، وَلِلَّذِينَ فِي مَرارَةِ التَّعاسَةِ.

Jepini pije dehëse atij që është duke vdekur dhe verë atij që e ka zemrën të hidhëruar.

7 ي َشرَبُونَ لَعَلَّهُمْ يَنسَوْنَ شَقائَهُمْ، وَلا يَتَذَكَّرُونَ تَعاسَتَهُمْ.

Le të pijë për të harruar varfërinë e tij dhe për të mos kujtuar më hallet e tij.

8 د افِعْ عَمَّنْ لا يَستَطِيعُونَ الدِّفاعَ عَنْ أنفُسِهِمْ، وَعَنْ حُقُوقِ جَمِيعِ العاجِزِيِنَ.

Hape gojën tënde në favor të memecit, në mbrojtje të të gjithë atyre që janë lënë pas dore.

9 ت َكَلَّمْ وَاحكُمْ بِالعَدلِ، وَدافِعْ عَنْ حُقُوقِ الفُقَراءِ وَالمساكِينِ. الزَّوجَةُ الصّالِحَة

Hape gojën tënde, gjyko me drejtësi dhe mbro çështjen e të mjerit dhe të nevojtarit.

10 م َنْ يَجِدُ الزَّوجَةَ الصّالِحَةَ؟ فَهِيَ أثمَنُ مِنْ الأحْجارِ الكَرِيمَةِ.

Kush do të gjejë një grua të fortë dhe të virtytshme? Vlera e saj është shumë më e madhe nga ajo e margaritarëve.

11 ق َلبُ زَوجِها يَثِقُ بِها، وَلا يَنقُصُهُ الخَيرُ أبَداً.

Zemra e burrit të saj ka besim tek ajo, dhe do të ketë gjithnjë fitime.

12 ت ُعطِيهِ الخَيرَ وَلا تُسَبِّبُ لَهُ المَشاكِلَ كُلَّ أيّامِ حَياتِها.

Ajo i bën të mira dhe jo të keqe tërë ditët e jetës së saj.

13 و َهِيَ تَجمَعُ الصُّوفَ وَالكِتّانَ وَتَستَمتِعُ بِالعَمَلِ بِيَدَيها.

Gjen lesh dhe li dhe punon me gëzim me duart e veta.

14 و َهِيَ تُشبِهُ السُّفُنَ التِّجارِيَّةَ الَّتِي تُحضِرُ الطَّعامَ مِنْ أماكِنَ بَعِيدَةٍ.

Ajo u përngjan anijeve të tregëtarëve: e sjell ushqimin e saj nga larg.

15 ت َستَيقِظُ مُبَكِّرَةً لِتُجَهِّزَ الطَّعامَ لِعائِلَتِها، وَتُعْطِي خادِماتِها حِصَصَهُنَّ.

Çohet që me natë për t’i ndarë ushqimin familjes së saj dhe për t’u dhënë urdhërat e nevojshme shërbëtoreve të saj.

16 ت َرَى حَقلاً يُعجِبُها فَتَشتَرِيهِ، وَتَزرَعُ كَرماً مِمّا تَرْبَحُهُ.

Ajo shikon një arë dhe e ble; me duart e saj mbjell një vresht.

17 ت َبْدَأُ عَمَلَها بِنَشاطٍ وَجِدٍّ وَيَداها قَوِيَّتانِ.

Ngjesh me forcë ijët dhe i bën më të fortë krahët e saj.

18 ت َعلَمُ أنَّ تِجارَتَها مُربِحَةٌ، لِأنَّها تَعمَلُ حَتَّى وَقْتٍ مُتَأخِّرٍ.

E kupton që tregëtia e saj po shkon mbarë dhe llamba e saj e natës nuk i shuhet.

19 ت َغْزِلُ الخَيُوطَ بِيَدَيها، وَتَنْسِجُ الثِّيابَ.

Shtrin dorën mbi furkën, pëllëmbat e saj zënë boshtin.

20 ت ُعطِي بِسَخاءٍ لِلفُقَراءَ، وَتَمُدُّ يَدَيها لِمَعُونَةِ المُحتاجِينَ.

I shtrin dorën të varfërit dhe i jep dorën nevojtarit.

21 ل ا تَخافُ عَلَى أهلِ بَيتِها فِي الشِّتاءِ عِنْدَ سُقُوطِ الثَّلجِ، لِأنَّ أهلَ بَيتِها يَلبِسُونَ ثِياباً دافِئَةً.

Nuk i trembet borës për familjen e saj, sepse tërë ata të shtëpisë së vet kanë një veshje të dyfishtë.

22 ت َصْنَع لِنَفْسِها أغطيةً مُزَخْرَفَةً، وَتَلْبَسُ ثِياباً مَصْنُوعَةً مِنَ الكِتّانِ وَالأُرْجُوانِ.

Bën për vete mbulesa si sixhade dhe rrobat e saj janë prej liri shumë të hollë dhe të purpurta.

23 ي ُحتَرَمُ زَوْجُها عِنْدَ ألأبْوابِ، حَيثُ يَجلِسُ مَعَ قادَةِ المَدينَةِ.

Burri i saj nderohet te porta, kur ulet bashkë me pleqtë e vendit.

24 ت َصْنَعُ ثِياباً وَأحْزِمَةً وَتَبِيعُها للتُّجّارِ.

Përgatit rroba prej liri dhe i shet, i furnizon me breza tregtarët.

25 ي َمْتَدِحُها النّاسُ وَيَحْتَرِمُونَها، وَلا تَقلَقُ عَلَى الأيّامِ القادِمَةِ.

Forca dhe nderi janë rrobat e saj dhe qesh për ditët që do të vijnë.

26 ت َتَكلَّمُ بِالحِكْمَةِ، وَتَنْطِقُ بِتَعلِيمٍ أمِينٍ مَلِيءٍ بِالمَحَبَّةِ وَاللُّطْفِ وَالأمانَةِ.

Hap gojën e saj me dituri dhe mbi gjuhën e saj është ligji i mirësisë.

27 ت ُراقِبُ شُؤونَ بَيْتِها، وَلا تَأكُلُ طَعاماً لَمْ تَتعَبْ فِي إعدادِهِ.

Ajo mbikqyr si shkon shtëpia e vet dhe nuk ha bukën e përtacisë.

28 ي َقُومُ أولادُها وَيُهَنِّئونَها، وَزَوْجُها يَمْتَدِحُها.

Bijtë e saj ngrihen dhe e shpallin fatlume; edhe burri i saj e lëvdon duke thënë:

29 ك َثِيراتٌ يَعْمَلْنَ أعْمالاً عَظِيمَةً، وَلَكِنَّكِ تَفَوَّقْتِ عَلَيْهِنَّ جَمِيعاً.

"Shumë bija kanë bërë gjëra të mëdha, por ti i kalon të gjitha ato".

30 ي ُمْكِنُ للجَمالِ وَالحَلاوَةِ أنْ يَخْدَعاكَ، وَلَكِنَّ المَرْأةَ التِي تَخافُ اللهَ هِيَ التِي تُمْدَحُ.

Hiri është i rremë dhe bukuria është e kotë, por gruaja që ka frikë nga Zoti është ajo që do të lëvdohet.

31 ك افِئُوها عَلَى ما عَمِلَتْ، فَأعْمالُها تَمْدَحُها وَسَطَ النّاسِ.

I jepni frytin e duarve të saj, dhe vet veprat e saj le ta lëvdojnë te portat.