1 و َأتَتْ إلَيَّ كَلِمَةُ اللهِ:

Fjala e Zotit m’u drejtua përsëri, duke thënë:

2 « يا إنْسانُ، هَذا هُوَ ما يَقُولُهُ الرَّبُّ الإلَهُ: «هُناكَ نِهايَةٌ لِأرضِ إسْرائِيلَ. سَتَأتِي النِّهايَةُ عَلَى كُلِّ الأرْضِ.

"Dhe ti, bir njeriu, kështu i thotë Zoti, Zoti, vendit të Izraelit: Fundi! Erdhi fundi në të katër skajet e vendit.

3 س َتَأتِي النِّهايَةُ عَلَيكِ سَرِيعاً، حِينَ أُرسِلُ غَضَبِي عَلَيكِ، وَحِينَ أحكُمُ عَلَيكِ بِحَسَبِ طُرُقِكِ، وَحِينَ أُجازِيكِ عَلَى أُمُورِكِ الكَرِيهَةِ،

Tani të kërcënon fundi dhe unë do të dërgoj kundër teje zemërimin tim, do të të gjykoj sipas rrugëve të tua dhe do të hedh mbi ty tërë veprimet e tua të neveritshme.

4 و َلَنْ أرحَمَكِ، لأنِّي سَأُعاقِبُكِ عَلَى سُلُوكِكِ بِسَبَبِ الأُمُورِ الكَرِيهَةِ الَّتِي فِي وَسَطِكِ، حِينَئِذٍ، تَعلَمِينَ أنِّي أنا اللهُ.»

Syri im nuk do të të kursejë dhe nuk do të kem mëshirë për ty, por do të hedh mbi ty rrugët e tua dhe veprimet e tua të neveritshme do të jenë në mes teje; atëherë do të pranoni që unë jam Zoti".

5 ي َقُولُ الرَّبُّ الإلَهُ: «سَتَأتِي عَلَيكُمْ كارِثَةٌ وَراءَ أُخْرَى.

Kështu thotë Zoti, Zoti: "Një gjëmë, një gjëmë e paparë, ja ku erdhi.

6 ه ُناكَ نِهايَةٌ آتِيَةٌ. النِّهايَةُ آتِيَةٌ، وَسَتَأتِي عَلَيكِ فَجأةً. ها إنَّ الكارِثَةَ تُوشِكُ أنْ تَأتِيَ.

Fundi erdhi, fundi erdhi. U zgjua për ty; ja, erdhi.

7 ي ا سُكّانَ الأرْضِ، قَدْ أُطلِقَتِ الإشارَةُ لِأعدائِكُمْ لِيَجِيئُوا. قَدْ أتَى الوَقتُ. اليَومُ قَرِيبٌ جِدّاً. يُمكِنُ سَماعُ ضَجَّةِ المَعرَكَةِ، لا ضَجَّةَ الفَرَحِ، فِي الجِبالِ.

Erdhi mbi ty shkatërrimi, o banor i vendit. Koha erdhi; është e afërt dita e halleve dhe jo ajo e britmave të gëzimit ndër male.

8 س َأُظهِرُ قَرِيباً كُلَّ غَضَبِي عَلَيكِ. سَأُدِينُكِ عَلَى أعمالِكِ، وَسَأُعاقِبُكِ عَلَى كُلَّ خَطاياكِ الكَرِيهَةِ.

Tani, pas pak, do të derdh mbi ty tërbimin tim dhe do ta shfryj mbi ty zemërimin tim, do të të gjykoj sipas rrugëve të tua dhe do të të ngarkoj të gjitha veprimet e tua të neveritshme.

9 و َلَنْ أرحَمَكِ، وَلَنْ أُشفِقَ عَلَيكِ. سَأُعاقِبُكِ عَلَى ما فَعَلْتِ، بَينَما ما تَزالُ خَطاياكِ فِيكِ. حِينَئِذٍ، تَعلَمُونَ أنِّي أنا هُوَ اللهَ الَّذِي يَضرِبُكُمْ.

Syri im nuk do të të kursejë dhe nuk do të kem mëshirë, por do të bëj që të të bien mbi ty rrugët e tua dhe veprimet e tua të neveritshme do të jenë në mes teje; atëherë do të pranoni që unë jam Zoti që godet.

10 ق َدْ أتَى اليَومُ، وَقَدْ أطلَقتُ الإشارَةَ. قَدْ أفرَخَتِ العَصا، وَأخْرَجَتِ الكِبْرِيَاءُ بَراعِمَها.

Ja dita, ja ku arriti. Erdhi shkatërrimi. Thupra lulëzoi, kryelartësia buloi.

11 ذ َلِكَ المُتَكَبِّرُ القاسِي مُسْتَعِدٌّ لِمُعاقَبَةِ الأشْرارِ. يُوجَدُ كَثِيرُونَ فِي إسْرائِيلَ، وَلكِنَّهُ لَيْسَ واحِداً مِنْهُمْ. هُوَ لَيْسَ قائِداً مُهِمّاً فِي ذَلِكَ الشَّعبِ.

Dhuna është shtuar si një thupër pabesie. Nuk do të mbetet asnjë prej tyre, asnjë nga moria e tyre, asnjë prej tyre; nuk do të ketë asnjë vajtim për ta.

12 ق َدْ أتَى الوَقتُ، وَاقتَرَبَ اليَومُ. لا يَفرَحِ الشّارِي، وَلا يَنُحِ البائِعُ، لأنَّ الغَضَبَ سَيَأتِي عَلَى جُمهُورٍ عَظِيمٍ.

Koha erdhi, dita po afrohet. Kush blen të mos gëzohet, kush shet të mos hidhërohet, sepse një zëmërim i zjarrtë kërcënon gjithë morinë e tyre.

13 ف َمَنْ يَبِيعُ أرْضَهُ لَنْ يَستَعِيدَها أبَداً. حَتَّى الَّذِينَ يَنجُونَ بِحَيَاتِهِمْ، لَنْ يَعُودُوا إلَى الأرْضِ. لِأنَّ هَذِهِ الرُّؤيا تَتَعَلَّقُ بِالجَمِيعِ. وَلَنْ يَتَقَوَّى أحَدٌ بِالظُّلمِ وَالإثْمِ.

Sepse ai që shet nuk do të zotërojë atë që ka shitur, edhe sikur të mbetet i gjallë, sepse vegimi përfshin tërë morinë e tyre dhe nuk do të hiqet, dhe askush nuk do të mund të ruajë jetën e vet, duke jetuar në paudhësi.

14 م َعَ أنَّهُمْ يَنفُخُونَ فِي بُوقِ المَعرَكَةِ، وَيَستَعِدُّونَ للِحَربِ، لَكِنَّهُمْ لَنْ يَسِيرُوا إلَى المَعرَكَةِ، لأنِّي غاضِبٌ عَلَيهِمْ جَمِيعاً.

I kanë rënë borisë, dhe të gjithë janë gati, por asnjë nuk shkon në betejë, sepse afshi i zemërimit tim është kundër tërë morisë së tyre.

15 ا لعَدُوُّ خارِجَ المَدِينَةِ، وَالمَرَضُ وَالمَجاعَةُ فِي داخِلِها. الَّذِينَ فِي الحُقُولِ سَيَمُوتُونَ بِالسَّيفِ، وَالَّذِينَ فِي المَدِينَةِ سَيَمُوتُونَ بِالمَرَضِ وَالجُوعِ.

Nga jashtë shpata, nga brenda murtaja dhe uria. Kush është ndër ara do të vdesë nga shpata, kush është në qytet do të gllabërohet nga murtaja dhe nga uria.

16 س َيَهرُبُ النّاجُونَ مِنهُمْ، وَسَيَطِيرُونَ إلَى الجِبالِ مِثلَ حَمائِمِ الوادِي، وَكُلُّ واحِدٍ مِنهُمْ يَهْدِرُ فِي إثمِهِ.

Por ikanakët që do të arrijnë të shpëtojnë do të rrinë ndër male si pëllumbat e luginës, të gjithë duke rënkuar për shkak të paudhësisë së vet.

17 س َتَكُونُ أيدِيهُمْ مُنهَكَةً وَرُكَبُهُمْ ضَعِيفَةً.

Të gjitha duart do të bëhen të dobëta dhe tërë gjunjët do të bëhen të dobët si uji.

18 س َيَرْتَدُونَ الخَيشَ، وَسَيُغّطِّيهُمُ الرُّعْبُ. سَيَكُونُ العارُ عَلَى كُلِّ وَجهٍ، وَسَيُحلَقُ كُلُّ رَأسٍ.

Do të vishen me thasë dhe frika do t’i mbulojë, turpi do të jetë mbi të gjitha fytyrat dhe shogësia mbi tërë kokat e tyre.

19 س َيُلقُونَ أصنامَهُمِ الفِضِّيَّةَ فِي الشَّوارِعِ، وَسَيُعامِلُونَ تَماثِيلَهُمُ الذَّهَبِيَّةَ كَما لَوْ أنَّها نُفايَةٌ. لَنْ تُخَلِّصَهُمْ أصنامُهُمُ الفِضِّيَّةُ حِينَ يُعَبِّرُ اللهُ عَنْ غَضَبِهِ عَلَيهِمْ. لَنْ تُشبِعَهُمْ هَذِهِ الأصنامُ، وَلَنْ تَملأَ بُطُونَهُمْ.

Do të hedhin argjendin e tyre nëpër rrugë dhe ari i tyre do të bëhet një ndyrësi. Argjendi i tyre dhe ari i tyre nuk do të mund t’i shpëtojnë ditën e zemërimit të Zotit; nuk do të mund të ngopin shpirtin e tyre as të mbushin barkun e tyre, sepse paudhësia e tyre është bërë shkak pengese.

20 ص َنَعُوا أوثانَهُمُ الكَرِيهَةَ وَأدَواتِهِمُ المَقِيتَةَ مِنْ زِينَتِهِمُ الجَمِيلَةِ الَّتِي يَفتَخِرُونَ بِها. لِهَذا أنزِعُهُمْ عَنِّي كَرِداءٍ نَجِسٍ.

Kanë nxjerrë nga bukuria e stolive të tyre shkas kryelartësie; kanë përftuar figura nga neveritë e tyre dhe nga idhujt e tyre të urrejtshëm. Prandaj do t’i bëj ata një ndyrësi,

21 س َأُسَلِّمُ أرْضَهُمْ لِلغُرَباءِ لِيَنهَبُوها، وَلأشْرارِ الأرْضِ لِيَأخُذُوها غَنِيمَةٍ، فَيُنَجِّسُونَها.

dhe do t’i lë pra në duart e të huajve dhe plaçkë për të pabesët e dheut që do t’i përdhosin.

22 س َأُبْعِدُ وَجهِيَ عَنهُمْ، فَيَدخُلَ الغُرَباءُ مَقدِسِي وَيُنَجِّسُونَهُ. سَيَدخُلُ المُجتاحُونَ وَيُنَجِّسُونَهُ.

Do të largoj prej tyre fytyrën time dhe ata do të përdhosin vendin tim sekret; do të hyjnë njerëz që përdorin dhunën dhe do ta përdhosin.

23 ا صنَعُوا السَّلاسِلَ لِلأسْرَى، لِأنَّ الأرْضَ مَلِيئَةٌ بِجَرائِمِ القَتلِ، وَالمَدينَةُ مَليئَةٌ بِالعُنفِ.

Përgatit një zinxhir, sepse vendi është plot me krime gjaku dhe qyteti është plot dhunë.

24 و َلِذا سَأجلِبُ أجانِبَ أشراراً. سَيَمْتَلِكُونَ بُيُوتِ بَنِي إسْرائِيلَ. سَأُنهِي مَجدَ العُظَماءِ وَالأقوِياءِ، وَسَتَتَنَجَّسُ أماكِنُ عِبادَتِهِمْ.

Do të sjell kombe të këqija që do të shtien në dorë shtëpitë e tyre; do ta ul kryelartësinë e të fuqishmëve dhe vendet e tyre të shenjta do të përdhosen.

25 ز َمَنُ رُعبٍ وَدَمارٍ آتٍ! سَيَبحَثُونَ عَنِ السَّلامِ، لَكِنَّهُمْ لَنْ يَجِدُوهُ!

Shkatërrimi po vjen. Ata do të kërkojnë paqe, por nuk do të ketë.

26 س َتَأتِي مَأساةٌ بَعدَ مَأساةٍ، وَإشاعَةٌ بَعدَ إشاعَةٍ. سَيَطلُبُونَ رُؤيا مِنَ الأنبِياءِ. سَيَفتَقِرُ الكَهَنَةُ إلَى التَّعلِيمِ، وَالقادَةُ إلَى النَّصِيحَةِ.

Do të ketë fatkeqësi të njëpasnjëshme, lajme të këqija pas lajmesh të këqija. Atëherë do t’i kërkojnë një vegim një profeti, por ligji do t’i mungojë priftit dhe këshillit të pleqve.

27 س َيَنُوحُ المَلِكُ، وَرَئِيسُ الشَّعبِ سَيَلبَسُ العارَ، وَأيدِي القادَةِ سَتَرتَجِفُ مِنَ الخَوفِ. سَأحكُمُ عَلَيهِمْ بِما يَحكُمُونَ بِهِ عَلَى غَيرِهِمْ. حِينَئِذٍ، يَعَلَمُونَ أنِّي أنا اللهُ.»

Mbreti do të jetë në zi, princi do të vishet me rroba dëshpërimi dhe duart e popullit të vendit do t’i pushtojë frika. Unë do t’i trajtoj sipas sjelljes së tyre dhe do t’i gjykoj sipas gjykimeve të tyre; atëherë do të pranojnë që unë jam Zoti".