1 م َنْ هَذا الآتِي مِنْ أدُومَ، مِنْ مَدِينَةِ بُصرَى وَثِيابُهُ مُلَطَّخَةٌ بِاللَّونِ الأحمَرِ؟ مَنْ ذاكَ الَّلابِسُ ثِياباً جَمِيلَةً، وَيَسِيرُ بِقُوَّتِهِ العَظِيمَةِ؟ «هَذا أنا، المُعلِنُ النَّصرَ، القادِرُ عَلَى الخَلاصِ.»

Kush është ai që vjen nga Edomi, nga Botsrahu, me rrobat e ngjyrosura me bojë të kuqe flakë? Ky, i veshur shkëlqyeshëm, që ecën në madhështinë e forcës së tij? "Jam unë që flas me drejtësi dhe jam i fuqishëm për të shpëtuar".

2 « فَلِماذا ثِيابُكَ مُلَطَّخَةٌ بِاللَّونِ الأحمَرِ كَثِيابِ مَنْ يَدُوسُونَ العِنَبَ فِي المِعْصَرَةِ؟»

Pse veshja jote është e kuqe dhe rrobat e tua si ata që shtrydhin rrushin në gaviç?

3 « دُستُ مِعصَرَةَ الخَمرِ وَحدِي، وَلَمْ يُساعِدنِي مِنَ الشُّعُوبِ أحَدٌ. مَشَيتُ عَلَيهِمْ فِي غَضَبِي، وَدُستُهُمْ فِي سَخَطِي. رُشَّتْ ثِيابِي بعَصِيرِهِمْ، فَتَلَطَّخَتْ كُلُّ مَلابِسِي.

"Gaviçin e shtypa vetëm dhe asnjë nga popujt nuk ishte me mua. I shtypa në zemërimin tim dhe i shkela në tërbimin tim. Gjaku i tyre spërkati rrobat e mia dhe njollosa tërë veshjet e mia.

4 ل أنَّنِي حَدَّدْتُ يَومَ عِقابٍ لِلأُمَمِ، وَسَنَةُ تَحرِيرِ شَعبِي قَدِ جاءَتْ.

Sepse dita e hakmarrjes ishte në zemrën time dhe viti i çlirimit tim ka ardhur.

5 ن َظَرتُ، فَلَمْ يَكُنْ مِنْ مُعِينٍ، وَاندَهَشتُ، إذْ لَمْ يَكُنْ مِنْ سَنيدٍ. فَنَصَرَتْنِي ذِراعِي، وَسَنَدَنِي غَضَبِي.

Shikova, por nuk kishte asnjeri që të më ndihmonte; shtanga që askush nuk po më ndihmonte. Atëherë vetë krahu im më ka shpëtuar dhe tërbimi im më ka ndihmuar.

6 د ُستُ شُعُوباً فِي غَضَبِي، وَحَطَّمتُهُمْ فِي سَخَطِي، وَسَكَبتُ عَصِيرَهُمْ عَلَى التُّرابِ.» إحساناتُ اللهِ نَحوَ شَعبِه

I shkela me këmbë popujt në zemërimin tim, i deha në tërbimin tim dhe bëra që të derdhet gjaku i tyre mbi tokë".

7 س َأُخبِرُ بِإحساناتِ اللهِ ، بأعمالِ اللهِ الَّتِي بِسَبَبِها يَستَحِقُّ التَّسبِيحَ، وَلأجلِ جَميعِ ما صَنَعَهُ اللهُ لَنا. لأجلِ إحسانِهِ الكَثِيرِ لِبَيتِ إسْرائِيلَ، الَّذِي أجزَلَهُ لَهُمْ بِحَسَبِ رَحمَتِهِ وَكَثرَةِ مَحَبَّتِهِ.

Unë do të kujtoj mirësitë e Zotit, lavdimet e Zotit për gjithçka që na ka dhënë si dhe mirësinë e madhe që i ka siguruar shtëpisë së Izraelit sipas dhembshurive të tij dhe sipas dashamirësisë së tij të madhe.

8 ق الَ: «إنَّما هُمْ شَعبِي، وَأولادِي الَّذِينَ لَنْ يَخُونُونِي.» وَلِذَلِكَ صارَ مُخَلِّصَهُمْ.

Ai në fakt kishte thënë: "Ata me të vërtetë janë populli im, bij që nuk do të veprojnë në mënyrë të rreme". Kështu ai u bë Shpëtimtari i tyre.

9 ف ِي كُلِّ ضِيقِهِمْ لَمْ يَكُنْ رَسُولٌ أوْ مَلاكٌ لِيُخَلِّصَهُمْ، وَلَكِنَّهُ هُوَ نَفسُهُ خَلَّصَهُمْ، وَبِمَحَبَّتِهِ وَرَحمَتِهِ هُوَ فَداهُمْ، وَرَفَعَهُمْ وَحَمَلَهُمْ كُلَّ الأيّامِ الماضِيَةِ.

Në çdo hidhërim të tyre ai u hidhërua, dhe Engjëlli i pranisë së tij i shpëtoi; me dashurinë dhe dhembshurinë e tij i çliroi, i lartoi dhe u solli tërë ditët e së kaluarës.

10 و َلَكِنَّهُمْ تَمَرَّدُوا، وَأحزَنُوا رُوحَهُ القُدُّوسَ. لِذَلِكَ صارَ عَدُوَّهُمْ، وَحارَبَهُمْ.

Por ata u rebeluan dhe e trishtuan Frymën e tij të shenjtë; prandaj ai u bë armiku i tyre dhe luftoi kundër tyre.

11 ح ِينَئِذٍ، تَذَكَّرُوا الأيّامَ الماضِيَةَ، تَذَكَّرَ شَعبُهُ مُوسَى. أينَ الَّذِي أخرَجَهُمْ مِنَ البَحرِ، الَّذِي كانَ يَرعَى غَنَمَهُ؟ أينَ الَّذِي وَضَعَ فِيهِمْ رُوحَهُ القُدُّوسَ؟

Atëherë populli i tij kujtoi ditët e lashta të Moisiut. Ku është ai që i nxori nga deti me bariun e kopesë së tij? Ku është ai që vinte në mes tyre Frymën e tij të shenjtë,

12 أ ينَ الَّذِي وَضَعَ ذِراعَهُ المَجِيدَةَ فِي يَمينِ مُوسَى لِيَقُودَهُ؟ اينَ الَّذِي شَقَّ الماءَ أمامَهُمْ، لِيَكُونَ اسمُهُ مَعرُوفاً إلَى الأبَدِ؟

që i drejtonte nëpërmjet të djathtës së Moisiut me krahun e tij të lavdishëm, që i ndau ujërat para tyre për të bërë një emër të përjetshëm,

13 أ ينَ الَّذِي قادَهُمْ فِي المِياهِ العَمِيقَةِ؟ كَالحِصانِ فِي البَرِّيَّةِ، فَلَمْ يَتَعَثَّرُوا،

që i çoi nëpër humnera, si një kalë në shkretëtirë, që të mos pengoheshin?

14 و َكالبَهائِمِ الَّتِي تَنزِلُ إلَى الوادِي؟ فَرُوحُ اللهِ قادَهُمْ إلَى الرّاحَةِ. هَكَذا قُدْتَ شَعبَكَ حَتَّى تَصنَعَ لِنَفسِكَ اسْماً مَجِيداً. صَلاةٌ إلَى الله

Ashtu si zbret bagëtia në luginë, Fryma e Zotit i bëri të pushojnë. Kështu ti e udhëhoqe popullin tënd për të bërë një emër të lavdishëm.

15 ا نظُرْ مِنَ السَّماواتِ، مِنْ مَسكَنِكَ المُقَدَّسِ المَجِيدِ. أينَ غَيرَتُكَ وَقُوَّتُكَ، تَوقُ قَلبِكَ وَشَفَقَتُكَ؟ لِماذا تُخفيها عَنِّي؟

Shiko nga qielli dhe shiko nga banesa jote e shenjtë dhe e lavdishme. Ku është zelli yt dhe fuqia jote? Drithërima e të përbrendëshmeve të tua dhe dhembshuritë e tua të thella ndaj meje mos vallë janë shtypur?

16 ل أنَّكَ أنتَ أبُونا، حَتَّى لَو كانَ إبراهِيمُ لا يَعرِفُنا، وَإسْرائِيلُ لا يَعلَمُ مَنْ نَحنُ. أنتَ، يا اللهُ ، أبُونا، وَاسمُكَ مِنَ القَدِيمِ هُوَ «فادِينا.»

Sepse ti je ati ynë, megjithëse Abrahami nuk na njihte dhe Izraeli nuk e di se ekzistojmë. Ti, o Zot, je ati ynë, Çliruesi ynë, emri yt vazhdon ngaherë.

17 ل ِماذا تَرَكتَنا يا اللهُ نَضِلُّ عَنْ طُرُقِكَ؟ وَلِماذا تَرَكتَ قُلُوبَنا لِتَتَقَسَّى فَلا نَخافَكَ؟ ارجِعْ لأجلِ خُدّامِكَ، وَلأجلِ القَبائِلِ الَّتِي هِيَ لَكَ.

O Zot, pse na bën që të endemi larg rrugëve të tua dhe pse fortëson zemrën tonë që të mos ketë frikë nga ti? Për hir të shërbëtorëve të tu, kthehu në fiset e trashëgimisë sate.

18 ش َعبُكَ المُقَدَّسُ امتَلَكَ هَيكَلَكَ لِفَترَةٍ قَصِيرَةٍ، وَلَكِنَّ أعداءَنا داسُوهُ.

Brenda një kohe të shkurtër populli yt i shenjtë ka shtënë në dorë vendin; armiqtë tanë kanë shkelur shenjtëroren tënde.

19 ك ُنّا لِفَترَةٍ طَوِيلَةٍ كَمَنْ لَمْ تَحكُمْهُمْ، وَكالَّذِينَ لَمْ يُدعُوا باسْمِكَ.

Ne u bëmë si ata mbi të cilët nuk ke qeverisur kurrë, mbi të cilët emri yt nuk ishte thirrur kurrë.