1 س َأقِفُ عَلَى بُرجِ المُراقَبَةِ، وَسَأنْتَصِبُ فِي مَكانِي عَلَى السُّورِ. سَأنْظُرُ لِأرَى ما سَيَقُولُهُ اللهُ لِي، وَكَيفَ سَيَستَجِيبُ لِشَكوايَ. جَوابُ الله

Unë do të rri në vendrojën time, do të zë vend mbi kullë dhe do t’i hap sytë për të parë atë që do të më thotë dhe çfarë do të duhet t’i përgjigjem lidhur me ankesën e bërë.

2 ف َأجابَنِي اللهُ: «اكتُبْ هَذِهِ الرُّؤْيا بِوُضُوحٍ عَلَى ألواحٍ، لِيَرْكُضَ كُلُّ مَنْ يَقرَأُها وَيُبَلِّغَها.

Pastaj Zoti m’u përgjigj dhe tha: "Shkruaje vegimin tënd dhe gdhende mbi rrasa, që të mund të lexohet shpejt.

3 ل ِأنَّ الرُّؤْيا دَلِيلٌ عَلَى أنَّ الوَقتَ قَدْ تَحَدَّدَ، وَأنَّ وَقتَ النِّهايَةِ قَدْ تَثَبَّتَ. إنْ بَدا أنَّها تَتَحَقَّقُ بِبُطءٍ فَانتَظِرْها، لِأنَّها سَتَأتِي وَلَنْ تَتَأخَّرَ.

Sepse vegimi është për një kohë të caktuar, por në fund ai do të flasë dhe nuk do të gënjejë; në se vonon, prite, sepse me siguri do të vijë dhe nuk do të vonojë.

4 ا لَّذِي تَتَكَبَّرُ نَفسُهُ لَنْ يَسلُكَ باستِقامَةٍ، أمّا البّارُّ فَبِالإيمانِ يَحيا.

Ja, shpirti i është krenuar, nuk është i drejtë, por i drejti do të rrojë për shkak të besimit të tij.

5 ا لثَّروَةُ كَالخَمْرِ الغادِرَةِ، تَخدَعُ الرَّجُلَ المُتَكَبِّرَ، وَالطَّمّاعُ كَالهاوِيَةِ لَنْ يَنْجَحَ. إنَّهُ كَالمَوتِ الَّذِي لا يَشبَعُ بَتاتاً. يَجمَعُ الأُمَمَ إلَيهِ، وَيُحضِرُ كُلَّ الشُّعُوبِ إلَى نَفسِهِ.

Përveç kësaj vera e tradhëton njeriun krenar dhe kështu ai nuk rri në shtëpi. Ai, pra, e shton lakminë e tij si Sheoli dhe është si vdekja, sepse kurrë nuk është i kënaqur, por mbledh rreth vetes tërë kombet dhe tërë popujt.

6 أ لَنْ يَستَهزِئَ كُلُّ هَؤُلاءِ بِهِ، وَيَسخَرُونَ بِهزِيمَتِهِ؟ سَيَقُولُونَ: ‹يا لَحَسْرَتِكَ يا مَنْ تُكَوِّمُ ثَروَةً لَيسَتْ لَكَ! حَتَّى مَتَى سَتُغنيكَ بَضائِعُكَ المَرهُونَةُ؟›

Tërë këta a nuk do të fillojnë vallë të përdorin një proverb kundër tij dhe një gjëzë tallëse kundër tij? Ata do të thonë: "Mjerë ai që grumbullon gjëra që nuk janë të tijat (por deri kur?) dhe kush ngarkohet me pengje!".

7 أ لَنْ يَقُومَ مُقرِضُوكَ فَجأةً؟ ألَنْ يَستَيقِظَ مُرعِبُوكَ؟ حِينَئِذٍ سَيَفتَرِسُونَكَ.

A nuk do të ngrihen vallë papritur kreditorët e tu dhe nuk do të zgjohen torturuesit e tu? Dhe ti do të bëhesh preja e tyre.

8 ل ِأنَّكَ سَلَبْتَ أُمَماً كَثِيرَةً، فَإنَّ بَقِيَّةَ الأُمَمِ سَتَسلِبُكِ، بِسَبَبِ الدَّمِ الَّذِي سُفِكَ وَالظُّلمِ الَّذِي أتَى عَلَى الأرْضِ، عَلَى المَدينةِ وَعلَى ساكِنِيها.

Duke qenë se ti ke plaçkitur shumë kombe, tërë kusuri i popujve do të të plaçkitë ty për shkak të gjakut njerëzor të derdhur dhe të dhunës që i është bërë vendit, qyteteve dhe tërë banorëve të tij.

9 و َيلٌ لَكَ يا مَنْ تَبنِي بُيُوتَكَ بِالظُّلْمِ! تَضَعُ عُشِّكَ عالِياً لِتَحمِيَ نَفسَكَ مِنَ الأذَى.

Mjerë ai që është i pangopur për fitime të mbrapshta për shtëpinë e tij, për të vendosur folenë e tij lart dhe për t’i shpëtuar fuqisë së fatkeqësisë.

10 ل َقَدْ خَطَّطْتَ لِذُلِّ وَمَهانَةِ بَيتِكَ، إذْ أفنَيْتَ شُعُوباً كَثِيرَةً. أخطأْتَ فِي حَقِّ نَفسِكَ.

Ti ke programuar turpin e shtëpisë sate, duke shfarosur shumë popuj, dhe ke mëkatuar kundër vetvetes.

11 ل ِأنَّ حَجَراً مِنْ جِدارِ بَيتِكَ سَيَصرُخُ ضِدَّكَ، وَعارِضَةً خَشَبِيَّةً سَتُرَدِّدُ الصَّدَى.

Sepse guri do të këlthasë nga muri dhe trari do të përgjigjet nga dyshemeja.

12 و َيلٌ لَكَ يا مَنْ تَبنِي مَدِينَةً بِدِماءِ الأبرِياءِ، يا مَنْ تُؤَسِّسُ قَريَةً بِالشَّرِّ وَالأذَى!

Mjerë ai që ndërton një qytet me gjak dhe themelon një qytet me paudhësi!

13 ل َكِنَّ اللهَ القَدِيرَ يُرسِلُ ناراً، فَتَأكُلَ تَعَبَ الشُّعُوبِ، وَيَكُوُنُ كُلُّ عَنائِهِمْ هَباءً.

Ja, a nuk vjen vallë nga Zoti i ushtrive që popujt të lodhen për zjarrin dhe kombet të lodhen për asgjë?

14 ل ِأنَّ الأرْضَ سَتَمتَلِئُ مِنْ مَجْدِ اللهِ ، كَما تُغَطِّي المِياهُ البَحْرَ.

Sepse dheu do të mbushet me diturinë e lavdisë të Zotit, ashtu si ujërat mbushin detin.

15 و َيلٌ لَكَ يا مَنْ تُسكِرُ صاحِبَكَ. يا مَنْ تَسكُبُ غَضَبَكَ، وَتُسكِرُهُ بِهِ لِتَنظُرَ إلَى عُرْيِهِ.

Mjerë ai që i jep të pijë të afërmit të tij, duke i dhënë shishen e vet, dhe e deh për të parë lakuriqësinë e tij!

16 ش َبِعْتَ إهانَةً بَدَلَ الكَرامَةِ. أنْتَ أيضاً سَتَشرَبُ وَتَكشِفُ نَفسَكَ. كَأْسُ الغَضَبِ الَّذِي فِي يَمِينِ اللهِ لَكَ، وَسَيَحِلُّ بِكَ الخِزْيُ مَكانَ المَجْدِ.

Ti do të ngopesh me turp dhe jo me lavdi; pi edhe ti dhe mosrrethprerja jote le të zbulohet lakuriq. Kupa në të djathtë të Zotit do të drejtohet nga ti dhe poshtërsia do të mbulojë lavdinë tënde.

17 ل ِأنَّ الظُّلمَ الَّذِي حَلَّ بِلُبنانَ سَيُغَطَّيكَ، وَهَلاكُ حَيواناتِهِ سَيُرْعِبُكَ. بِسَبَبِ الدَّمِ وَالعُنفِ اللَّذِينِ أتَيا عَلَى الأرْضِ، عَلَى كُلِّ مَدِينَةٍ وَساكِنِيها.» الأوثان

Sepse dhuna e ushtruar në Liban do të të mbulojë, dhe shkatërrimi i kafshëve do të të mbushë me tmerr, për shkak të gjakut njerëzor të derdhur dhe të dhunës së ushtruar mbi vendin, qytetet dhe tërë banorët e tij.

18 م ا الفائِدَةُ مِنْ وَثَنِ يَنحَتُهُ النَّحّاتَ؟ هُوَ لَيسَ سِوَى شَكلٍ مَسبُوكٍ يَكذِبُ صانِعُهُ عَلَى نَفسِهِ! لِأنَّهُ يَتَكِلُّ عَلَى تِمثالٍ أخرَسَ.

Çfarë dobie sjell figura e gdhendur, kur gdhendësi që e ka bërë, apo një figurë e shkrirë që të mëson gënjeshtrën, që punuesi i saj të ketë besim te puna e tij, duke fabrikuar idhuj të heshtur?

19 و َيلٌ لَكَ يا مَنْ تَقُولُ لِخَشَبَةٍ: «استَيقِظِي!» أوْ تَقُولُ «قُومِي!» لِصَخرَةٍ صَمّاءَ. هَلْ يُعَلِّمَكَ التِّمثالُ؟ هَا إنَّهُ مَطلِيٌّ بِالذَّهَبِ وَالفِضَّةِ، وَلِيسَ فِيهِ نَفَسٌ.

Mjerë ai që i thotë drurit: "Zgjohu!," apo gurit të heshtur: "Çohu!". A mund t’ju mësojë ai diçka? Ja, është i mbuluar me ar dhe me argjend, por në të nuk ka asnjë frymë jete.

20 ل َكِنَّ اللهَ فِي هَيكَلِهِ المُقَدَّسِ، فَاصْمُتِي أمامَهُ يا كُلَّ الأرْضِ.

Por Zoti është në tempullin e tij të shenjtë; tërë dheu le të heshtë përpara tij.