1 ف َصَلَّتْ حَنَّةُ وَقالَتْ: «قَلبِي فَرِحٌ بِاللهِ. نَصَرتَنِي يا الله ، أسْخَرُ بِأعدائِي. ابتَهَجْتُ لِأنَّكَ نَصَرتَنِي.

Atëherë Ana u lut dhe tha: "Zemra ime ngazëllohet në Zotin, forca ime ngrihet tek i Zoti; goja ime hapet kundër armiqve të mi, sepse gëzohem nga shpëtimi yt.

2 « ما مِنْ إلَهٍ قُدُّوسٍ مِثلُ اللهِ. فَلا إلَهَ إلّا أنْتَ، وَما مِنْ حِصْنٍ كَإلَهِنا.

Nuk ka asnjë të shenjtë si Zoti, sepse nuk ka asnjë tjetër vëç teje, nuk ka asnjë shkëmb si Perëndia ynë.

3 ل ا تَتَباهُوا بَعدُ. لا تَتَفَوَّهُوا بِكَلامٍ مُتَعالٍ. فاللهُ إلهٌ عَلِيمٌ بِكُلِّ شَيءٍ، وَهُوَ يَزِنُ أعْمالَ البشَرِ.

Mos vazhdoni të flisni me aq mburrje; të mos dalin fjalë arrogante nga goja juaj, sepse Zoti është Perëndia i njohjes dhe ai i peshon veprimet.

4 أ قواسُ المُحارِبِينَ الأشِدّاءِ تَتَكَسَّرُ. وَالضُّعَفاءُ يَتَقَوُّونَ.

Dhe harqet e të fuqishmëve thyhen, ndërsa të dobëtit janë pajisur me forcë.

5 ا لَّذِينَ شَبِعُوا فِي الماضِي يَكدَحُونَ الآنَ مِنْ أجلِ الطَّعامِ. أمّا الَّذِينَ لَمْ يَجِدُوا طَعاماً فِي الماضِي فَإنَّهُمُ يَشبَعُونَ وَيَسمَنُونَ. صارَ لِلعاقِرِ سَبعَةُ أطفالٍ، وَهُجِرَتْ أُمُّ الكَثِيرِينَ.

Ata që ishin të ngopur shkojnë si punëtorë ditorë për një copë bukë, ndërsa ata që ishin të uritur nuk vuajnë më nga uria. Madje edhe ajo që ishte shterpë, ka pjellë shtatë herë, ndërsa ajo që ka shumë fëmijë është dobësuar.

6 « يُرسِلُ اللهُ البَشَرَ إلَى الهاوِيَةِ، وَيَقدِرُ أنْ يُقِيمَهُمْ من الموتِ.

Zoti të bën të vdesësh dhe të bën të jetosh; të zbret në Sheol dhe të ngjit që andej.

7 ا للهُ يُفقِرُ وَيُغْنِي. هُوَ يُذِلُّ وَهُوَ يُكرِمُ.

Zoti të varfëron dhe të pasuron, ai të poshtëron dhe ai të lartëson.

8 ي َرْفَعُ الفُقَراءَ مِنَ الرَّمادِ. يَرْفَعُهُمْ مِنْ مَزابِلِ الفَقْرِ، وَيُجلِسُهُمْ مَعَ الأُمَراءِ عَلَى كَراسِي الشَّرَفِ. «أُسُسُ الأرْضِ كُلُّها للهِ ، رَفَعَ العالَمَ عَلَيها.

Ai e ngre të mjerin nga pluhuri dhe e heq të varfërin nga plehrat, në mënyrë që të ulet me princat dhe të trashëgojnë një fron lavdie; sepse shtyllat e dheut i përkasin Zotit, dhe mbi to ai ka mbështetur botën.

9 ه ُوَ يَحرُسُ أتقِياءَهُ لِئلّا يَتَعَثَّرُوا. أما الأشْرارُ فَيَسْقُطُونَ في الظلام وَيَصْمُتُونَ وَيَنْتَهُونَ، إذْ لا يَسْتَطِيعُ إنْسانٌ أنْ يَنْتَصِرَ بِقُوَّتِهِ.

Ai ruan rrugën që bëjnë shenjtorët e tij, por të pafetë do të vdesin në errësirë, sepse njeriu nuk do të mbizotërojë me anë të forcës.

10 م َصِيرُ أعْداءِ اللهِ هُوَ الهَزِيمَةُ. يُرعِدُ مِنَ السَّماءِ عَلَيهِمْ. يَدِينُ اللهُ النّاسَ فِي كُلِّ الأرْضِ. لِمَلِكِهِ يُعطِي قُوَّةً، وَيَنصُرُ مَلِكَهُ المَمسُوحَ.»

Kundërshtarët e Zotit do të copëtohen; ai do të gjëmojë kundër tyre nga qielli. Zoti do të gjykojë popujt deri në skajet e tokës, do t’i japë forcë mbretit të tij dhe do ta lartojë forcën e të vajosurit të tij".

11 و َعادَ ألقانَةُ وَعائِلَتُهُ إلَى بَيتِهِ فِي الرّامَةِ. أمّا الوَلَدُ فَبَقِيَ فِي شِيلُوهَ، وَخَدَمَ اللهَ تَحتَ إشرافِ الكاهِنِ عالِي. وَلَدا عالِي الشِّرِّيران

Pastaj Elkanahu u kthye në shtëpinë e tij në Ramah, dhe fëmija qendroi që t’i shërbejë Zotit në prani të priftit Eli.

12 ك انَ وَلَدا عالِي شِرِّيرَيْنِ لا يعرِفانِ اللهَ ،

Bijtë e Elit ishin njerëz të këqij; nuk e njihnin Zotin.

13 و َلا يَحتَرِمِانِ مَسؤولِياتِ الكهنةِ تُجاهَ النّاسِ. فَكُلَّما أتَى رَجُلٌ لِيُقَدِّمَ ذَبِيحَةً، يَأْتِي أحَدُ خُدّامِهِما وَمَعَهُ مِلقَطٌ ثُلاثِيُّ الرُّؤُوسِ عِنْدَ سَلْقِ اللَّحْمِ.

Dhe ja si silleshin këta priftërinj me popullin; kur dikush ofronte një flijim, shërbëtori i priftit vinte, kur mishi ziente, me një pirun me tri maja në dorë,

14 ف َيَضرِبُ بِمِلْقَطِهِ فِي المِقلاةِ أوِ الغَلّايَةِ أوِ الوِعاءِ أوِ القِدْرِ. فَيَأخُذُ الكاهِنُ كُلَّ ما يَلتَقِطُهُ المِلقَطُ. هَكَذا كانا يَفعَلانِ مَعَ جَمِيعِ الآتِينَ مِنْ بَنِي إسْرائِيلَ إلَى شِيلُوهَ.

dhe e fuste në tenxhere, në kazan apo në kusi, dhe tërë atë që piruni i madh tërhiqte sipër prifti e mbante për vete. Kështu vepronin me tërë Izraelitët që shkonin në Shiloh.

15 ب َلْ حَتَّى قَبلَ أنْ يُزالَ الشَّحْمُ ويُحرَقَ كَالبَخُورِ عَلَى المَذبَحِ، كانَ أحَدُ خُدّامِهِما يَذهَبُ إلَى مُقَدِّمِي الذَّبائِحِ وَيَقُولُ لَهُمْ: «أعطُوا الكاهِنَ بَعْضَ اللَّحمِ لِيَشوِيَ وَيَأكُلَ. فَالكاهِنُ لا يَأخُذُ لَحماً مَطبُوخاً مِنكُمْ، بَلْ يُرِيدُ لَحْماً طازَجاً.»

Edhe para se të digjnin dhjamin, shërbëtori i priftit vinte dhe i thoshte atij që bënte flijimin: "Më jep mish për ta pjekur për priftin, sepse ai nuk do të pranojë prej teje mish të pjekur, por mish të gjallë".

16 و َقَدْ يَقُولُ مُقَدِّمُ الذَّبِيحَةِ: «يَنْبَغِي إزالةُ الشَّحْمِ وَإحْراقُهُ كَبَخُورٍ أوَّلاً. وَبَعدَ ذَلِكَ خُذْ كُلَّ ما تُرِيدُهُ.» فَيَقُولُ الخادِمُ: «لا بَلْ أعطِنِي اللَّحمَ الآنَ، وَإلّا فَإنِّي سآخُذُهُ بِالقُوَّةِ.»

Dhe në qoftë se njeriu i thoshte: "Më parë të tymoset dhjami, pastaj të marrësh sa të duash," ai përgjigjej: "Jo, duhet të ma japësh tani; përndryshe do ta marr me forcë".

17 ه َكَذا كانَتْ خَطيَّةُ هَذَينِ الخادِمَينِ كَبِيرَةً جِدّاً أمامَ اللهِ ، لأنَّهُمْ كانُوا يَستَهِينُونَ بِذَبائِحَ النّاسِ المُقدَّمَةَ للهِ.

Prandaj mëkati i dy të rinjve ishte shumë i madh përpara Zotit, sepse ata përçmonin ofertat që i bëheshin Zotit.

18 أ مّا صَمُوئِيلُ فَكانَ يَخدِمُ اللهَ بِأمانَةٍ. عَمِلَ مُعِيناً لِعالِي، وَكانَ يَلبَسُ ثَوبَ الكَهَنُوتِ.

Por Samueli kryente shërbimin para Zotit, megjithëse akoma fëmijë, dhe ishte mbështjellë me një efod prej liri.

19 و َاعتادَتْ أُمُّهُ أنْ تَخِيطَ لَهُ رِداءً كُلَّ سَنَةٍ. وَكانَتْ تَأخُذُ الرِّداءَ إلَى صَمُوئِيلَ عِندَ صُعُودِها إلَى شِيلُوهَ مَعَ زَوجِها لِتَقدِيمِ ذَبِيحَةٍ كُلَّ سَنَةٍ.

E ëma i përgatiste një veshje të vogël dhe ia çonte çdo vit kur ngjitej me burrin e saj për të ofruar flijimin vjetor.

20 و َكانَ مِنْ عادَةِ عالِي أنْ يُبارِكَ ألقانَةَ وَزَوجَتَهُ، فَيَقُولُ لِألقانَةَ: «لَيتَ اللهَ يُعطِيكَ أبناءً مِنْ زَوجَتِكَ هَذِهِ تَعوِيضاً عَنِ الوَلَدِ الَّذِي كَرَّسَتْهُ للهِ.» بَعْدَ ذَلِكَ، كانَ ألقانَةُ وَحَنَّةُ يَعُودانِ إلَى بَيتِهِما.

Atëherë Eli bekonte Elkanahun dhe bashkëshorten e tij, duke thënë: "Zoti të dhëntë fëmijë të tjerë nga kjo grua, me kërkesën që ajo i ka bërë Zotit!". Pastaj ata ktheheshin në shtëpinë e tyre.

21 و َتَحَنَّنَ اللهُ عَلَى حَنَّةَ، فَرَزَقَها بِثَلاثَةِ أبناءٍ وَبِنتَينِ. أمّا صَمُوئِيلُ، فَتَرَعرَعَ فِي المَكانِ المُقَدَّسِ عِندَ اللهِ. عالِي يَفقِدُ السَّيطَرَةَ عَلَى وَلَديه

Kështu Zoti vizitoi Anën, dhe kjo mbeti me barrë dhe lindi tre djem dhe dy vajza. Ndërkaq djali Samuel po rritej pranë Zotit.

22 و َكَبِرَ عالِي فِي السِّنِّ. وَسَمِعَ بِكُلِّ الشُّرُورِ الَّتِي كانَ وَلَدِيهِ يَفعَلانِها بِبَنِي إسْرائِيلَ فِي شِيلُوهَ. وَسَمِعَ أيضاً بِأنَّ وَلَدَيهِ كانا يُعاشِرانِ النِّساءَ اللَّواتِي يَخْدِمْنَ عِندَ بابِ خَيمَةِ الاجْتِماعِ.

Por Eli ishte shumë plak dhe dëgjoi të gjitha ato që bijtë e tij i bënin gjithë Izraelit dhe si ata binin në shtrat me gratë që kryenin shërbimin në hyrje të çadrës së mbledhjes;

23 ف َقالَ عالِي لِوَلَدَيِهِ: «أطلَعَنِي الشَّعبُ عَلَى الشُّرُورِ الَّتِي تَرْتَكِبانِها. فلماذا تَفْعَلانِ مِثلَ هَذِهِ الأُمُورِ؟

dhe u tha atyre: "Pse bëni gjëra të tilla? Sepse dëgjoj nga tërë populli për veprimet tuaja të këqija.

24 ك ُفّا عَنْ ذَلِكَ يا وَلَدَيَّ، فَالأخبارُ الَّتِي وَصَلَتنِي مِنْ شَعبِ اللهِ عَنكُما سَيِّئَةٌ.

Mos, bijtë e mi, sepse zërat që dëgjoj për ju nuk janë aspak të mira; ju e shtyni popullin e Zotit të mëkatojë.

25 إ نْ أخْطأ إنْسانٌ إلَى إنْسانٍ، يُمْكِنُ للهِ أنْ يَتدخَّلَ وَيُصَحِّحَ الأُمورَ. لَكِنْ إنْ أخْطَأ إنسانٌ إلَى اللهِ ، فَمَنْ يُصلِّي لأجلِهِ؟» فَسَدّا آذانَهُما عَنْ كُلِّ ما قالَهُ والِدُهُما. لأنَّ اللهَ قَرَّرَ أنْ يَضَعَ حَدّاً لِحَياتِهِما الآثِمَةِ.

Në rast se një njeri mëkaton kundër një njeriu tjetër, Perëndia e gjykon, por në rast se një njeri mëkaton kundër Zotit, kush do të ndërhyjë për të?". Por ata nuk e dëgjuan zërin e atit të tyre, sepse Zoti dëshironte të vdisnin.

26 أ مّا الصَّبِيُّ صَمُوئِيلُ، فَظَلَّ يَنمُو فِي عَلاقَتِه بِاللهِ مَعَ نُمُوِّ قَامَتِهِ. فَكانَ اللهُ وَالنّاسُ راضِينَ عَنهُ. نُبُوَّةٌ بمُعاقبةِ عائِلَةِ عالِي

Ndërkaq fëmija Samuel po rritej në shtat dhe në mirëdashjen e Zotit dhe të njerëzve.

27 و َجاءَ رَجُلُ اللهِ إلَى عالِي وَقالَ: «يَقُولُ اللهُ: أنا ظَهَرتُ لآبائِكَ عِندَما كانُوا مُستَعبَدِينَ لَدَى فِرعَوْنَ.

Një njeri i Perëndisë erdhi tek Eli dhe i tha: "Kështu flet Zoti: A nuk u shfaqa në shtëpinë e atit tënd, kur në Egjipt ata ishin skllevër të shtëpisë së Faraonit?

28 و َمِنْ بَينِ كُلِّ قَبائِلِ إسْرائِيلَ، اختَرتُ عَشِيرَتَكَ لِيَكُونُوا كَهَنَةً لِي. عَيَّنتُهُمْ لِتَقدِيمِ الذَّبائِحِ عَلَى مَذبَحِي، وَإحْراقِ البَخُورِ، وَارتِداءِ الثَّوبِ الكَهَنُوتِيِّ أمامِي. وَسَمَحْتُ أيضاً لِعَشِيرَتِكَ بِأنْ تَأخُذَ لَحمَ الذَّبائِحِ الَّذِي يُقَدِّمُهُ بَنُو إسْرائِيلَ لِي.

Nuk e kam zgjedhur unë midis gjithë fiseve të Izraelit, që të jetë prifti im, të ngjitet te altari im, të djegë temjanin dhe të veshë efodin para meje? Dhe a nuk kam qenë unë ai që i dha shtëpisë së atit tënd tërë flijimet e djegura të bijve të Izraelit të bëra me zjarr?

29 ف َلِماذا تَستَهِينُونَ بِعَطايايَ وَذَبائحِي التي أمَرْتُ بِها؟ أنتَ تُكرِمُ وَلَدَيكَ أكثَرَ مِمّا تُكرِمُنِي. وَها أنتُمْ تُخَصِّصُونَ لِأنفُسِكُمْ أفضَلَ أجزاءِ الذَّبائِحِ الَّتِي يَأتِي بِها بَنُو إسْرائِيلَ إلَيَّ، وَتَسمَنُونَ.

Pse pra i përçmoni flijimet dhe blatimet e mia që kam urdhëruar të bëhen në banesën time, dhe pse nderoni më tepër fëmijët tuaj se mua, duke u trashur me pjesën më të mirë të blatimeve të Izraelit, të popullit tim?

30 « لَذَلِكَ يُعلِنُ اللهُ ، إلَهُ إسْرائِيلَ وَيَقُولُ: كُنْتُ قَدْ وَعَدْتُ بِأنْ تَخدِمَنِي عَائِلَتُكَ وَعائِلَةُ آبائِكَ إلَى الأبَدِ. أمّا الآنَ، فَهَذا هُوَ ما يَقُولُهُ اللهُ: لَنْ يَحْدُثَ هَذا! فَأنا أُكرِمُ الَّذِينَ يُكرِمُونَنِي. أمّا الَّذِينَ لا يُوَقِّرُونَنِي، فَإنِّي أُصَغِّرُ مَقامَهُمْ.

Prandaj kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: Unë kisha shpallur që shtëpia jote dhe shtëpia e atit tënd do të kishin ecur gjithnjë para meje, por tani Zoti thotë: Qoftë larg meje kjo gjë; sepse unë nderoj ata që më nderojnë, por ata që më përçmojnë do të përçmohen gjithashtu nga ana ime.

31 س َأقطَعُ نَسلَكَ عَنْ قَرِيبٍ وَنَسلَ عائِلَتِكَ. وَلَنْ يَطُولَ العُمرُ بِأحَدٍ مِنْ عائِلَتِكَ.

Ja, po vijnë ditët kur unë do të shkatërroj forcën tënde dhe forcën e shtëpisë së atit tënd në mënyrë që të mos ketë më asnjë plak në shtëpinë tënde.

32 ل َنْ يَكُونَ لَكَ نَصِيبٌ فِي أيِّ خَيرٍ يُصِيبُ بَنِي إسْرائِيلَ. وَلَنْ يَطُولَ العُمرُ بِأحَدٍ مِنْ عائِلَتِكَ.

Dhe ke për të parë mjerimin e banesës sime, ndonëse dhe Perëndia i ka bërë aq të mira Izraelit, nuk do të ketë kurrë më asnjë plak në shtëpinë tënde.

33 و َلَنْ أتْرُكَكَ مِنْ دُونِ شَخْصٍ مِنْ نَسلِكَ يَخْدِمُ مَذْبَحِي. وَلَكِنَّ رِجالَ عَشيرَتِكَ سَيَمُوتُونَ بِالسَّيفِ، فَيَكُونُ هَذا سَبَبَ حُزنٍ لَكَ وَإكلالٍ لِعَينَيكَ مِنَ البُكاءِ.

Por ai nga të tutë që nuk kam për të hequr nga altari im do të konsumojë sytë e tu dhe do ta mbushë me trishtim zemrën tënde; dhe tërë pasardhësit e shtëpisë sate do të vdesin në lulen e rinisë.

34 و َسَأُعطِيكَ عَلامَةً تُؤَكِّدُ صِدقَ ما أقُولُ: سَيَمُوتُ وَلَداكَ فِي يَومٍ واحِدٍ.

Do të të shërbejë si shenjë ajo që ka për t’u ndodhur dy bijve të tu, Hofnit dhe Finehasit; që të dy do të vdesin në të njëjtën ditë.

35 و َسَأختارُ لِنَفسِي كاهِناً أثِقُ بِأمانَتِهِ، يَعمَلُ ما أُحِبُّ وَما أُرِيدُ. وَسَأُثَبِّتُ عائِلَتَهُ، فَيَخدِمُ أمامَ مَلِكِي المَمْسُوحِ.»

Por unë do të zgjedh për vete një prift besnik, që ka për të vepruar simbas asaj që ndjej në zemrën dhe në shpirtin tim; unë do t’i ndërtoj një shtëpi të qendrueshme, dhe ai ka për të ecur gjithmonë para të vajosurit tim.

36 و َكُلُّ مَنْ تَبَقَّى مِنْ عائِلَتِكَ سَيَأتِي لِيَنحَنِي أمامَ هَذا الكاهِنِ، مُتَوَسِّلاً بَعضَ المالِ أوْ كِسرَةَ خُبزٍ. وَسَيَقُولُ: «أرجُوكَ أنْ تَسْمَحَ لي أنْ أعْمَلَ عَمَلَ كاهِنٍ لِأجِدَ شَيئاً آكُلُهُ.»

Dhe kushdo që ka për të mbetur në shtëpinë tënde do të vijë të përulet para tij për një monedhë argjendi dhe një copë buke, dhe do të thotë: "Më prano, të lutem, në një nga detyrat priftërore, që të mund të ha një copë bukë"".