1 “ But now they mock at me, men younger than I, Whose fathers I disdained to put with the dogs of my flock.

"Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin, ata që etërit e tyre nuk do të kishin pranuar t’i vija midis qenve të kopesë sime.

2 I ndeed, what profit is the strength of their hands to me? Their vigor has perished.

Fundja, për çfarë do të më shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar.

3 T hey are gaunt from want and famine, Fleeing late to the wilderness, desolate and waste,

Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë,

4 W ho pluck mallow by the bushes, And broom tree roots for their food.

duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre.

5 T hey were driven out from among men, They shouted at them as at a thief.

Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës.

6 T hey had to live in the clefts of the valleys, In caves of the earth and the rocks.

Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave, në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve;

7 A mong the bushes they brayed, Under the nettles they nestled.

ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat;

8 T hey were sons of fools, Yes, sons of vile men; They were scourged from the land.

njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi i tyre.

9 “ And now I am their taunting song; Yes, I am their byword.

Tani jam bërë kënga e tyre e talljes, po, jam bërë gazi i tyre.

10 T hey abhor me, they keep far from me; They do not hesitate to spit in my face.

Kanë tmerr nga unë, rrinë larg meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë.

11 B ecause He has loosed my bowstring and afflicted me, They have cast off restraint before me.

Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje.

12 A t my right hand the rabble arises; They push away my feet, And they raise against me their ways of destruction.

Këta zuzarë çohen në të djathtën time, i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë.

13 T hey break up my path, They promote my calamity; They have no helper.

Prishin rrugën time, keqësojnë fatkeqësinë time, megjithëse askush nuk i ndihmon.

14 T hey come as broad breakers; Under the ruinous storm they roll along.

Afrohen si nëpërmjet një të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi.

15 T errors are turned upon me; They pursue my honor as the wind, And my prosperity has passed like a cloud.

Më sulmojnë tmerre; gjuajnë nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re.

16 “ And now my soul is poured out because of my plight; The days of affliction take hold of me.

Unë shkrihem përbrenda, dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar.

17 M y bones are pierced in me at night, And my gnawing pains take no rest.

Natën ndjej sikur më shpojnë kockat, dhe dhembjet më brejnë pa pushim.

18 B y great force my garment is disfigured; It binds me about as the collar of my coat.

Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen, më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim.

19 H e has cast me into the mire, And I have become like dust and ashes.

Ai më ka hedhur në baltë dhe jam bërë si pluhuri dhe hiri,

20 “ I cry out to You, but You do not answer me; I stand up, and You regard me.

Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara, por ti rri duke më shikuar.

21 B ut You have become cruel to me; With the strength of Your hand You oppose me.

Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës sate.

22 Y ou lift me up to the wind and cause me to ride on it; You spoil my success.

Më ngre lart mbi erën, bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi.

23 F or I know that You will bring me to death, And to the house appointed for all living.

E di në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët.

24 “ Surely He would not stretch out His hand against a heap of ruins, If they cry out when He destroys it.

me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij bërtet për të kërkuar ndihmë.

25 H ave I not wept for him who was in trouble? Has not my soul grieved for the poor?

A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin?

26 B ut when I looked for good, evil came to me; And when I waited for light, then came darkness.

Kur prisja të mirën, erdhi e keqja; kur prisja dritën, erdhi errësira.

27 M y heart is in turmoil and cannot rest; Days of affliction confront me.

Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua ditë vuajtjesh.

28 I go about mourning, but not in the sun; I stand up in the assembly and cry out for help.

Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë.

29 I am a brother of jackals, And a companion of ostriches.

Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok me strucin.

30 M y skin grows black and falls from me; My bones burn with fever.

Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga nxehtësia.

31 M y harp is turned to mourning, And my flute to the voice of those who weep.

Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues.