1 W hy standest thou afar off, O Jehovah? Why hidest thou thyself in times of trouble?

O Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish?

2 I n the pride of the wicked the poor is hotly pursued; Let them be taken in the devices that they have conceived.

I pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata kanë kurdisur,

3 F or the wicked boasteth of his heart's desire, And the covetous renounceth, yea, contemneth Jehovah.

sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin.

4 T he wicked, in the pride of his countenance, saith, He will not require it. All his thoughts are, There is no God.

I pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; tërë mendimet e tij janë: "Perëndia nuk ekziston".

5 H is ways are firm at all times; Thy judgments are far above out of his sight: As for all his adversaries, he puffeth at them.

Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta, larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai përqesh gjithë armiqtë e tij.

6 H e saith in his heart, I shall not be moved; To all generations I shall not be in adversity.

Ai thotë në zemër të tij: "Mua askush nuk më tund dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe".

7 H is mouth is full of cursing and deceit and oppression: Under his tongue is mischief and iniquity.

Goja e tij është plot mallkime, hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi.

8 H e sitteth in the lurking-places of the villages; In the secret places doth he murder the innocent; His eyes are privily set against the helpless.

Ai rri në pritë në fshatra, vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin.

9 H e lurketh in secret as a lion in his covert; He lieth in wait to catch the poor: He doth catch the poor, when he draweth him in his net.

Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij.

10 H e croucheth, he boweth down, And the helpless fall by his strong ones.

Ai rri i strukur dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij.

11 H e saith in his heart, God hath forgotten; He hideth his face; he will never see it.

Ai thotë në zemër të tij: "Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë".

12 A rise, O Jehovah; O God, lift up thy hand: Forget not the poor.

Çohu, o Zot; o Perëndi, ngre dorën tënde; mos i harro të mjerët.

13 W herefore doth the wicked contemn God, And say in his heart, Thou wilt not require it?

Pse i pabesi përçmon Perëndinë? Ai thotë në zemër të tij: "Ti nuk do t’i kërkosh llogari".

14 T hou hast seen it; for thou beholdest mischief and spite, to requite it with thy hand: The helpless committeth himself unto thee; Thou hast been the helper of the fatherless.

Por ti e ke parë, sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin.

15 B reak thou the arm of the wicked; And as for the evil man, seek out his wickedness till thou find none.

Thyeja krahun të pabesit dhe të ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më.

16 J ehovah is King for ever and ever: The nations are perished out of his land.

Zoti është mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij.

17 J ehovah, thou hast heard the desire of the meek: Thou wilt prepare their heart, thou wilt cause thine ear to hear;

O Zot, ti dëgjon dëshirën e njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm,

18 T o judge the fatherless and the oppressed, That man who is of the earth may be terrible no more.

për t’i dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit, me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr.