1 W hy do You stand afar off, O Lord ? Why do You hide in times of trouble?

O Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish?

2 T he wicked in his pride persecutes the poor; Let them be caught in the plots which they have devised.

I pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata kanë kurdisur,

3 F or the wicked boasts of his heart’s desire; He blesses the greedy and renounces the Lord.

sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin.

4 T he wicked in his proud countenance does not seek God; God is in none of his thoughts.

I pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; tërë mendimet e tij janë: "Perëndia nuk ekziston".

5 H is ways are always prospering; Your judgments are far above, out of his sight; As for all his enemies, he sneers at them.

Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta, larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai përqesh gjithë armiqtë e tij.

6 H e has said in his heart, “I shall not be moved; I shall never be in adversity.”

Ai thotë në zemër të tij: "Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe".

7 H is mouth is full of cursing and deceit and oppression; Under his tongue is trouble and iniquity.

Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.

8 H e sits in the lurking places of the villages; In the secret places he murders the innocent; His eyes are secretly fixed on the helpless.

Ai rri në pritë në fshatra, vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin.

9 H e lies in wait secretly, as a lion in his den; He lies in wait to catch the poor; He catches the poor when he draws him into his net.

Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij.

10 S o he crouches, he lies low, That the helpless may fall by his strength.

Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.

11 H e has said in his heart, “God has forgotten; He hides His face; He will never see.”

Ai thotë në zemër të tij: "Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë".

12 A rise, O Lord! O God, lift up Your hand! Do not forget the humble.

Çohu, o Zot; o Perëndi, ngre dorën tënde; mos i harro të mjerët.

13 W hy do the wicked renounce God? He has said in his heart, “You will not require an account. ”

Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: "Ti nuk do t’i kërkosh llogari".

14 B ut You have seen, for You observe trouble and grief, To repay it by Your hand. The helpless commits himself to You; You are the helper of the fatherless.

Por ti e ke parë, sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin.

15 B reak the arm of the wicked and the evil man; Seek out his wickedness until You find none.

Thyeja krahun të pabesit dhe të ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më.

16 T he Lord is King forever and ever; The nations have perished out of His land.

Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.

17 L ord, You have heard the desire of the humble; You will prepare their heart; You will cause Your ear to hear,

O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,

18 T o do justice to the fatherless and the oppressed, That the man of the earth may oppress no more.

për t’i dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit, me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr.