1 و َذاتَ مَرَّةٍ، كانَ مُوسَى يَرعَى غَنَمَ يَثْرُونَ حَميهِ وَكاهِنِ مِدْيانَ. فَقادَ الغَنَمَ إلَى الجِهَةِ الأُخرَى مِنَ البَرِّيَّةِ، وَجاءَ إلَى جَبَلِ حُورِيبَ، الجَبَلِ الَّذِي ظَهَرَ فِيهِ اللهُ!

Ndërkaq Moisiu po kulloste kopenë e Jethros, vjehrrit të tij dhe prift i Madianit; ai e çoi kopenë matanë shkretëtirës dhe arriti në malin e Perëndisë, në Horeb.

2 و َهُناكَ ظَهَرَ لَهُ مَلاكُ اللهِ فِي لَهيبِ نارٍ يأتِي مِنْ شُجَيْرَةٍ. وَنَظَرَ مُوسَى إلَيها فَرَأى الشُّجَيْرَةَ مُشتَعِلَةً، لَكِنَّها لَمْ تَكُنْ تَحتَرِقُ!

Dhe Engjëlli i Zotit iu shfaq në një flakë zjarri, në mes të një ferrishtjeje. Moisiu vështroi dhe ja që ferrishtja po digjej nga zjarri, por nuk konsumohej.

3 ف َقالَ مُوسَى: «لأذْهَبْ إلَى هُناكَ وَأرَ هَذا المَشهَدَ العَجِيبَ، وَأعْرِفْ لِماذا لا تَحتَرِقُ الشُّجَيْرَةُ.»

Atëherë Moisiu tha: "Tani do të zhvendosem për të parë këtë shfaqje madhështore: pse ferrishtja nuk po konsumohet!".

4 ف َلَمّا رَأى اللهُ مُوسَى يَقتَرِبُ لِيُلقِيَ نَظرَةً عَنْ قُرْبٍ، ناداهُ اللهُ مِنْ وَسَطِ الشُّجَيْرَةِ وَقالَ لَهُ: «مُوسَى! مُوسَى!» فَأجابَ مُوسَى: «ها أنا!»

Zoti vuri re që ai ishte zhvendosur për të parë, dhe Perëndia e thirri nga mesi i ferrishtes dhe i tha: "Moisi, Moisi!". Ai u përgjigj: "Ja ku jam".

5 ف َقالَ لَهُ: «لا تَقتَرِبْ أكثَرَ! اخلَعْ حِذاءَكَ مِنْ قَدَمَيكَ، فَالمَكانُ الَّذِي تَقِفُ عَلَيهِ أرْضٌ مُقَدَّسَةٌ.»

Perëndia tha: "Mos u afro këtu: hiq sandalet nga këmbët, sepse vendi në të cilin ndodhesh është vend i shenjtë".

6 ث ُمَّ قالَ: «أنا إلَهُ أبِيكَ، إلَهُ إبْراهِيمَ وَإلَهُ إسْحاقَ وَإلَهُ يَعقُوبَ.» فَغَطَّى مُوسَى وَجهَهُ لِأنَّهُ خافَ أنْ يَنْظُرَ إلَى اللهِ.

Pastaj tha dhe këto fjalë: "Unë jam Perëndia i atit tënd, Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe Perëndia i Jakobit". Dhe Moisiu fshehu fytyrën e tij, sepse kishte frikë të shikonte Perëndinë.

7 ث ُمَّ قالَ اللهُ: «قَدْ رَأيتُ ضِيقَ شَعبِيَ الَّذِينَ فِي مِصرَ، وَسَمِعْتُ صُراخَهُمْ بِسَبَبِ مُضُايِقِيهِمْ. فأنا أعلَمُ آلامَهُمْ.

Pastaj Zoti tha: "Sigurisht që e kam parë pikëllimin e popullit tim që ndodhet në Egjipt dhe e kam dëgjuar britmën e tij për shkak të shtypësve të tij, sepse i njoh vuajtjet e tij.

8 و َنَزَلْتُ لِكَي أُحَرِّرَهُمْ مِنَ المِصْريّينِ، وَلِأُخرِجَهُمْ مِنْ تِلكَ الأرْضِ إلَى أرْضٍ خَصْبَةٍ وَواسِعَةٍ، أرْضٍ تَفِيضُ لَبَناً وَعَسَلاً. هِيَ أرْضُ الكَنعانِيِّينَ وَالحِثِّيِّينَ وَالأمُورِيِّينَ وَالفَرِزِّيِّينَ وَالحِوِّيِّينَ وَاليَبُوسِيِّينَ.

Kështu zbrita për ta çliruar nga dora e Egjiptasve dhe për ta çuar nga ky vend në një vend të mirë dhe të hapur, në një vend ku rrjedh qumështi dhe mjalti, në vendin ku ndodhen Kananejtë, Hitejtë, Amorejtë, Perezejtë, Hivejtë dhe Jebusejtë.

9 « وَالآنَ قَدْ وَصَلَ صُراخُ بَني إسْرائِيلَ إلَيَّ، وَقَدْ رَأيتُ الضِّيقَ الَّذِي يُسَبِّبُهُ المِصرِيُّونَ لَهُمْ.

Dhe tani, ja britma e bijve të Izraelit ka arritur deri tek unë, dhe kam parë gjithashtu se si Egjiptasit i shtypin.

10 ف َاذْهَبْ إلَى هُناكَ. ها أنا أُرسِلُكَ إلَى فِرعَوْنَ لِتُخرِجَ شَعبِيَ، بَنِي إسْرائِيلَ، مِنْ مِصرَ.»

Prandaj eja dhe unë do të të dërgoj te Faraoni me qëllim që ta nxjerrësh popullin tim, bijtë e Izraelit, nga Egjipti".

11 ف َقالَ مُوسَى: «مَنْ أنا حَتَّى أذهَبَ إلَى فِرعَوْنَ وَأُخرِجَ بَنِي إسْرائِيلَ مِنْ مِصرَ؟»

Por Moisiu i tha Perëndisë: "Kush jam unë që të shkoj te Faraoni dhe t’i nxjerr bijtë e Izraelit nga Egjipti?".

12 ف َقالَ: «اذْهَبْ وَأنا سَأكُونُ مَعَكَ. أمّا العَلامَةُ عَلَى أنَّني أرْسَلْتُكَ، فَهِيَ أنَّكَ حِينَ تُخرِجُ شَعبِي مِنْ مِصرَ، سَتَعبُدُونَني عَلَى هَذا الجَبَلِ.»

Perëndia tha: "Unë do të jem me ty, dhe kjo do të jetë për ty shenja që të kam dërguar unë: Kur ta kesh nxjerrë popullin nga Egjipti, ju do t’i shërbeni Perëndisë mbi këtë mal".

13 و َقالَ مُوسَى: «حِينَ أذهَبُ إلَى بَني إسْرائِيلَ وَأقُولُ لَهُمْ: ‹إلَهُ آبائِكُمْ أرسَلَنِي إلَيكُمْ.› سَيَقُولُونَ لِي: ‹ما اسْمُهُ؟› فَماذا أقُولُ؟»

Atëherë Moisiu i tha Perëndisë: "Ja, kur të shkoj te bijtë e Izraelit dhe t’u them: "Perëndia i etërve tuaj më ka dërguar te ju," po të jetë se ata më thonë: "Cili është emri i tij?," ç’përgjigje duhet t’u jap?".

14 ف َقالَ اللهُ لِمُوسَى: «إهْيِهْ أشِرْ إهْيِهْ. قُلْ لِبَني إسْرائِيلَ: ‹إهْيِهْ أرسَلَنِي إلَيكُمْ.›»

Perëndia i tha Moisiut: "UNÉ JAM AI QÉ JAM". Pastaj tha: "Do t’u thuash kështu bijve të Izraelit: "UNÉ JAM-i më ka dërguar tek ju"".

15 و َقالَ أيضاً لِمُوسَى: «قُلْ لِبَنِي إسْرائِيلَ: ‹يهوه إلَهُ آبائِكُمْ، إلَهُ إبراهِيمَ وَإلَهُ إسحَاقَ وَإلَهُ يَعقُوبَ أرسَلَنِي إلَيكُمْ. هَذا اسْمِي إلَى الأبَدِ، وَلَقَبِي فِي كُلِّ جِيلٍ.›»

Perëndia i tha akoma Moisiut: "Do t’u thuash kështu bijve të Izraelit: Zoti, Perëndia i etërve tuaj, Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhee Perëndia i Jakobit më ka dërguar tek ju. Ky është emri im përjetë. Ky ka për të qenë gjithnjë emri im me të cilin do të kujtohem nga të gjitha breznitë".

16 « اذْهَبْ وَاجمَعْ شُيُوخَ إسْرائِيلَ، وَقُلْ لَهُمْ: يهوه إلَهُ آبائِكُمْ، إلَهُ إبراهِيمَ وَإلَهُ إسحَاقَ وَإلَهُ يَعقُوبَ ظَهَرَ لِي وَقالَ: ‹راقَبْتُكُمْ وَرَأيتُ ما عَمِلَهُ المِصرِيُّونَ مَعَكُمْ.

Shko dhe mblidh pleqtë e Izraelit dhe u thuaj atyre: "Zoti, Perëndia i etërve tuaj, Perëndia i Abrahamit, i Isakut dhe i Jakobit m’u shfaq, duke thënë: Unë patjetër ju kam vizituar dhe kam parë atë që ju bëjnë në Egjipt;

17 و َقَرَّرْتُ أنْ أُخرِجَكُمْ مِنْ ضِيقِكُمْ مِنْ مِصرَ إلَى أرْضِ الكَنعانِيِّينَ وَالحِثِّيِّينَ وَالأمُورِيِّينَ وَالفِرِزِّيِّينَ وَالحِوِّيِّينَ وَاليَبُوسِيِّينَ، إلَى أرْضٍ تَفيضُ لَبناً وَعَسَلاً.›

dhe kam thënë: Nga shtypja e Egjiptit do t’ju çoj në vendin e Kananejve, të Hitejve, të Amorejve, të Perezejve, të Hivejve dhe të Jebusejve, në një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë".

18 « سَيَسْتَمِعُ الشُّيُوخُ إلَيكَ. حِينَئِذٍ، تَذْهَبُ أنتَ وَشُيُوخُ إسْرائِيلَ إلَى مَلِكِ مِصرَ وَتَقُولُونَ لَهُ: ‹يهوه إلَهُ العِبرانِيِّينَ تَجَلَّى لَنا، فَدَعْنا الآنَ نَذهَبْ فِي رِحلَةٍ ثَلاثَةَ أيّامٍ فِي البَرِّيَّةِ كَي نُقَدِّمَ ذَبائِحَ لِيهوه إلَهِنا.›

Dhe ata do t’i binden zërit tënd; dhe ti dhe pleqtë e Izraelit do të shkoni te mbreti i Egjiptit dhe do t’i thoni: "Zoti, Perëndia i Hebrenjve na doli përpara; dhe tani na lër të shkojmë dhe të bëjmë tri ditë rrugë në shkretëtirë, që t’i bëjmë fli Zotit, Perëndisë tonë".

19 « لَكِنَّ مَلِكَ مِصرَ لَنْ يَسمَحَ لَكُمْ بِالذَّهابِ إلّا مُجْبَراً بِالقُوَّةِ.

Por unë e di që mbreti i Egjiptit nuk do t’ju lejojë të shkoni, veç po të jetë i shtrënguar nga një dorë e fuqishme.

20 ح ِينَئِذٍ، سَأمُدُّ يَدِي لِأضْرِبَ مِصرَ بِكُلِّ العَجائِبِ الَّتِي سَأعمَلُها. بَعْدَ ذَلِكَ، سَيُطلِقُكُمْ فِرعَوْنُ.

Atëherë unë do të shtrij dorën time dhe do të godas Egjiptin me të gjitha mrekullitë që unë do të bëj në mes tyre; pas kësaj ai do t’ju lërë të ikni.

21 س َأجعَلُ المِصرِيِّينَ كُرَماءَ مَعَكُمْ، فَلا تَخرُجُونَ فارِغِي الأيدِي.

Dhe do t’i jap këtij populli të mira para syve të Egjiptasve; dhe do të ndodhë që kur të niseni, nuk do të shkoni duarbosh;

22 و َسَتَطلُبُ كُلُّ امْرأةٍ مِنْ جارَتِها أوْ مِمَّنْ تُقِيمُ فِي بَيتِها فِضَّةً وَذَهَباً وَثِياباً، وَسَتَضَعُونَها عَلَى أولادِكُمْ وَبَناتِكُمْ. وَهَكَذا سَتَأْخُذُونَ ثَروَةً مِنْ مِصرَ.»

por çdo grua do t’i kërkojë fqinjës së saj dhe gruas që banon në shtëpinë e saj sende argjendi, sende ari dhe rroba; dhe ju do t’ua vini në shtat bijve dhe bijave tuaja; kështu do t’i zhvishni Egjiptasit".