1 « إنْ سَرَقَ رَجُلٌ ثَوراً أوْ خَرُوفاً وَذَبَحَهُ أوْ باعَهُ، يُعَوِّضُ السّارِقُ بِخَمسَةِ ثِيرانٍ عَنِ الثَّورِ، وَبِأربَعَةِ خِرافٍ عَنِ الخَرُوفِ.

"Në rast se ndokush vjedh një ka a një dele dhe i vret ose i shet, do të kthejë pesë qe për kaun dhe katër dele për delen.

2 « إنْ أُمسِكَ لِصٌ وَهُوَ يَقتَحِمُ بَيتاً فَضُرِبَ وَماتَ، لا يَكُونُ لأحَدٍ حَقُّ الثَّأرِ لِدَمِهِ.

Në rast se vjedhësi, i kapur kur po bën një thyerje, rrihet dhe vdes, pronari nuk është fajtor për vrasjen e tij.

3 ل َكِنْ إنْ قُتِلَ فِي النَّهارِ، يَكُونُ هُناكَ حَقٌّ لِلثَّأرِ لِدَمِهِ. فَإنْ أُمْسِكَ حَيّاً وَلَيسَ مَعَهُ ما يُعَوِّضُ بِهِ عَمَّا سَرَقَهُ، يُباعُ كَعَبدٍ تَعْويضاً عَمَّا سَرَقَهُ.

Në rast se dielli ishte ngritur kur ndodhi ngjarja, ai është fajtor për vrasje. Hajduti duhet ta lajë dëmin; dhe po të jetë se nuk ka me se ta lajë, shitet për vjedhjen e kryer prej tij.

4 و َإنْ وُجِدَ ما سَرَقَهُ مَعَهُ حَيّاً، سَواءٌ أكانَ ثَوراً أمْ حِماراً أمْ خَرُوفاً، فَإنَّهُ يُعَوِّضُ بِالضِّعْفِ. التَّعوِيضُ عَنِ الضَّرَر

Në rast se gjëja e vjedhur, qoftë ka ose gomar ose dele, gjendet e gjallë në duart e tij, do të kthejë dyfishin e saj.

5 « إنْ رَعَى رَجُلٌ قَطِيعَهُ فِي حَقلِهِ أوْ كَرْمِهِ، ثُمَّ تُرِكَتْ ماشِيَتُهُ لِتَرْعَى فِي حَقلِ رَجُلٍ آخَرَ، يَنبَغِي أنْ يُعَوِّضَ مِنْ أفضَلِ إنتاجِ حَقلِهِ أوْ كَرمِهِ.

Në rast se ndokush dëmton një arë ose një vresht, duke i lëshuar kafshët e tij të kullosin në arën e një tjetri, do ta lajë dëmin e bërë me atë që ka më të mirë në arën dhe në vreshtin e tij.

6 « إنْ أشعَلَ رَجُلٌ ناراً فَتَخَطَّتْ حُدُودَ أرْضِهِ، وَأحرَقَتْ قَمحاً مُكَدَّساً أوْ زَرْعاً أوْ حَقلاً، يُعَوِّضُ مَنْ أشعَلَ النّارَ عَنْ ما احتَرَقَ.

Në rast se një zjarr përhapet dhe shtrihet deri te ferrat kështu që digjet gruri në duaj ose gruri në këmbë ose ara, ai që ka ndezur zjarrin do ta lajë dëmin.

7 « إنْ أعطَى رَجُلٌ مالاً أوْ بَضائِعَ لِجارِهِ لِيَحتَفِظَ بِها لَهُ، وَسُرِقَتْ مِنْ بَيتِ الرَّجُلِ، وَقُبِضَ عَلَى اللِّصِّ، يُعَوِّضُ اللِصُّ عَنها كُلِّها.

Në rast se dikush i jep fqinjit të vet para ose sende për ruajtje, dhe këto vidhen nga shtëpia e këtij, në rast se gjendet vjedhësi, ai do të kthejë dyfishin.

8 ف َإنْ لَمْ يُقبَضْ عَلَى اللِّصِّ، يَقِفُ صاحِبُ البَيتِ أمامَ القُضاةِ لِمَعْرِفَةِ إنْ كانَ هُوَ قَدْ سَرَقَ جارَهُ.

Në rast se nuk gjendet vjedhësi, i zoti i shtëpisë do të dërgohet para Perëndisë për t’u betuar se nuk ka vënë dorë mbi pasurinë e fqinjit të tij.

9 « إنْ فُقِدَ ثَورٌ أوْ حِمارٌ أوْ خَرُوفٌ أوْ ثَوبٌ أوْ أيُّ شَيءٍ آخَرُ، وَجاءَ رَجُلانِ يَقُولُ كُلٌّ مِنْهُما إنَّ المَفْقُودَ لَهُ، تُقَدَّمُ دَعْواهُما إلَى القُضاةِ، وَالَّذِي يَحكُمُ القُضاةُ بِأنَّهُ المُذنِبُ، يُعَوِّضُ جارَهُ ضِعفَينِ.

Për çfarëdo lloj krimi, fjala vjen qoftë edhe për një ka, një gomar, një dele, një veshje apo çfarëdo sendi të humbur që një tjetër thotë se është i tij, çështja e të dy palëve do të shtrohet para Perëndisë; ai që Perëndia do të dënojë, do t’i kthejë dyfishin fqinjit të tij.

10 « إنْ أعطَى رَجُلٌ جارَهُ حِماراً أوْ ثَوراً أوْ خَرُوفاً أوْ أيَّ حَيوانٍ لِيَحتَفِظَ لَهُ بِهِ، وَماتَ الحَيَوانُ أوْ جُرِحَ أوْ سُرِقَ وَلَمْ يَجِدْهُ أحَدٌ،

Në qoftë se ndokush i jep për ruajtje fqinjit të tij një gomar, një ka, një dele apo çfarëdo lloj tjetër kafshe, dhe kjo ngordh ose plagoset ose dhe merret pa e parë njeri,

11 ي َحلِفُ الجارُ بِاللهِ إنَّهُ لَمْ يَسْرِقْ مُلكَ جارِهِ. وَيَقْبَلُ المالِكُ بِالحُكمِ. وَلا يَكُونَ عَلَى الرَّجُلِ الآخَرِ أنْ يُعَوِّضَ بِشَيءٍ.

të dy palët do të betohen para Zotit për të mësuar në se marrësi në dorëzim nuk ka vënë dorë mbi pasurinë e fqinjit të tij. I zoti i gjësë do të pranojë betimin, dhe tjetri nuk do të jetë i detyruar të lajë dëmet.

12 ل َكِنْ إنْ سُرِقَ مِنهُ بِسَبَبِ إهمالِهِ، فَإنَّهُ يُعَوِّضُ مالِكَهُ.

Por në qoftë se gjëja i është vjedhur, ai duhet ta lajë dëmin që ka pësuar i zoti.

13 و َإنِ مَزَّقَهُ حَيوانٌ بَرِّيٌّ، فَلْيُحِضِرْ بَقايا الحَيوانِ. وَلا يَكُونُ عَلَيهِ أنْ يُعَوِّضَ عَنِ الحَيَوانِ المُمَّزَقِ بِشَيءٍ.

Në qoftë se kafsha është shqyer, do ta çojë si provë, dhe nuk do të jetë i detyruar të dëmshpërblejë kafshën e shqyer.

14 « إنِ استَعارَ رَجُلٌ شَيئاً أوْ حَيواناً مِنْ جارِهِ، فَكُسِرَ ما استَعارَهُ أوْ ماتَ وَلَمْ يَكُنِ المالِكُ مَعَهُ، فَيَنبَغِي أنْ يُعَوِّضَ المالِكَ بِشَكلٍ كامِلٍ.

Në qoftë se dikush merr hua nga fqinji i tij një kafshë, dhe kjo plagoset apo ngordh kur i zoti nuk është i pranishëm, ai duhet të dëmshpërblejë dëmin.

15 ل َكِنْ إنْ كانَ مالِكُهُ مَعَهُ، لا يُعَوِّضُهُ بِشَيءٍ. وَإنْ كانَ الشَّيءُ أوِ الحَيوانُ مُستَأجَراً، فَالخَسارَةُ تُغَطَّى بِأُجرَةِ الاستِئجارِ.

Në qoftë se i zoti është i pranishëm, nuk do të dëmshpërblejë dëmin; në qoftë se kafsha është marrë me qira, ajo përfshihet në çmimin e qirasë.

16 « إنْ أغوَى رَجُلٌ فَتاةً عَذْراءَ غَيرَ مَخطُوبَةٍ لَهُ وَعاشَرَها، يَدفَعُ مَهْرَها كامِلاً وَيَتَزَوْجُها.

Në qoftë se dikush mashtron një vajzë ende të pafejuar dhe bie në shtrat me të, duhet të paguajë për pajën e saj dhe ta marrë për grua.

17 ف َإنْ رَفَضَ أبوها أنْ يُزَوِّجَها مِنْهُ، يَدْفَعُ الرَّجُلُ، عَلَى ايَّةِ حالٍ، ما يُعادِلُ مَهْرَ عَذْراءٍ. أخلاقٌ عامَّة

Në qoftë se ati refuzon prerazi t’ia japë, ai do të paguajë shumën e kërkuar për pajën e vajzave të virgjëra.

18 « لا تَسمَحْ لِساحِرَةٍ بِأنْ تَعِيشَ.

Nuk do ta lësh të jetojë shtrigën.

19 « مَنْ عاشَرَ حَيواناً مُعاشَرَةً جِنْسيَّةً، يُقتَلُ قَتلاً.

Kush çiftëzohet me një kafshë do të dënohet me vdekje.

20 « مَنْ يُقَدِّمُ ذَبائِحَ لِآلِهَةٍ أُخْرَى غَيرِ اللهِ يَنبَغِي أنْ يُبادَ.

Kush i bën flijime një perëndie tjetër, veç Zotit, do të shfaroset.

21 « لا تُسِئْ مُعامَلَةَ الغَرِيبِ المُقِيمِ فِي أرْضِكَ، لِأنَّكُمْ كُنْتُمْ غُرَباءَ فِي أرْضِ مِصرَ.

Mos keqtrajto të huajin dhe mos e mundo, sepse edhe ju ishit të huaj në vendin e Egjiptit.

22 « لا تُسِئْ إلَى أرمَلَةٍ أوْ يَتِيمٍ.

Nuk do të mundosh asnjë grua të ve, as asnjë jetim.

23 ف َإنْ أسَأتَ إلَيها أوْ إلَيهِ، وَصَرَخَ إلَيَّ فَإنِّي سَأسمَعُ صَرْخَتَهُ.

Në rast se i mundon ata në një farë mënyre dhe ata bërtasin në drejtimin tim, unë do ta dëgjoj pa tjetër britmën e tyre;

24 س َيَشْتَدُّ غَضَبِي وَأقتُلُكُمْ بِالسَّيفِ، وَتَصِيرُ زَوجاتُكُمْ أرامِلَ، وَأولادُكُمْ يَتامَى.

do të zemërohem dhe do t’ju vras me shpatë; gratë tuaja do të mbeten të veja dhe bijtë tuaj jetimë.

25 « إنْ أقرَضْتَ مالاً لِفَقِيرٍ مِنْ شَعبِيَ، فَلا تُعَامِلْهُ بِالرِّبا. لا تأخُذْ مِنْهُ فَائِدَةً.

Në rast se ti i jep para hua dikujt nga populli yt, të varfrin që është me ty, nuk do ta trajtosh si fajdexhi; nuk do t’i imponosh asnjë kamatë.

26 و َإنْ كُنتَ تَحتَفِظُ بِثَوبِ جارِكَ كَرَهِينَةٍ، أعِدْهُ إلَيهِ قَبلَ غُرُوبِ الشَّمسِ،

Në qoftë se merr peng rrobën e fqinjit tënd, do t’ia kthesh para se të perëndojë dielli,

27 ف َهُوَ غِطاؤُهُ الوَحِيدُ، وَهُوَ ثَوبُ جِلْدِهِ. بِماذا يَتَغَطَّى حِينَ يَنامُ؟ فَحِينَ يَصرُخُ إلَيَّ، سَأسمَعُهُ لِأنِّي رَحِيمٌ.

sepse ajo është e vetmja mbulesë e tij dhe veshja me të cilën mbështjell trupin. Me se tjetër mund të flinte ai? Dhe po të ndodhë që ai të më drejtohet mua, unë do ta dëgjoj, sepse jam mëshirëplotë.

28 « لا تَشْتِمِ القُضاةِ. وَلا تَنطِقْ بِلَعنَةٍ عَلَى قائِدِ شَعبِكَ.

Mos blasfemo Perëndinë dhe mos mallko princin e popullit tënd.

29 « لا تَحتَفِظْ بِأوَّلِ إنتاجِ حَقلِكَ مِنَ الحُبُوبِ أوْ مِنْ نَبيذِ مِعصَرَتِكَ. وَكَرِّسْ لِي بِكرَ أبْنائِكَ.

Mos ngurro të më japësh detyrimin nga korrja jote dhe nga ajo që rrjedh nga mokrrat e tua. Do të më japësh të parëlindurin e bijve të tu.

30 و َكَذَلِكَ قَدِّمْ أبكارَ ثِيرانِكَ وَغَنَمِكَ. أبْقِ بِكرَ الحَيوانِ سَبعَةَ أيّامٍ مَعَ أُمِّهِ، ثُمَّ قَدِّمْهُ لِي فِي اليَومِ الثّامِنِ.

Do të veprosh njëlloj me lopën dhe me delen tënde: pjella e tyre e parë do të rrijë shtatë ditë pranë nënës; ditën e tetë do të ma japësh mua.

31 « كُونوا مُخَصَّصينَ لِي، فَلا تَأْكُلُوا لَحمَ حَيوانٍ قَتَلَهُ حَيوانٌ آخَرُ فِي الحَقلِ، بَلْ ألقُوهُ إلَى الكِلابِ.

Ju do të jeni për mua njerëz të shenjtë; nuk do të hani mish të asnjë kafshe të shqyer në fusha; hidhuani atë qenve".