1 T hen they came to the other side of the sea, to the country of the Gadarenes.

Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.

2 A nd when He had come out of the boat, immediately there met Him out of the tombs a man with an unclean spirit,

Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,

3 w ho had his dwelling among the tombs; and no one could bind him, not even with chains,

i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.

4 b ecause he had often been bound with shackles and chains. And the chains had been pulled apart by him, and the shackles broken in pieces; neither could anyone tame him.

Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.

5 A nd always, night and day, he was in the mountains and in the tombs, crying out and cutting himself with stones.

Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.

6 W hen he saw Jesus from afar, he ran and worshiped Him.

Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,

7 A nd he cried out with a loud voice and said, “What have I to do with You, Jesus, Son of the Most High God? I implore You by God that You do not torment me.”

dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!”;.

8 F or He said to him, “Come out of the man, unclean spirit!”

Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!.”

9 T hen He asked him, “What is your name?” And he answered, saying, “My name is Legion; for we are many.”

Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?.” Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë.”

10 A lso he begged Him earnestly that He would not send them out of the country.

Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.

11 N ow a large herd of swine was feeding there near the mountains.

Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.

12 S o all the demons begged Him, saying, “Send us to the swine, that we may enter them.”

Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta.”

13 A nd at once Jesus gave them permission. Then the unclean spirits went out and entered the swine (there were about two thousand); and the herd ran violently down the steep place into the sea, and drowned in the sea.

Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.

14 S o those who fed the swine fled, and they told it in the city and in the country. And they went out to see what it was that had happened.

Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.

15 T hen they came to Jesus, and saw the one who had been demon-possessed and had the legion, sitting and clothed and in his right mind. And they were afraid.

Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.

16 A nd those who saw it told them how it happened to him who had been demon-possessed, and about the swine.

Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.

17 T hen they began to plead with Him to depart from their region.

Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.

18 A nd when He got into the boat, he who had been demon-possessed begged Him that he might be with Him.

Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;

19 H owever, Jesus did not permit him, but said to him, “Go home to your friends, and tell them what great things the Lord has done for you, and how He has had compassion on you.”

por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty.”

20 A nd he departed and began to proclaim in Decapolis all that Jesus had done for him; and all marveled. A Girl Restored to Life and a Woman Healed

Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.

21 N ow when Jesus had crossed over again by boat to the other side, a great multitude gathered to Him; and He was by the sea.

Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.

22 A nd behold, one of the rulers of the synagogue came, Jairus by name. And when he saw Him, he fell at His feet

Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,

23 a nd begged Him earnestly, saying, “My little daughter lies at the point of death. Come and lay Your hands on her, that she may be healed, and she will live.”

dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!.”

24 S o Jesus went with him, and a great multitude followed Him and thronged Him.

Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.

25 N ow a certain woman had a flow of blood for twelve years,

Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh

26 a nd had suffered many things from many physicians. She had spent all that she had and was no better, but rather grew worse.

dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,

27 W hen she heard about Jesus, she came behind Him in the crowd and touched His garment.

kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,

28 F or she said, “If only I may touch His clothes, I shall be made well.”

sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem.”

29 I mmediately the fountain of her blood was dried up, and she felt in her body that she was healed of the affliction.

Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.

30 A nd Jesus, immediately knowing in Himself that power had gone out of Him, turned around in the crowd and said, “Who touched My clothes?”

Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?

31 B ut His disciples said to Him, “You see the multitude thronging You, and You say, ‘Who touched Me?’ ”

Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?.”

32 A nd He looked around to see her who had done this thing.

Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.

33 B ut the woman, fearing and trembling, knowing what had happened to her, came and fell down before Him and told Him the whole truth.

Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.

34 A nd He said to her, “Daughter, your faith has made you well. Go in peace, and be healed of your affliction.”

Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!.”

35 W hile He was still speaking, some came from the ruler of the synagogue’s house who said, “Your daughter is dead. Why trouble the Teacher any further?”

Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?.”

36 A s soon as Jesus heard the word that was spoken, He said to the ruler of the synagogue, “Do not be afraid; only believe.”

Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!.”

37 A nd He permitted no one to follow Him except Peter, James, and John the brother of James.

Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.

38 T hen He came to the house of the ruler of the synagogue, and saw a tumult and those who wept and wailed loudly.

Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.

39 W hen He came in, He said to them, “Why make this commotion and weep? The child is not dead, but sleeping.”

Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle.”

40 A nd they ridiculed Him. But when He had put them all outside, He took the father and the mother of the child, and those who were with Him, and entered where the child was lying.

Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.

41 T hen He took the child by the hand, and said to her, “Talitha, cumi,” which is translated, “Little girl, I say to you, arise.”

E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi,” që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!.”

42 I mmediately the girl arose and walked, for she was twelve years of age. And they were overcome with great amazement.

Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.

43 B ut He commanded them strictly that no one should know it, and said that something should be given her to eat.

Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.