ﺣﺰﻗﻴﺎﻝ 9 ~ Ezekieli 9

picture

1 ث ُمَّ سَمِعْتُهُ يَصرُخُ: «أحْضِرْ جَلّادِي المَدِينَةِ. وَليَحمِلْ كُلُّ واحِدٍ مِنهُمْ سِلاحَهُ الفَتّاكَ فِي يَدِهِ.»

Pastaj bërtiti me zë të lartë në veshët e mi, duke thënë: "Të afrohen ata që do të ndëshkojnë qytetin, secili me armën e tij të shkatërrimit në dorë".

2 ث ُمَّ رَأيتُ سِتَّةَ رِجالٍ آتِينَ مِنَ البَوّابَةِ العُليا الَّتِي باتِّجاهِ الشَّمالِ، وَكُلُّ واحِدٍ مِنهُمْ بِيَدِهِ سِلاحُهُ الفَتّاكُ. وَكانَ أحَدُ هَؤلاءِ الرِّجالُ يَلبِسُ ثَوباً كِتّانِياً، وَيَحمِلُ أدَواتَ الكِتابَةِ عَلَى جَنبِهِ. فَأتُوا وَوَقَفُوا بِجِوارِ المَذبَحِ البُرونْزِيِّ.

Dhe ja ku erdhën nga drejtimi i portës së sipërme që shikon nga veriu gjashtë burra, secili me armën e tij të shfarosjes në dorë. Në mes tyre ishte një burrë me rroba prej liri, që kishte një kallamar shkruesi prej briri në krah. Me të arritur, ata u ndalën pranë altarit prej bronzi.

3 ف َصَعِدَ مَجدُ إلَهِ إسْرائِيلَ مِنْ عَلَى مَلائِكَةِ الكَرُوبِيمَ. حَيثُ كانَ، وَانتَقَلَ إلَى عَتَبَةِ الهَيكَلِ. ثُمَّ نادَى اللهُ الرَّجُلَ اللّابِسَ الكِتّانِ وَالحامِلِ أدَواتَ الكِتابَةِ عَلَى جَنبِهِ،

Atëherë lavdia e Perëndisë të Izraelit u ngrit nga kerubini mbi të cilin rrinte, dhe u drejtua nga pragu i tempullit. Ajo thirri njeriun e veshur me rroba liri, që kishte kallamarin prej briri të shkruesit në krah,

4 و َقالَ لَهُ: «تَجَوَّلْ فِي كُلِّ مَدينَةِ القُدْسِ، وَضَعْ عَلامَةً عَلَى جَبهَةِ كُلِّ النّاسِ الَّذِينَ يَتَنَهَّدُونَ وَيَنُوحُونَ عَلَى كُلِّ الفَظائِعِ الَّتِي حَدَثَتْ فِي مَدينَةِ القُدْسِ.

dhe Zoti tha: "Kalo në mes të qytetit, në mes të Jeruzalemit, dhe bëj një shenjë mbi ballin e njerëzve që psherëtijnë dhe vajtojnë për të gjitha gjërat që kryhen në mes tij".

5 ث ُمَّ سَمِعْتُهُ يَتَكَلَّمُ إلَى الآخَرِينَ وَيَقولُ: «جُولُوا فِي المَدِينَةِ وَراءَ اللّابِسِ الكِتّانِ، وَاضرِبُوا الَّذِينَ لَمْ تُوضَعْ عَلامَةٌ عَلَى جِباهِهِمْ. لا تَرحَمُوا وَلا تَتَرَأَّفُوا.

Dhe të tjerëve u tha, në mënyrë që unë ta dëgjoja: "Kaloni nëpër qytet pas tij dhe goditni; syrit tuaj të mos i vijë keq dhe mos kini mëshirë aspak.

6 ا قْتُلُوا الشُّيُوخَ وَالشَّبابَ وَالبَناتِ وَالأطفالَ وَالنِّساءَ، وَلَكِنْ لا تَلمِسُوا كُلَّ مَنْ يَحمِلُ العَلامَةَ عَلَى جَبهَتِهِ. وَابدَأُوا هُنا، مِنْ هَيكَلِي.» فَبَدَأُوا بِالشُّيُوخِ الَّذِينَ كانُوا أمامَ الهَيكَلِ.

Vritni deri në shfarosje pleq, të rinj, virgjiresha, fëmijë dhe gra, por mos u afroni asnjerit mbi të cilin është shenja; filloni nga shenjtërorja ime". Kështu ata filluan me pleqtë që ishin para tempullit.

7 ث ُمَّ قالَ اللهُ لَهُمْ: «نَجِّسُوا هَيكَلِي بِأنْ تَملأوا السّاحاتِ بِالجُثَثِ. اخرُجُوا!» فَخَرَجُوا إلَى المَدِينَةِ وَقَتَلُوا النّاسَ الَّذِينَ فِي المَدِينَةِ.

Pastaj u tha atyre: "Ndotni tempullin dhe mbushni oborret me të vrarë. Dilni!". Atëherë ata dolën dhe bënë kërdinë në qytet.

8 و َبَعدَ أنْ قَتَلُوا النّاسَ، لَمْ يَبقَ غَيرِي فِي حَضْرَةِ اللهِ ، فَوَقَعتُ وَوَجهِي عَلَى الأرْضِ وَقُلْتُ: «آهِ، أيُّها الرّبُّ الإلَهُ! هَلْ تَنوِي أنْ تُهلِكَ جَميعَ الباقِينَ مِنْ إسْرائِيلَ بِسَكبِ غَضَبِكَ عَلَى القُدْسِ؟»

Ndërsa ata po bënin kërdi dhe unë kisha mbetur vetëm, rashë me fytyrë dhe bërtita, duke thënë: "Oh, Zot, Zot, a do ta shkatërrosh ti tërë mbetjen e Izraelit, duke e zbrazur tërbimin tënd mbi Jeruzalemin?".

9 ف َقالَ: «إنَّ جَرائِمَ بَيتِ إسْرائِيلَ وَبَيتِ يَهُوذا كَثِيرَةٌ جِدّاً. الأرْضُ مَملُوءَةٌ بِالقَتَلَةِ، وَالمَدِينَةُ مَملُوءَةٌ بِالظُّلمِ. فَيَعمَلُونَ الشَّرَّ وَهُمْ يَقُولُونَ: «قَدْ تَرَكَ اللهُ الأرْضَ، وَلِذا فَهُوَ لا يَرَى ما نَعمَلُهُ.

Ai m’u përgjigj: "Paudhësia e shtëpisë së Izraelit dhe asaj të Judës është jashtëzakonisht e madhe; vendi është plot gjak dhe qyteti plot me korrupsion. Në fakt thonë: "Zoti e ka braktisur vendin, Zoti nuk shikon".

10 و َلِذَلِكَ لَنْ أرحَمَهُمْ أوْ أتَرَأَّفَ عَلَيهِمْ. سَأُعاقِبُهُمْ عَلَى ما عَمِلُوهُ.»

Prandaj edhe syrit tim nuk do t’i vijë keq dhe nuk do të kem aspak mëshirë, por do të bëj që t’u bjerë mbi kokë sjellja e tyre".

11 ح ِينَئِذٍ، أجابَ الرَّجُلُ اللّابِسُ الكِتّانَ، وَالَّذِي يَضَعُ أدَواتِ الكِتابَةِ عَلَى جَنبِهِ: «قَدْ عَمِلتُ كُلَّ ما أمَرْتَنِي بِهِ.»

Dhe ja, njeriu i veshur me rroba liri, që kishte një kallamar prej briri si shkrues në krah, bëri raportimin e tij, duke thënë: "Veprova ashtu si më urdhërove".