ﻳﻌﻘﻮﺏ 3 ~ Jakobit 3

picture

1 ل ا يَنبَغِي، يا إخْوَتِي، أنْ يَصَيرَ كَثِيرُونَ مِنكُمْ مُعَلِّمِيْنَ. أنتُمْ تَعلَمُونَ أنَّنا، نَحنُ المُعَلِّمِيْنَ، سَنُحاسَبُ حِساباً أشَدَّ مِنْ حِسابِ غَيرِنا.

Vëllezër të mi, mos u bëni shumë mësues, duke ditur se do të kemi një gjykim më të ashpër,

2 أ نتُمْ تَعلَمُونَ أنَّنا جَمِيعاً نَرتَكِبُ أخطاءً كَثِيرَةً، لَكِنْ إنْ كانَ أحَدٌ لا يُخطِئُ بِالكَلامِ، فَهُوَ شَخصٌ كامِلٌ يَستَطِيعُ أنْ يُسَيطِرَ عَلَى جَسَدِهِ كُلِّهِ.

sepse të gjithë gabojmë në shumë gjëra. Në qoftë se dikush nuk gabon në të folur, është njeri i përsosur, dhe është gjithashtu i aftë t’i vërë fre gjithë trupit.

3 ف َنَحنُ نَضَعُ اللِّجامَ فِي فَمِ الخُيُولِ لِكَي تُطِيعَنا، وَنَستَطِيعُ بِذَلِكَ أنْ نُسَيطِرَ عَلَى جَسَدِها كُلِّهِ.

Ja, u vëmë fre në gojë kuajve, që të na binden, dhe ta drejtojmë kështu gjithë trupin e tyre.

4 أ وِ انظُرُوا إلَى السُّفُنِ مَثَلاً: فَرُغمَ حَجمِها الكَبِيرِ وَالرِّيحِ القَوِيَّةِ الَّتِي تَدفَعُها، نَستَطِيعُ أنْ نُسَيطِرَ عَلَيها بِدَفَّةٍ صَغِيْرَةٍ، يُحَرِّكُها رُبّانُ السَّفِيْنَةِ كَيفَما شاءَ.

Ja, edhe anijet, edhe pse janë shumë të mëdha dhe shtyhen nga erëra të forta, drejtohen nga një timon shumë i vogël, atje ku do timonieri.

5 ه َكَذا اللِّسانُ أيضاً، فَمَعَ أنَّهُ عُضوٌ صَغِيرٌ مِنْ أعضاءِ الجَسَدِ، إلّا أنَّهُ يَتَفاخَرُ بِأُمُورٍ عَظِيمَةٍ. ألا تَرَونَ كَيفَ أنَّ شَرارَةً صَغِيرَةً يُمكِنُ أنْ تَحرِقَ غابَةً كَبِيرَةً؟

Kështu edhe gjuha është një gjymtyrë e vogël, por mbahet me të madh. Ja, një zjarr i vogël ç’pyll të madh djeg!

6 ف َاللِّسانُ يُشبِهُ النّارَ. إنَّهُ يُشبِهُ عالَماً مِنَ الشَّرِّ بَينَ أعضاءِ جَسَدِنا، لِأنَّهُ يَستَطِيعُ أنْ يُلَوِّثَ الجَسَدَ كُلَّهُ، وَيَكُونُ ناراً تَلتَهِمُ كُلَّ حَياتِنا! أمّا نارُ اللِّسانِ فَمَصدَرُها جُهَنَّمُ!

Edhe gjuha është një zjarr, një botë paudhësie; ajo është vendosur midis gjymtyrëve tona, gjuha e fëlliq gjithë trupin, ndez ecjen e natyrës dhe ndizet nga Gehena.

7 ي َستَطِيعُ الإنسانُ أنْ يُرَوِّضَ جَمِيعَ الحَيواناتِ وَالطُّيُورِ وَالزَّواحِفِ وَالكائِناتِ البَحرِيَّةِ، وَقَدْ رَوَّضَها بِالفِعلِ.

Sepse çdo lloj bishash, shpendësh, zvaranikësh e kafshësh të detit mund të zbuten dhe janë zbutur nga natyra njerëzore,

8 ل َكِنْ لا يَستَطِيْعُ أحَدٌ أنْ يُرَوِّضَ اللِّسانَ. فَاللِّسانُ شَرٌّ لا يُمكِنُ السَّيطَرَةُ عَلَيهِ، وَهُوَ مَملُوءٌ سُمّاً مُمِيْتاً.

kurse gjuhën asnjë nga njerëzit s’mund ta zbusë; është një e keqe e papërmbajtshme, plot me helm vdekjeprurës.

9 ب ِاللِّسانِ نُسَبِّحُ الرَّبَّ وَالآبَ، وَبِاللِّسانِ نَلعَنُ النّاسَ المَخلُوقِينَ عَلَى صُورَةِ اللهِ!

Me atë ne bekojmë Perëndinë dhe Atin, dhe me të ne mallkojmë njerëzit që janë bërë sipas shëmbëllimit të Perëndisë.

10 م ِنَ الفَمِ الواحِدِ، يَخرُجُ تَسبِيحٌ وَلَعنَةٌ! لا يَجُوزُ هَذا يا إخْوَتِي.

Nga e njejta gojë del bekimi dhe mallkimi. Vëllezër të mi, nuk duhet të ishte kështu.

11 ل ا يُمكِنُ لِنَبعِ المِياهِ أنْ يُخرِجَ ماءً عَذباً وَماءً مالِحاً مَعاً مِنْ مَنبَعٍ واحِدٍ.

Mos vallë burimi nxjerr nga e njejta vrimë ujë të ëmbël e të hidhur?

12 أ يُمكِنُ لِشَجَرَةِ التِّيْنِ يا إخْوَتِي، أنْ تُثمِرَ زَيتُوناً؟ أوْ أنْ تُثمِرَ كَرْمَةُ العِنَبِ تِيناً؟ كَذَلِكَ لا يُمكِنُ لِنَبعِ ماءٍ مالِحٍ أنْ يُخرِجَ ماءً عَذباً. الحِكْمَةُ الحَقِيقِيَّة

A mundet të prodhojë fiku ullinj, ose hardhia fiq? Kështu asnjë burim nuk mund të japë ujë të kripur dhe të ëmbël.

13 م َنْ هُوَ الحَكِيمُ وَكَثِيرُ المَعرِفَةِ بَينَكُمْ؟ عَلَى ذَلِكَ الشَّخصِ أنْ يُظهِرَ حِكمَتَهُ بِسُلُوكِهِ الحَسَنِ، وَبِأعمالِهِ الَّتِي يَعمَلُها بِتَواضُعٍ نابِعٍ مِنَ الحِكْمَةِ.

Kush është ndër ju i urtë dhe i ditur? Le të tregojë me sjellje të bukur veprat e tij me zemërbutësi të urtësisë.

14 ل َكِنْ إنْ كانَتْ قُلُوبُكُمْ مَملُوءَةً بِالمَرارَةِ وَالحَسَدِ وَالأنانِيَّةِ، فَلا تَفتَخِرُوا بِحِكمَتِكُمْ، فَتَكْذِبوا وَتَخْفوا الحَقِيقَةَ.

Por në qoftë se ne zemrën tuaj keni smirë të hidhur dhe grindje, mos u mbani me të madh dhe mos gënjeni kundër së vërtetës.

15 ل َيْسَتْ هَذِهِ هِيَ الحِكْمَةُ النّازِلَةُ مِنَ السَّماءِ، بَلْ هِيَ حِكمَةٌ أرْضِيَّةٌ، نَفسِيَّةٌ، شَيطانِيَّةٌ.

Kjo nuk është dituri që zbret nga lart, por është tokësore, shtazore, djallëzore.

16 ف َحَيثُما يُوجَدُ الحَسَدُ وَالأنانِيَّةُ، هُناكَ الفَوضَى وَالشَّرُّ بِأشكالِهِ المُتَنَوِّعَةِ.

Sepse atje ku ka smirë dhe grindje, atje ka trazirë dhe gjithfarë veprash të këqija,

17 أ مّا الحِكْمَةُ النّازِلَةُ مِنَ السَّماءِ فَهِيَ، قَبلَ كُلِّ شَيءٍ، طاهِرَةٌ، ثُمَّ مُسالِمَةٌ، مُتَرَفِّقَةٌ بِالآخَرِيْنَ، وَيَسهُلُ التَّعامُلُ مَعَها. إنَّها مَملوءَةٌ بِالرَّحمَةِ وَالأعمالِ الصّالِحَةِ، وَهِيَ عادِلَةٌ، وَمُخلِصَةٌ.

Kurse dituria që vjen nga lart, më së pari është e pastër, pastaj pajtuese, e butë, e bindur, plot mëshirë dhe fryte të mira, e paanshme dhe jo hipokrite.

18 ف َالثَّمَرُ النّاتِجُ عَنْ حَياةِ البِرِّ، هُوَ الثَّمَرُ الَّذِي يَصنَعُهُ العامِلُونَ مِنْ أجلِ السَّلامِ، بِطَرِيقَةٍ مُسالِمَةٍ.

Dhe fryti i drejtësisë mbillet në paqe për ata që bëjnë paqen.