1 A fter this Job opened his mouth, and cursed the day of his birth.

Atëherë Jobi hapi gojën dhe mallkoi ditën e lindjes së tij.

2 J ob answered:

Kështu Jobi mori fjalën dhe tha:

3 “ Let the day perish in which I was born, the night which said, ‘There is a boy conceived.’

"Humbtë dita në të cilën linda dhe nata që tha: "U ngjiz një mashkull!".

4 L et that day be darkness. Don’t let God from above seek for it, neither let the light shine on it.

Ajo ditë u bëftë terr, mos u kujdesoftë për të Perëndia nga lart, dhe mos shkëlqeftë mbi të drita!

5 L et darkness and the shadow of death claim it for their own. Let a cloud dwell on it. Let all that makes black the day terrify it.

E marrshin përsëri terri dhe hija e vdekjes, qëndroftë mbi të një re, furtuna e ditës e tmerroftë!

6 A s for that night, let thick darkness seize on it. Let it not rejoice among the days of the year. Let it not come into the number of the months.

Atë natë e marrtë terri, mos hyftë në ditët e vitit, mos hyftë në llogaritjen e muajve!

7 B ehold, let that night be barren. Let no joyful voice come therein.

Po, ajo natë qoftë natë shterpe, mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi.

8 L et them curse it who curse the day, who are ready to rouse up leviathan.

E mallkofshin ata që mallkojnë ditën, ata që janë gati të zgjojnë Leviathanin.

9 L et the stars of its twilight be dark. Let it look for light, but have none, neither let it see the eyelids of the morning,

U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të presë dritën; por mos e pastë fare dhe mos paftë ditën që agon,

10 b ecause it didn’t shut up the doors of my mother’s womb, nor did it hide trouble from my eyes.

sepse nuk e mbylli portën e barkut të nënës sime dhe nuk ua fshehu dhembjen syve të mi.

11 “ Why didn’t I die from the womb? Why didn’t I give up the spirit when my mother bore me?

Pse nuk vdiqa në barkun e nënës sime? Pse nuk vdiqa sapo dola nga barku i saj?

12 W hy did the knees receive me? Or why the breast, that I should nurse?

Pse vallë më kanë pritur gjunjët, dhe sisët për të pirë?

13 F or now should I have lain down and been quiet. I should have slept, then I would have been at rest,

Po, tani do të dergjesha i qetë, do të flija dhe do të pushoja,

14 w ith kings and counselors of the earth, who built up waste places for themselves;

bashkë me mbretërit dhe me këshilltarët e dheut, që kanë ndërtuar për vete rrënoja të shkretuara,

15 o r with princes who had gold, who filled their houses with silver:

ose bashkë me princat që kishin ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre.

16 o r as a hidden untimely birth I had not been, as infants who never saw light.

Ose pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?

17 T here the wicked cease from troubling. There the weary are at rest.

Atje poshtë të këqinjtë nuk brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit.

18 T here the prisoners are at ease together. They don’t hear the voice of the taskmaster.

Atje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit.

19 T he small and the great are there. The servant is free from his master.

Atje poshtë ka të vegjël dhe të mëdhenj, dhe skllavi është i lirë nga pronari i tij.

20 “ Why is light given to him who is in misery, life to the bitter in soul,

Pse t’i japësh dritë fatkeqit dhe jetën atij që ka shpirtin në hidhërim,

21 W ho long for death, but it doesn’t come; and dig for it more than for hidden treasures,

të cilët presin vdekjen që nuk vjen, dhe e kërkojnë më tepër se thesaret e fshehura;

22 w ho rejoice exceedingly, and are glad, when they can find the grave?

gëzohen shumë dhe ngazëllojnë kur gjejnë varrin?

23 W hy is light given to a man whose way is hidden, whom God has hedged in?

Pse të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur, dhe që Perëndia e ka rrethuar nga çdo anë?

24 F or my sighing comes before I eat. My groanings are poured out like water.

Në vend që të ushqehem, unë psherëtij, dhe rënkimet e mia burojnë si uji.

25 F or the thing which I fear comes on me, That which I am afraid of comes to me.

Sepse ajo që më tremb më shumë më bie mbi krye, dhe ajo që më tmerron më ndodh.

26 I am not at ease, neither am I quiet, neither have I rest; but trouble comes.”

Nuk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi".