1 ي ا اللهُ ، رَبَّنا، لَكَ أرْوَعُ اسْمٍ فِي كُلِّ الكَوْنِ! لَكَ يُقَدَّمُ التَّسبِيحُ عَبْرَ السَّماواتِ.

Sa i mrekullueshëm është emri yt mbi gjithë rruzullin, o Zot, Zoti ynë, që vure madhështinë tënde mbi qiejtë!

2 م ِنْ أفواهِ الأطفالِ وَالرُّضَّعِ، أسَّسْتَ تَسبِيحاً فِي وَجهِ مُقاوِميكَ، لِكَي تُخرِسَ أعداءَكَ، وَالسّاعِينَ إلَى الانتِقامِ.

Nga goja e të vegjëlve dhe foshnjave në gji ke vendosur lëvdimin për shkak të armiqve të tu, për t’i mbyllur gojën armikut dhe hakmarrësit.

3 ع ِندَما أرَى السَّماواتِ الَّتِي صَنَعَتْها أصابِعِكَ. وَالقَمَرَ وَالنُّجُومَ الَّتِي وَضَعْتَها فِي أماكِنِها،

Kur mendoj qiejtë e tu, që janë vepër e gishtërinjve të tu, hënën dhe yjet që ti ke vendosur,

4 أ ُقُولُ: ما هِيَ أهَمِّيَّةُ الإنسانِ حَتَّى تُفَكِّرَ بِهِ، وَما أهَمِّيَّةُ ابنِ الإنسانِ حَتَّى تَهتَمَّ بِهِ؟

çfarë është njeriu, që ta mbash mend, dhe biri i njeriut, që ta vizitosh?

5 ج َعَلْتَهُ لِوَقتٍ قَلِيلٍ أدنَى مِنَ الكائِناتِ السَّماوِيَّةِ وَتَوَّجْتَهُ بِالمَجدِ وَالكَرامَةِ.

Megjithatë ti e bëre pak më të ulët se Perëndia, dhe e kurorëzove me lavdi dhe me nder.

6 و َكَّلْتَهُ عَلَى كُلِّ ما صَنَعْتَ. وَأخضَعْتَ كُلَّ الأشياءِ تَحتَ قَدَمَيهِ.

E bëre të mbretërojë mbi veprat e duarve të tua dhe vure çdo gjë nën këmbët e tij!

7 ي َحكُمُ الأغنامَ وَالمَواشِيَ كُلَّها، وَالحَيواناتِ البَرِّيَّةَ،

Dhentë dhe bagëtitë e tjera, madje bishat e egra,

8 و َالطُّيُورَ فِي السَّماءِ، وَالأسماكَ السّابِحَةَ فِي مَسالِكِ البِحارِ.

zogjtë e qiellit dhe peshqit e detit, tërë ato që kalojnë nëpër shtigjet e detit.

9 ي ا اللهُ ، رَبَّنا، لَكَ أروَعُ اسْمٍ فِي كُلِّ الكَوْنِ!

O Zot, Zoti ynë, sa i mrekullueshëm është emri yt në të gjithë dheun!