1 و َجَمَعَ يَشُوعُ كُلَّ قَبائِلِ إسْرائِيلَ فِي شَكِيمَ. وَاستَدْعَى كُلَّ الشُّيُوخِ وَالقادَةِ وَالقُضاةِ وَالمَسؤُولِينَ فِي إسْرائِيلَ، فَأَتَوْا وَوَقَفُوا فِي حَضْرَةِ اللهِ.

Pastaj Jozueu mblodhi të gjitha fiset e Izraelit në Sikem, dhe thirri pleqtë e Izraelit, krerët, gjykatësit dhe oficerët e tij, që u paraqitën përpara Perëndisë.

2 ف َقالَ يَشُوعُ لَهُمْ: «هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ اللهُ ، إلَهُ إسْرائِيلَ: ‹فِي القَدِيمِ سَكَنَ آباؤكُمْ، بِمَنْ فِيهِم تارَحُ أبُو إبراهِيمَ وَناحُورَ، فِي الجِهَةِ الأُخرَى مِنْ نَهرِ الفُراتِ، وَعَبَدُوا آلِهَةً أُخْرَى.

Dhe Jozueu i tha tërë popullit: "Kështu flet Zoti, Perëndia i Izraelit: Në kohërat e kaluara, etërit tuaj, si Terahu, ati i Abrahamit dhe ii Nahorit, banonin matanë lumit dhe u shërbenin perëndive të tjera.

3 ث ُمَّ أخَذْتُ أباكُمْ إبراهِيمَ مِنَ الجِهَةِ الأُخرَى مِنْ نَهْرِ الفُراتِ وَقُدتُهُ فِي كُلِّ أرْضِ كَنْعانَ، وَأعطَيتُهُ نَسلاً كَثِيراً، وَأعْطَيتُهُ إسْحَاقَ.

Unë mora atin tuaj Abrahamin nga ana tjetër e lumit, e bëra të kalojë nëpër gjithë vendin e Kanaanit, shumëzova pasardhësit e tij dhe i dhashë Isakun.

4 و َأعْطَيتُ لإسْحَاقَ وَلَدَيهِ يَعقُوبَ وَعِيسُوَ. وَأعطَيتُ عِيسُوَ مِنْطَقَةَ سَعِيرَ الجَبَلِيَّةَ لِيَمتَلِكَها. أمّا يَعقُوبُ وَأوَلادُهُ، فَنَزَلُوا إلَى مِصْرَ.

Isakut i dhashë Jakobin dhe Esaun; Esaut i dhashë si trashëgimi malin e Seirit; por Jakobi dhe bijtë e tij zbritën në Egjipt.

5 ‹ ثُمَّ أرسَلْتُ مُوسَى وَهارُونَ، وَجَلَبْتُ ضِيقاً عَظِيماً عَلَى مِصْرَ وَعَلَى شَعبِها بِما عَمِلْتُهُ هُناكَ. وَبَعدَ ذَلِكَ أخرَجْتُكُمْ.

Pastaj dërgova Moisiun dhe Aaronin dhe godita Egjiptin me atë që bëra në mes të tij; pastaj ju nxora jashtë.

6 و َحِينَ أخرَجْتُ آباءَكُمْ مِنْ مِصْرَ أتَيتُمْ إلَى البَحرِ، وَطارَدَ المِصرِيُّونَ آباءَكُمْ بِمَرْكَباتٍ وَفُرسانٍ إلَى البَحرِ الأحمَرِ.

Kështu nxora nga Egjipti etërit tuaj, dhe ju arritët në det. Egjiptasit i ndoqën etërit tuaj me qerre dhe me kalorës deri në Detin e Kuq.

7 و َحِينَ صَرَخُوا للهِ طَلَباً لِلعَونِ، وَضَعَ ظُلْمَةً بَينَكُمْ وَبَينَ المِصْرِيِّينَ، وَرَدَّ البَحرَ عَلَيهِمْ فَغَطّاهُمْ. قَدْ رَأتْ عُيُونُكُمْ ما عَمِلْتُهُ بمِصْرَ. ‹وَبَعْدَ أنْ عِشْتُمْ فِي البَرِّيَّةِ زَمَناً طَوِيلاً،

Por ata i klithën Zotit, dhe ai vendosi një errësirë të dendur midis jush dhe Egjiptasve; pastaj hodha mbi ta detin, që i mbuloi; dhe sytë tuaj panë atë që u bëra Egjiptasve. Pastaj qëndruat për një kohë të gjatë në shkretëtirë.

8 أ حْضَرْتُكُمْ إلَى أرْضِ الأمِورِيِّينَ السّاكِنِينَ فِي الجِهَةِ الأُخرَى مِنْ نَهرِ الأُردُنِّ. وَحارَبُوكُمْ، وَأعطَيتُهُمْ لَكُمْ فامتَلَكْتُمْ أرْضَهُمِ وَأفنَيتُمُوهُمْ مِنْ أمامِكُمْ.

Unë ju çova në vendin e Amorejve, që banonin matanë Jordanit; ata luftuan kundër jush dhe unë jua dhashë në dorë; ju pushtuat vendin e tyre dhe unë i shpartallova para jush.

9 ‹ ثُمَّ استَعَدَّ المَلِكُ بالاقُ بْنُ صِفُّورَ، مَلِكُ مُوآبَ لِيُحارِبَ إسْرائِيلَ، فَأرسَلَ وَدَعا بِلْعامَ بْنَ بَعُورَ لِيَلْعَنَكُمْ،

Pastaj Balaku, bir i Tsiporit, mbret i Moabit, u ngrit për të luftuar Izraelin; dhe dërgoi të thërrasë Balaamin, djalin e Beorit, që t’ju mallkonte;

10 ل َكِنِّي لَمْ أشَأْ أنْ أستَمِعَ لِبَلْعامَ، وَلِذا بارَكْتُكُمْ، وَأنقَذْتُكُمْ مِنْ يَدِهِ.

por unë nuk desha të dëgjoj Balaamin; prandaj ai ju bekoi me të madhe, dhe ju çlirova nga duart e Balakut.

11 ‹ وَحِينَ عَبَرْتُمْ نَهرَ الأُردُنِّ وَأتَيتُمْ إلَى أرِيحا، حارَبَكُمْ سُكّانُ أرِيحا، كَما عَمِلَ الأمُورِيُّونَ وَالفِرِزِّيُّونَ وَالكَنعانِيُّونَ وَالحِثِّيُّونَ وَالجِرجاشِيُّونَ وَالحِوِّيُّونَ وَاليَبُوسَيُّونَ، فَأخضَعتُهُمْ لَكُمْ.

Kaluat pastaj Jordanin dhe arritët në Jeriko; banorët e Jerikos luftuan kundër jush; kështu bënë Amorejtë, Perezejtë, Kananejtë, Hitejtë, Girgasejtë, Hivejtë dhe Jebusejtë; por unë jua dorëzova në dorë.

12 و َأرسَلْتُ الدَّبابِيرَ أمامَكُمْ فَطَرَدُوا مَلِكَيِّ الأمُورِيِّينَ مِنْ أمامِكُمْ. لَمْ تَطرُدُوهُمْ بِسُيُوفِكُمْ وَأقواسِكُمْ.

Dhe çova para jush grerëzat, që i bënë të ikin para jush, ashtu si kishte ndodhur me dy mbretërit e Amorejve; por kjo nuk ishte meritë e shpatës ose e harkut tënd.

13 ‹ أعطَيتُكُمْ أرْضاً لَمْ تَعمَلُوا فِيها، وَمُدُناً لَمْ تَبنُوها فَسَكَنْتُمْ فِيها. تَأكُلُونَ مِنْ كُرُومٍ وَأشجارِ زَيتُونٍ لِمْ تَزرَعُوها.›»

Dhe ju dhashë një tokë për të cilën nuk kishit punuar dhe qytete që nuk i kishit ndërtuar, dhe ju banuat në to; dhe tani hani frytin e vreshtave dhe të ullishteve që nuk keni mbjellë".

14 « وَالآنَ، اخشَوا يهوه وَهابُوهُ وَاخدِمُوهُ بِإخلاصٍ وَبِأمانَةٍ. تَخَلَّصُوا مِنَ الآلِهَةِ الَّتِي عَبَدَها آباؤكُمْ فِي الجِهَةِ الأُخرَى مِنْ نَهرِ الفُراتِ وَفِي مِصْرَ، وَاخدِمُوا يهوه.

Prandaj tani t’ia kini frikën Zotit dhe shërbejeni me ndershmëri dhe besnikëri; hiqni perënditë të cilëve u shërbyen etërit tuaj matanë lumit dhe në Egjipt, dhe vihuni në shërbim të Zotit.

15 « وَإنْ كُنتُمْ لا تَرغَبُونَ فِي خِدمَةِ يهوه، فاختارُوا لِأنفُسِكُمُ اليَومَ إلهاً آخَرَ تَخدِمُونَهُ، سَواءٌ مِنَ الآلِهَةِ الَّتِي خَدَمَها آباؤكُمْ فِي الجِهَةِ الأُخرَى مِنْ نَهرِ الفُراتِ، أمْ مِنْ آلِهَةِ الأمُورِيِّينَ الَّذِينَ تَسكُنُونَ فِي أرْضِهِمْ. وَأمّا أنا وَبَيْتِي فَسَنَخدِمُ يهوه.»

Dhe në rast se ju duket një gjë e keqe t’i shërbeni Zotit, zgjidhni sot kujt doni t’i shërbeni, o perënditë të cilëve u shërbyen etërit tuaj matanë lumit, o perënditë e Amorejve, në vendin e të cilëve ju banoni sot; sa për mua dhe për shtëpinë time do t’i shërbejmë Zotit".

16 ف َأجابَ الشَّعبُ: «لَنْ نَترُكَ يهوه لِنَعبُدَ آلِهَةً أُخْرَى.

Atëherë populli u përgjigj dhe tha: "Larg qoftë që ne të braktisim Zotin për t’u shërbyer perëndive të tjera!

17 ف َإلَهُنا يهوه هُوَ مَنْ أخرَجَنا وَأخرَجَ آباءَنا مِنْ أرْضِ مِصْرَ حَيثُ كُنّا عَبِيداً. وَقَدْ عَمِلَ عَجائِبَ عَظِيمَةً أمامَ عُيُونِنا، وَحَمانا فِي كُلِّ رِحلَتِنا وَوَسَطَ كُلِّ الشُّعُوبِ الَّتِي سِرْنا فِي أرْضِها.

Sepse Zoti, Perëndia ynë, është ai që na nxori ne dhe etërit tanë nga vendi i Egjiptit, nga shtëpia e skllavërisë, që ka bërë mrekullira të mëdha para syve tanë dhe që na ka mbrojtur gjatë gjithë rrugës që bëmë dhe midis gjithë popujve në mes të të cilëve kemi kaluar;

18 و َقَدْ طَرَدَ يهوه مِنْ أمامِنا جَمِيعَ الشُّعُوبِ فِي هَذِهِ الأرْضِ، كَالأمُورِيِّينَ الَّذِينَ كانُوا يَسْكُنُونَ فِي الأرْضِ. لِذَلِكَ نَحْنُ أيضاً سَنَخدِمُ يهوه، لأَنَّهُ إلَهُنا.»

dhe Zoti ka dëbuar para nesh tërë popujt dhe Amorejtë që banonin në këtë vend; prandaj ne do t’i shërbejmë Zotit, sepse ai është Perëndia ynë".

19 ف َقالَ يَشُوعُ لِلشَّعْبِ: «لا تَسْتَطِيعُونَ الآنَ أنْ تَخْدِمُوا يهوه لِأنَّهُ إلَهٌ قُدُّوسٌ. إنَّهُ إلَهٌ غَيُّورٌ، وَلَنْ يَغفِرَ لَكُمْ تَمَرُّدَكُمْ وَخَطاياكُمْ.

Por Jozueu i tha popullit: "Ju nuk mund t’i shërbeni Zotit, sepse ai është një Perëndi i shenjtë, një Perëndi ziliqar; ai nuk do t’i falë shkeljet dhe mëkatet tuaja.

20 إ نْ تَرَكْتُمُ يهوه وَخَدَمْتُمْ آلِهَةً غَرِيبَةً، فَإنَّهُ سَيَرجِعُ وَيَجلِبُ عَلَيكُمْ كَوارِثَ وَيُفنِيكُمْ، حَتَّى بَعْدَ أنْ أحْسَنَ إلَيْكُمْ.»

Kur ta braktisni Zotin dhe t’u shërbeni perëndive të huaja, ai do të kthehet për t’ju bërë keq dhe për t’ju konsumuar pas aq të mirave që ju ka bërë".

21 ف َقالَ الشَّعبُ لِيَشُوعَ: «كَلّا! بَلْ سَنَخدِمُ يهوه.»

Dhe populli i tha Jozueut: "Jo, ne do t’i shërbejmë Zotit".

22 ث ُمَّ قالَ يَشُوعُ لِلشَّعبِ: «أنتُمْ شُهُودٌ عَلَى أنفُسِكُمْ أنَّكُمُ اختَرْتُمُ يهوه لِتَخدِمُوهُ.» فَقالُوا: «نَحنُ شُهُودٌ.»

Atëherë Jozueu i tha popullit: "Ju jeni dëshmitarë kundër vetvetes, pse keni zgjedhur për vete Zotin për t’i shërbyer!". Ata iu përgjigjën: "Jemi dëshmitarë!".

23 ف َقالَ يَشُوعُ: «تَخَلَّصُوا إذاً مِنَ الآلِهَةِ الغَرِيبَةِ الَّتِي بَينَكُمْ. وَأمِيلُوا قُلُوبَكُمْ إلَى يهوه إلَهِ إسْرائِيلَ.»

Jozueu tha: "Hiqni, pra, perënditë e huaja që janë në mes tuaj dhe përuleni zemrën tuaj Zotit, Perëndisë së Izraelit!".

24 ف َقالَ الشَّعبُ لِيَشُوعَ: «سَنَخدِمُ يهوه إلَهَنا وَنُطِيعُهُ.»

Populli iu përgjigj Jozueut: "Ne do t’i shërbejmë Zotit, Perëndisë tonë, dhe do t’i bindemi zërit të tij".

25 ف َقَطَعَ يَشُوعُ عَهْداً مَعَ الشَّعبِ فِي ذَلِكَ اليَومِ، وَوَضَعَ لَهُمْ أحكاماً وَقَوانِينَ فِي شَكِيمَ.

Kështu Jozueu lidhi atë ditë një besëlidhje me popullin, dhe i dha statutet dhe dekretet në Sikem.

26 و َكَتَبَ يَشُوعُ هَذا الكَلامَ فِي كِتابِ شَرِيعَةِ اللهِ. وَأخَذَ حَجَراً كَبِيراً وَوَضَعَهُ تَحْتَ شَجَرَةِ البَلُّوطِ الَّتِي عِنْدَ خَيْمَةِ يهوه المُقّدَّسَةِ.

Pastaj Jozueu shkroi këto gjëra në librin e ligjit të Perëndisë; dhe mori një gur të madh dhe e vendosi aty, poshtë lisit, pranë shenjtërores së Zotit.

27 و َقالَ يَشُوعُ لِكُلِّ الشَّعبِ: «سَيَكُونُ هَذا الحَجَرُ شاهِداً عَلَينا، كَأنَّهُ سَمِعَ كَلامَ يهوه الَّذِي تَكَلَّمَ بِهِ إلَينا. سَيَكُونُ شاهِداً عَلَيكُمْ كَي لا تَتَمَرَّدُوا عَلَى إلَهِكُمْ.»

Jozueu i tha pastaj tërë popullit: "Ja, ky gur do të jetë një dëshmitar kundër nesh, sepse ai i dëgjoi tërë fjalët që na tha Zoti; ai, pra, do të shërbejë si dëshmitar kundër jush, me qëllim që të mos e mohoni Perëndinë tuaj".

28 ث ُمَّ صَرَفَ يَشُوعُ الشَّعبَ كُلَّ واحِدٍ إلَى أرْضِهِ وَمِيراثِهِ. مَوتُ يَشُوع

Pastaj Jozueu e ktheu popullin në vendin ku ishte më parë, secili në trashëgiminë e vet.

29 و َبَعدَ هَذِهِ الأُمُورِ، ماتَ يَشُوعُ بْنُ نُونَ خادِمُ اللهِ ، وَلَهُ مِنَ العُمْرِ مِئِةٌ وَعَشْرُ سَنَواتٍ.

Pas këtyre gjërave Jozueu, bir i Nunit dhe shërbëtor i Zotit, vdiq në moshën njëqind e dhjetë vjeç,

30 و َدُفِنَ فِي أرْضِهِ فِي تِمْنَةَ سارَحَ فِي مِنْطَقَةِ أفْرايِمَ الجَبَلِيَّةِ إلَى الشِّمالِ مِنْ جَبَلِ جاعَشَ.

dhe e varrosën në territorin e pronës së tij në Timnath-Serah, që ndodhet në krahinën malore të Efraimit, në veri të malit Gaash.

31 و َخَدَمَ إسْرائِيلُ اللهَ وعبدوه طَوالَ حَياةِ يَشُوعَ وَالشُّيُوخِ الَّذِينَ بَقَوْا أحياءَ بَعدَهُ، الَّذِينَ عَرَفُوا وَاختَبَرُوا العَمَلَ الَّذِي عَمِلَهُ اللهُ لإسْرائِيلَ. عِظامُ يُوسُف

Izraeli i shërbeu Zotit gjatë gjithë jetës së Jozueut dhe gjatë gjithë jetës së pleqve që jetuan pas Jozueut dhe që dinin tërë veprat që Zoti kishte bërë për Izraelin.

32 و َدُفِنَتْ عِظامُ يُوسُفَ الَّتِي أحضَرَها بَنو إسْرائِيلَ مِنْ مِصْرَ فِي شَكِيمَ. فِي الأرْضِ الَّتِي اشتَراها يَعقُوبُ بِمِئَةِ قِطعَةٍ مِنَ الفِضّةِ مِنْ أبناءِ حَمُورَ أبِي شَكيمَ. فَصارَتْ هَذِهِ الأرْضُ مُلْكاً لِنَسلِ يَوسُفَ. مَوتُ ألعازار

Eshtrat e Jozefit, që bijtë e Izraelit kishin sjellë nga Egjipti, i varrosën në Sikem, në pjesën e arës që Jakobi ua kishte blerë bijve të Hamorit, atit të Sikemit, për njëqind pjesë argjendi, dhe që ishte pronë e bijve të Jozefit.

33 و َماتَ ألِعازَارُ بْنُ هارُونَ. وَدُفِنَ فِي جِبْعَةَ مَدِينَةِ ابنِهِ فِينْحاسَ، الَّتِي أُعطِيَتْ لَهُ فِي مِنْطَقَةِ أفْرايِمَ الجَبَلِيَّةِ.

Pastaj vdiq edhe Eleazari, bir i Aaronit, dhe e varrosën në malin, që ishte pronë e birit të tij Finehas dhe që ia kishin dhënë në krahinën malore të Efraimit.