1 H IJO mío, si salieres fiador por tu amigo, Si tocaste tu mano por el extraño,

Biri im, në qoftë se je bërë garant për të afërmin tënd, në rast se ke dhënë dorën si garanci për një të huaj,

2 E nlazado eres con las palabras de tu boca, Y preso con las razones de tu boca.

je zënë në lakun e fjalëve të gojës sate, je zënë nga fjalët e gojës sate.

3 H az esto ahora, hijo mío, y líbrate, Ya que has caído en la mano de tu prójimo: Ve, humíllate, y asegúrate de tu amigo.

Bëj këtë, pra, biri im, dhe shpengohu, sepse ke rënë në duart e të afërmit tënd. Shko, hidhu në këmbët e tij dhe ngul këmbë me të madhe te i afërmi yt.

4 N o des sueño á tus ojos, Ni á tus párpados adormecimiento.

Mos u jep gjumë syve të tu as çlodhje qepallave të tua;

5 E scápate como el corzo de la mano del cazador, Y como el ave de la mano del parancero.

çlirohu si gazela nga dora e gjahtarit, si zogu nga dora e atij që kap zogjtë.

6 V e á la hormiga, oh perezoso Mira sus caminos, y sé sabio;

Shko te milingona, o përtac, vër re zakonet e saj dhe bëhu i urtë.

7 L a cual no teniendo capitán, Ni gobernador, ni señor,

Ajo nuk ka as kryetar, as mbikëqyrës, as zot;

8 P repara en el verano su comida Y allega en el tiempo de la siega su mantenimiento.

e gjen ushqimin në verë dhe mbledh zahirenë e saj gjatë korrjes.

9 P erezoso, ¿hasta cuándo has de dormir? ¿Cuándo te levantarás de tu sueño?

Deri kur, o përtac, do të rrish duke fjetur? Kur do të shkundesh nga gjumi yt?

10 U n poco de sueño, un poco de dormitar, Y cruzar por un poco las manos para reposo:

Të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish me duar në ije për t’u çlodhur,

11 A sí vendrá tu necesidad como caminante, Y tu pobreza como hombre de escudo.

kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës, dhe skamja jote si një njeri i armatosur.

12 E l hombre malo, el hombre depravado, Anda en perversidad de boca;

Njeriu pa vlerë, njeriu i keq, ecën me një gojë të çoroditur;

13 G uiña de sus ojos, habla con sus pies, Indica con sus dedos;

luan syrin, flet me këmbët, bën shenja me gishta;

14 P erversidades hay en su corazón, anda pensando mal en todo tiempo; Enciende rencillas.

ka ligësi në zemër, kurdis vazhdimisht të keqen dhe mbjell grindje.

15 P or tanto su calamidad vendrá de repente; Súbitamente será quebrantado, y no habrá remedio.

Prandaj shkatërrimi i tij do të vijë papritur, në një çast do të shkatërrohet pa rrugëdalje tjetër.

16 S eis cosas aborrece Jehová, Y aun siete abomina su alma:

Zoti i urren këto gjashtë gjëra, madje shtatë janë të neveritshme për të:

17 L os ojos altivos, la lengua mentirosa, Las manos derramadoras de sangre inocente,

sytë krenare, gjuha gënjeshtare, duart që derdhin gjak të pafajshëm,

18 E l corazón que maquina pensamientos inicuos, Los pies presurosos para correr al mal,

zemra që kurdis plane të këqija, këmbët që turren shpejt drejt së keqes,

19 E l testigo falso que habla mentiras, Y el que enciende rencillas entre los hermanos.

dëshmitari i rremë që thotë gënjeshtra dhe ai që shtie grindje midis vëllezërve.

20 G uarda, hijo mío, el mandamiento de tu padre, Y no dejes la enseñanza de tu madre:

Biri im, ruaje urdhërimin e atit tënd dhe mos harro mësimet e nënës sate.

21 A talos siempre en tu corazón, Enlázalos á tu cuello.

Mbaji vazhdimisht të lidhura në zemrën tënde dhe fiksoji rreth qafës sate.

22 T e guiarán cuando anduvieres; cuando durmieres te guardarán; Hablarán contigo cuando despertares.

Kur do të ecësh, do të të udhëheqin; kur të pushosh, do të të ruajnë; kur të zgjohesh, do të flasin me ty.

23 P orque el mandamiento es antorcha, y la enseñanza luz; Y camino de vida las reprensiones de la enseñanza:

Sepse urdhërimi është një llambë, mësimi një dritë, dhe ndreqjet e mësimit janë rruga e jetës,

24 P ara que te guarden de la mala mujer, De la blandura de la lengua de la extraña.

për të të mbrojtur nga gruaja e keqe, nga lajkat e gjuhës të gruas së huaj.

25 N o codicies su hermosura en tu corazón, Ni ella te prenda con sus ojos:

Mos dëshiro në zemrën tënde bukurinë e saj dhe mos u rrëmbe nga qepallat e saj.

26 P orque á causa de la mujer ramera es reducido el hombre á un bocado de pan; Y la mujer caza la preciosa alma del varón.

Sepse për një prostitutë burri katandiset për një copë bukë, dhe gruaja e një tjetri gjuan shpirtin e vyer të një burri.

27 ¿ Tomará el hombre fuego en su seno, Sin que sus vestidos se quemen?

A mund të mbajë burri një zjarr në gji të tij pa djegur rrobat e trupit?

28 ¿ Andará el hombre sobre las brasas, Sin que sus pies se abrasen?

A mund të ecë burri mbi qymyr të ndezur pa djegur këmbët e tij?

29 A sí el que entrare á la mujer de su prójimo; No será sin culpa cualquiera que la tocare.

Në këtë gjendje është ai që shkon tek gruaja e një tjetri; kush e prek nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

30 N o tienen en poco al ladrón, cuando hurtare Para saciar su alma teniendo hambre:

Nuk përçmohet hajduti që vjedh për të shuar urinë kur është i uritur;

31 E mpero tomado, paga las setenas, Da toda la sustancia de su casa.

por në rast se kapet në faj, duhet të kthejë shtatëfishin, dhe të japë tërë pasurinë e shtëpisë së tij.

32 M as el que comete adulterio con la mujer, es falto de entendimiento: Corrompe su alma el que tal hace.

Por ai që kryen një shkelje kurore me një grua është një njeri pa mend; ai që bën një gjë të tillë shkatërron jetën e tij.

33 P laga y vergüenza hallará; Y su afrenta nunca será raída.

Do të gjejë plagë dhe përçmim, dhe turpi i tij nuk do t’i hiqet kurrë.

34 P orque los celos son el furor del hombre, Y no perdonará en el día de la venganza.

sepse xhelozia e tërbon bashkëshortin, që do të jetë i pamëshirshëm ditën e hakmarrjes.

35 N o tendrá respeto á ninguna redención; Ni querrá perdonar, aunque multipliques los dones.

Ai nuk do të pranojë asnjë shpërblim dhe nuk do të kënaqet, edhe sikur t’i bëjnë shumë dhurata.