1 و َبَعدَ شَهرٍ، حاصَرَ ناحاشُ العَمُّونِيُّ وَجَيشُهُ يابِيشَ جِلعادَ. فَقالَ كُلُّ أهلِ يابِيشَ لَهُ: «إذا صَنَعتَ مُعاهَدَةً بَينَنا وَبَينَكَ، فَإنَّنا سَنَخدِمُكَ.»

Pastaj Amoniti Nahash shkoi të ngrejë kampin kundër Jabeshit të Galaadit. Atëherë tërë ata të Jabeshit i thanë Nahashit: "Lidh aleancë me ne dhe ne do të të shërbejmë".

2 ل َكِنَّ ناحاشَ العَمُّونِيَّ أجابَ: «سَأُصادِقُ عَلَى المُعاهَدَةِ الَّتِي تُرِيدُونَ أنْ أصنَعَها بِأنْ أفْقَأَ عَينَ كُلِّ واحِدٍ مِنكُمْ. حِينَئِذِ سَيَلحَقُ العارُ بِكُلِّ إسْرائِيلَ.»

Amoniti Nahash iu përgjegj kështu: "Unë do të bëj aleancë me ju me këtë kusht: t’ju nxjerr syrin e djathtë të gjithëve për të poshtëruar tërë Izraelin.

3 ف َقالَ شُيُوخُ يابِيشَ لِناحاشَ: «أمهِلْنا سَبعَةَ أيّامٍ نُرسِلُ خِلالَها رُسُلاً إلَى جَمِيعِ أنحاءِ إسْرائِيلَ. فَإذا لَمْ يَهُبَّ أحَدٌ لِنَجدَتِنا، حِينَئِذٍ، سَنَخرُجُ إلَيكَ وَنَستَسلِمُ لَكَ.» شاوُلُ يُنقِذُ يابِيشَ جِلعاد

Pleqtë e Jabeshit i thanë: "Na jep shtatë ditë kohë që të dërgojmë lajmëtarë në tërë territorin e Izraelit; dhe në qoftë se nuk vjen asnjeri për të na shpëtuar, do të dorëzohemi në duart e tua".

4 ف َجاءَ الرُّسُلُ إلَى جِبْعَةَ حَيثُ يَسكُنُ شاوُلُ. وَأخبَرُوا الشَّعبَ بِما حَدَثَ. فَبَكَى الشَّعبُ بُكاءً عالِياً.

Kështu lajmëtarët arritën në Gibeah të Saulit dhe i njoftuan këto fjalë para popullit; atëherë tërë populli ngriti zërin dhe qau.

5 و َكانَ شاوُلُ فِي الحَقلِ مَعَ أبقارِهِ. فَلَمّا رَجِعَ مِنَ الحَقلِ، سَمِعَ الشَّعبَ يَبكُونَ. فَسَألَ شاوُلُ: «ما الَّذِي أصابَ الشَّعبَ؟ لِماذا يَبكُونَ؟» فَأخبَرَ الشَّعبُ شاوُلَ بِما قالَهُ رُسُلُ يابِيشَ.

Ndërkaq Sauli po kthehej nga fshati pas qeve të tij. Dhe Sauli tha: Çfarë ka populli që qan??". I njoftoi atëherë fjalët e njerëzve të Jabeshit.

6 ف َأصغَى شاوُلُ إلَيْهِمْ، فَحَلَّ رُوحُ اللهِ عَلَيهِ بِقُوَّةٍ عَظِيمَةٍ، وَغَضِبَ غَضَباً شَدِيداً.

Me të dëgjuar këto fjalë, Fryma e Perëndisë përfshiu Saulin, zemërimi i të cilit u rrit me të madhe.

7 و َأخَذَ شاوُلُ ثَورَينِ وَقَطَّعَهُما. ثُمَّ أعطَى قِطَعَ اللَّحمِ إلَى الرُّسُلِ لِيَحمِلُوها إلَى كُلِّ أنحاءِ إسْرائِيلَ وَيَقُولُوا: «كُلُّ مَنْ لا يَخرُجُ لِلحَربِ بِقِيادَةِ شاوُلَ وَصَمُوئِيلَ، هَكَذا تُقَطَّعُ جَمِيعُ ابقارِهِ!» فَأوقَعَ اللهُ فِي قُلُوبِهِمْ خَوفاً شَدِيداً، وَخَرَجُوا مَعاً كَرَجُلٍ واحِدٍ.

Ai mori një pendë qesh, i preu qetë copë-copë dhe i dërgoi në të gjithë territorin e Izraelit me anë të lajmëtarëve, duke thënë: "Kështu do të trajtohen qetë, e atij që nuk do të ndjekë Saulin dhe Samuelin". Tmerri i Zotit zuri popullin dhe ai u ngrit si një njeri i vetëm.

8 ث ُمَّ حَشَدَ شاوُلُ الرِّجالَ فِي بازَقَ. فَكانَ هُناكَ ثَلاثُ مِئَةِ ألفِ رَجُلٍ مِنْ إسْرائِيلَ وَثَلاثُونَ ألفَ رَجُلٍ مِنْ يَهُوذا.

Sauli i kaloi në revistë në Bezek, dhe ishin treqind mijë bij të Izraelit dhe tridhjetë mijë burra të Judës.

9 و َقالَ شاوُلُ وَجَيشُهُ لِرُسُلِ يابِيشَ: «أخبِرُوا أهلَ يابِيشَ جِلعادَ أنَّهُمْ سَيُنقَذُونَ قَبلَ ظُهرِ غَدٍ.» فَنَقَلَ الرُّسُلُ رِسالَةَ شاوُلَ إلَى أهلِ يابِيشَ، فَفَرِحُوا جِدّاً.

Pastaj u thanë lajmëtarëve që kishin ardhur: "Kështu do t’u thoni njerëzve të Jabeshit nga Galaadi: "Nesër, kur dielli të fillojë të ngrohë, do të çliroheni"". Lajmëtarët shkuan t’ua njoftojnë këtë njerëzve të Jabeshit, të cilët u gëzuan.

10 ف َقالَ أهلُ يابِيشَ إلَى ناحاشَ العَمُّونِيِّ: «سَنَخرُجُ إلَيكَ غَداً فافعَلْ بِنا كَما تَشاءُ.»

Atëherë njerëzit e Jabeshit u thanë Amonitëve: "Nesër do të vimë tek ju dhe do të bëni ç’të doni me ne".

11 و َفِي اليَومِ التّالِي، قَسَّمَ شاوُلُ جَيشَهُ إلَى ثَلاثِ فِرَقٍ. وَفِي مَوعِدِ تَغيِيرِ الحَرَسِ فِي الصَّباحِ، اقْتَحَمَ شاوُلُ وَجَيشُهُ مُعَسكَرَ العَمُّونِيِّينَ. فَقاتَلَ شاوُلُ وَجُنُودُهُ العَمُّونِيِّينَ حَتَّى وَقْتِ الظُّهرِ وَهَزَمُوهُمْ. وَتَشَتَّتَ العَمُّونِيُّونَ فِي كُلِّ اتِّجاهٍ حَتَّى لَمْ يَبقَ جُندِيّانِ مَعاً.

Të nesërmen, Sauli e ndau popullin në tre grupe, të cilët hynë në mes të kampit armik para mëngjesit dhe i grinë Amonitët deri në zheg të ditës. Ata që shpëtuan u shpërndanë dhe nuk mbetën as dy veta bashkë.

12 ث ُمَّ قالَ الشَّعبُ لِصَمُوئِيلَ: «أينَ أُولَئِكَ الَّذِينَ قالُوا إنَّهُمْ لا يُرِيدُونَ أنْ يَكُونَ شاوُلُ مَلِكاً عَلَيهِمْ، أحضِرْهُمْ هُنا لِكَي نَقتُلَهُمْ.»

Populli i tha atëherë Samuelit: "Kush ka thënë: "A duhet të mbretërojë Sauli mbi ne?". Na i jepni këta njerëz dhe ne do t’i vrasim".

13 ل َكِنَّ شاوُلَ قالَ: «لا، لَنْ يُقْتَلَ أحَدٌ اليَومَ! فَقَدْ خَلَّصَ اللهُ إسْرائِيلَ هَذا اليَومَ.»

Por Sauli u përgjegj: "Asnjeri nuk do të vritet në këtë ditë, sepse sot Zoti ka realizuar një çlirim të madh në Izrael".

14 ث ُمَّ قالَ صَمُوئِيلُ لِلشَّعبِ: «لِنَذهَبْ إلَى الجِلجالِ. وَلْنُجَدِّدْ هُناكَ وَلاءَنا لِشاوُلَ مَلِكاً عَلَينا.»

Pastaj Samueli i tha popullit: "Ejani, shkojmë në Gilgal dhe aty ta përtërijmë mbretërinë".

15 ف َذَهَبَ كُلُّ الشَّعبِ إلَى الجِلجالِ. وَهُناكَ فِي حَضْرَةِ اللهِ ، أعلَنُوا شاوُلَ مَلِكاً عَلَيهِمْ. ثُمَّ قَدَّمُوا ذَبائِحَ شَرِكَةٍ للهِ. وَاحتَفَلَ شاوُلُ وَبَنُو إسْرائِيلَ احتِفالاً عَظِيماً.

Kështu tërë populli shkoi në Gilgal dhe aty përpara Zotit në Gilgal e caktuan Saulin mbret. Aty përpara Zotit ofruan flijime falenderimi; dhe po aty Sauli dhe tërë njerëzit e Izraelit u gëzuan shumë.