1 ع ِندَها كَسَرَ الحَمَلُ الخَتْمَ السّابِعَ، فَسادَ الصَّمتُ فِي السَّماءِ نِصفَ ساعَةٍ.

Edhe kur ai hapi vulën e shtatë, në qiell u bë heshtje për rreth gjysmë orë.

2 و َرَأيتُ المَلائِكَةَ السَّبعَةَ الواقِفِينَ أمامَ اللهِ، وَقَدْ حَمَلُوا سَبعَةَ أبواقٍ.

Dhe unë i pashë të shtatë engjëjt që qëndrojnë përpara Perëndisë, dhe atyre u dha shtatë bori.

3 ث ُمَّ أتَى مَلاكٌ آخَرُ وَوَقَفَ عِندَ المَذبَحِ وَمَعَهُ مِبخَرَةٌ ذَهَبِيَّةٌ وَبَخُورٌ كَثِيرٌ، لِيُقَدِّمَهُ مَعَ صَلَواتِ شَعبِ اللهِ المُقَدَّسِينَ عَلَى المَذبَحِ الذَّهَبِيَّ أمامَ العَرشِ.

Pastaj erdhi një engjëll tjetër që kishte një temianicë ari dhe ndaloi pranë altarit; dhe iu dha shumë erë e këndshme që t’ua shtonte lutjeve të të gjithë shenjtorëve mbi altarin prej ari që ishte përpara fronit.

4 ف َتَصاعَدَ البَخُورُ أمامَ اللهِ مِنْ يَدِ المَلاكِ، تَصاعَدَ مَعَ صَلَواتِ شَعبِ اللهِ المُقَدَّسِينَ.

Dhe tymi i erëve të këndshme, të ofruara me lutjet e shenjtorëve, u ngrit përpara Perëndisë nga dora e engjëllit.

5 ث ُمَّ أخَذَ المَلاكُ المِبخَرَةَ، وَمَلأها بِنارٍ مِنَ المَذبَحِ، وَرَماها إلَى الأرْضِ، فَحَدَثَتْ رُعودٌ وَبُروقُ وَزُلزِلَتِ الأرْضُ! المَلائِكَةُ السَّبعَةُ يَنفُخُونَ فِي أبواقِهِم

Pastaj enjëlli mori temianicën, e mbushi nga zjarri i altarit dhe e hodhi mbi dhe; dhe u bënë zëra, bubullima, vetima dhe një tërmet.

6 أ مّا المَلائِكَةُ السَّبعَةُ الَّذِينَ يَحمِلُونَ الأبواقَ السَّبعَةَ، فَاسْتَعَدُّوا لِكَي يَنفُخُوا فِي أبواقِهِمْ.

Dhe të shtatë engjëjt që kishin të shtatë boritë u bënë gati t’i bien borisë.

7 ف َنَفَخَ المَلاكُ الأوَّلُ فِي بُوقِهِ، فَظَهَرَ بَرَدٌ وَنارٌ مَمزُوجانِ بِالدَّمِ، وَأُلقِيا عَلَى الأرْضِ، فَحُرِقَ ثُلْثُ الأرْضِ وَثُلْثُ الأشجارِ وَكُلُّ العُشْبِ الأخضَرِ.

Engjëlli i parë i ra borisë, dhe u bë breshër e zjarr, i përzier me gjak, dhe u hodhën mbi dhe; dhe e treta e pemëve u dogj tërësisht, dhe çdo bar i njomë u dogj tërësisht.

8 و َنَفَخَ المَلاكُ الثّانِي فِي بُوقِهِ، فَأُلقِيَ شَيءٌ أشبَهُ بِجَبَلٍ كَبِيرٍ مُشتَعِلٍ فِي البَحرِ، فَتَحَوَّلَ ثُلْثُ البَحْرِ إلَى دَمٍ،

Dhe engjëlli i dytë i ra borisë dhe diçka si një mal i madh që digjet nga zjarri u hodh në det, dhe e treta e detit u bë gjak;

9 و َماتَ ثُلْثُ الكائِناتِ الحَيَّةِ الَّتِي كانَتْ فِي البَحرِ، وَدُمِّرَ ثُلْثُ السُّفُنِ.

dhe e treta e krijesave që rrojnë në det ngordhi, dhe e treta e anijeve u shkatërruan.

10 و َنَفَخَ المَلاكُ الثّالِثُ فِي بُوقِهِ، فَسَقَطَ نَجمٌ كَبِيرٌ مُلْتَهِبٌ كَالمِشعَلِ مِنَ السَّماءِ عَلَى ثُلْثِ الأنهُرِ وَعَلَى مِياهِ اليَنابِيعِ.

Dhe i treti engjëll i ra borisë, dhe ra nga qielli një yll i madh që digjej si pishtar, dhe ra mbi pjesën e tretë të lumenjve dhe mbi burimet e ujërave.

11 و َكانَ اسْمُ ذَلِكَ النَّجمِ «الأفسَنْتِيْنَ» فَصارَ ثُلْثُ المِياهِ كُلُّها مُرَّةً كَالأفسَنْتينِ، وَكَثِيرُونَ ماتُوا لِأنَّهُمْ شَرِبُوا مِنْ تِلكَ المِياهِ لِأنَّها صارَتْ مُرَّةً.

Dhe emri i yllit është "pelin" dhe e treta e ujërave u bë pelin; dhe shumë njerëz vdiqën për shkak të këtyre ujërave, sepse u bënë të hidhura.

12 ث ُمَّ نَفَخَ المَلاكُ الرّابِعُ فِي بُوقِهِ فَضُرِبَ ثُلْثُ الشَّمسِ وَثُلْثُ القَمَرِ وَثُلْثُ النُّجُومِ، فَفَقَدَتْ ثُلْثَ إشعاعِها. وَهَكَذا فَقَدَ النَّهارُ ثُلْثَ ضُوئِهِ، وَكَذَلِكَ اللَّيلُ.

Dhe i katërti engjëll i ra borisë, dhe u godit pjesa e tret e diellit dhe pjesa e tret e hënës dhe pjesa e tret e yjeve, që të errësohej e treta e tyre dhe e treta e ditës e humbi shkëlqimin e saj, kështu edhe nata.

13 ث ُمَّ نَظَرْتُ وَسَمِعْتُ نَسراً يَطِيرُ عالِياً وَيَصرُخُ: «الوَيلُ الوَيلُ الوَيلُ لِسُكّانِ الأرْضِ، بِسَبَبِ أصواتِ أبواقِ المَلائِكَةِ الثَّلاثَةِ الباقينَ الَّذِينَ سَيَنفُخُونَ فِي أبواقِهِمْ!»

Dhe pashë, dhe dëgjova një engjëll që fluturonte në mes të qiellit dhe thoshte me zë të madh: “Mjerë, mjerë, mjerë atyre që banojnë mbi dhe, për shkak të të rënave të tjera të borive që të tre engjëjtë do t’i bien.”