1 S end the lamb to the ruler of the land, From Sela to the wilderness, To the mount of the daughter of Zion.

"Dërgojini një qengj sunduesit të vendit, nga Sela në drejtim të shkretëtirës, në malin e bijës së Sionit.

2 F or it shall be as a wandering bird thrown out of the nest; So shall be the daughters of Moab at the fords of the Arnon.

Sepse do të ndodhë që në vaun e Arnonit vajzat e Moabit do të jenë si një zog i dëbuar nga foleja.

3 “ Take counsel, execute judgment; Make your shadow like the night in the middle of the day; Hide the outcasts, Do not betray him who escapes.

Na jep një këshillë, bëj drejtësi! Bëje hijen tënde si nata, në mes të ditës; fshih ata që janë shpërndarë, mos i tradhëto ikanakët.

4 L et My outcasts dwell with you, O Moab; Be a shelter to them from the face of the spoiler. For the extortioner is at an end, Devastation ceases, The oppressors are consumed out of the land.

O Moab, lejo që të banojnë pranë teje njerëzit e mi që janë shpërndarë, ji për ta një strehë përballë shkatërruesit. Sepse tirani nuk është më, shkatërrimi ka marrë fund, shtypësit janë zhdukur nga vendi.

5 I n mercy the throne will be established; And One will sit on it in truth, in the tabernacle of David, Judging and seeking justice and hastening righteousness.”

Atëherë një fron do të jetë i qëndrueshëm në dhembshuri dhe mbi të do të ulet në besnikëri, në çadrën e Davidit, një që do të gjykojë, do ta ushtrojë gjykimin dhe do të jetë i gatshëm të sigurojë drejtësinë".

6 W e have heard of the pride of Moab— He is very proud— Of his haughtiness and his pride and his wrath; But his lies shall not be so.

"Kemi dëgjuar të flitet për krenarinë e Moabit, jashtëzakonisht krenar, për fodullëkun e tij, për kryelartësinë e tij, për arrogancën e tij, për mburrjen e tij pa baza".

7 T herefore Moab shall wail for Moab; Everyone shall wail. For the foundations of Kir Hareseth you shall mourn; Surely they are stricken.

Për këtë Moabi do të bëjë një vajtim për Moabin, të gjithë do të vajtojnë. Ju do të qani të dëshpëruar për pitet me rrush të Kir-Haresethit.

8 F or the fields of Heshbon languish, And the vine of Sibmah; The lords of the nations have broken down its choice plants, Which have reached to Jazer And wandered through the wilderness. Her branches are stretched out, They are gone over the sea.

Sepse fushat e Heshbonit po meken, po kështu edhe vreshtat e Sibmahut; sunduesit e kombeve kanë shkatërruar bimët e saj më të mira që arrinin deri në Jazer dhe endeshin nëpër shkretëtirë; degët e saj shtriheshin dhe tejkalonin detin.

9 T herefore I will bewail the vine of Sibmah, With the weeping of Jazer; I will drench you with my tears, O Heshbon and Elealeh; For battle cries have fallen Over your summer fruits and your harvest.

Prandaj me qarjen e Jazerit do të qaj vreshtat e Sibmahut; do të të vadis me lotët e mi, o Heshbon, o Elealeh, sepse mbi frytet e tua të verës dhe mbi të korrat e tua ka rënë një britmë lufte.

10 G ladness is taken away, And joy from the plentiful field; In the vineyards there will be no singing, Nor will there be shouting; No treaders will tread out wine in the presses; I have made their shouting cease.

Gëzimi dhe hareja janë zhdukur nga fusha pjellore; ndër vreshta nuk ka më as këngë, as britma gëzimi; shtrydhësi i rrushit nuk shtrydh më verën ndër voza; unë nuk nxjerr më britma gëzimi.

11 T herefore my heart shall resound like a harp for Moab, And my inner being for Kir Heres.

Prandaj të përbrendshmet e mia dridhen për Moabin si një harpë; dhe zemra ime për Kir-Heresin.

12 A nd it shall come to pass, When it is seen that Moab is weary on the high place, That he will come to his sanctuary to pray; But he will not prevail.

Dhe do të ndodhë që kur të paraqitet Moabi, dhe të lodhet në vendin e lartë; ai do të hyjë në shenjtëroren e tij për t’u lutur, por nuk do të fitojë asgjë.

13 T his is the word which the Lord has spoken concerning Moab since that time.

Kjo është fjala që Zoti i drejtoi dikur Moabit.

14 B ut now the Lord has spoken, saying, “Within three years, as the years of a hired man, the glory of Moab will be despised with all that great multitude, and the remnant will be very small and feeble.”

Por tani Zoti ka folur, duke thënë: "Brenda tre vjetëve, si vitet e një argati me mëditje, lavdia e Moabit do të bjerë e do të përçmohet bashkë me tërë atë turmë të madhe; dhe do të mbetet vetëm një numër shumë i vogël dhe i pafuqishëm".