1 “ But now those who are younger than I have me in derision, whose fathers I would have disdained to put with my sheep dogs.

"Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.

2 O f what use is the strength of their hands to me, men in whom ripe age has perished?

Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.

3 T hey are gaunt from lack and famine. They gnaw the dry ground, in the gloom of waste and desolation.

Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,

4 T hey pluck salt herbs by the bushes. The roots of the broom are their food.

duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.

5 T hey are driven out from among men. They cry after them as after a thief;

Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.

6 S o that they dwell in frightful valleys, and in holes of the earth and of the rocks.

Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;

7 A mong the bushes they bray; and under the nettles they are gathered together.

ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;

8 T hey are children of fools, yes, children of base men. They were flogged out of the land.

njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.

9 “ Now I have become their song. Yes, I am a byword to them.

Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.

10 T hey abhor me, they stand aloof from me, and don’t hesitate to spit in my face.

Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.

11 F or he has untied his cord, and afflicted me; and they have thrown off restraint before me.

Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.

12 O n my right hand rise the rabble. They thrust aside my feet, They cast up against me their ways of destruction.

Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.

13 T hey mar my path, They set forward my calamity, without anyone’s help.

Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.

14 A s through a wide breach they come, in the middle of the ruin they roll themselves in.

Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.

15 T errors have turned on me. They chase my honor as the wind. My welfare has passed away as a cloud.

Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.

16 “ Now my soul is poured out within me. Days of affliction have taken hold on me.

Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.

17 I n the night season my bones are pierced in me, and the pains that gnaw me take no rest.

Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.

18 B y great force is my garment disfigured. It binds me about as the collar of my coat.

Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.

19 H e has cast me into the mire. I have become like dust and ashes.

Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,

20 I cry to you, and you do not answer me. I stand up, and you gaze at me.

Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.

21 Y ou have turned to be cruel to me. With the might of your hand you persecute me.

Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.

22 Y ou lift me up to the wind, and drive me with it. You dissolve me in the storm.

Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.

23 F or I know that you will bring me to death, To the house appointed for all living.

E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.

24 “ However doesn’t one stretch out a hand in his fall? Or in his calamity therefore cry for help?

me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.

25 D idn’t I weep for him who was in trouble? Wasn’t my soul grieved for the needy?

A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?

26 W hen I looked for good, then evil came; When I waited for light, there came darkness.

Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.

27 M y heart is troubled, and doesn’t rest. Days of affliction have come on me.

Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.

28 I go mourning without the sun. I stand up in the assembly, and cry for help.

Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.

29 I am a brother to jackals, and a companion to ostriches.

Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.

30 M y skin grows black and peels from me. My bones are burned with heat.

Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.

31 T herefore my harp has turned to mourning, and my pipe into the voice of those who weep.

Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.