1 A nd they came over unto the other side of the sea, into the country of the Gadarenes.
Kështu arritën në bregun tjetër të detit, në krahinën e Gadarenasve.
2 A nd when he was come out of the ship, immediately there met him out of the tombs a man with an unclean spirit,
Dhe, sapo Jezusi zbriti nga barka, menjëherë i doli përpara nga varrezat një njeri i pushtuar nga një frymë e ndyrë,
3 w ho had his dwelling among the tombs; and no man could bind him, no, not with chains:
i cili banonte në varreza dhe kurrkush s’kishte mundur ta lidhë, qoftë edhe me zinxhirë.
4 b ecause that he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been plucked asunder by him, and the fetters broken in pieces: neither could any man tame him.
Shpesh herë, pra, e kishin lidhur me pranga e zinxhirë; por ai gjithnjë i thyente zinxhirët dhe i këpuste prangat; dhe kurrkush nuk e kishte bërë dot zap.
5 A nd always, night and day, he was in the mountains, and in the tombs, crying, and cutting himself with stones.
Vazhdimisht, natën dhe ditën, nëpër varre e mbi male, shkonte duke bërtitur dhe duke e rrahur veten me gurë.
6 B ut when he saw Jesus afar off, he ran and worshipped him,
Tani kur e pa Jezusin prej së largu, ai u turr dhe ra përmbys përpara tij,
7 a nd cried with a loud voice, and said, What have I to do with thee, Jesus, thou Son of the most high God? I adjure thee by God, that thou torment me not.
dhe me një britmë të madhe tha: “Ç’ka ndërmjet mes nesh dhe teje, o Jezus, Bir i Perëndisë të shumë të lartit? Unë të përgjërohem në emrin e Perëndisë, mos më mundo!”;.
8 F or he said unto him, Come out of the man, thou unclean spirit.
Sepse ai i kishte thënë: “Frymë e ndyrë, dil prej këtij njeriu!.”
9 A nd he asked him, What is thy name? And he answered, saying, My name is Legion: for we are many.
Atëhere Jezusi e pyeti: “Cili është emri yt?.” Dhe ai u përgjigj duke thënë: “Unë quhëm Legjion, sepse jemi shumë.”
10 A nd he besought him much that he would not send them away out of the country.
Dhe i lutej me të madhe që ai të mos i përzinte nga ajo krahinë.
11 N ow there was there nigh unto the mountains a great herd of swine feeding.
Tani aty ishte, në brinjë të malit, një tufë e madhe derrash që kulloste.
12 A nd all the devils besought him, saying, Send us into the swine, that we may enter into them.
Atëhere gjithë demonët e lutën duke thënë: “Na dërgo në derrat, që të hymë në ta.”
13 A nd forthwith Jesus gave them leave. And the unclean spirits went out, and entered into the swine: and the herd ran violently down a steep place into the sea, (they were about two thousand;) and were choked in the sea.
Dhe Jezusi menjëherë u lejoi atyre; atëherë frymërat e ndyra mbasi dolën, hynë në derrat dhe tufa u hodh poshtë nga gremina në det; ishin afërsisht dymijë krerë, dhe u mbytën në det.
14 A nd they that fed the swine fled, and told it in the city, and in the country. And they went out to see what it was that was done.
Atëherë ata që i kullotnin derrat ikën dhe e përhapën lajmin në qytet e nëpër fshatra; dhe njerëzit erdhën për të parë çfarë kishte ndodhur.
15 A nd they come to Jesus, and see him that was possessed with the devil, and had the legion, sitting, and clothed, and in his right mind: and they were afraid.
Kur erdhën te Jezusi, panë të idemonizuarin ulur, të veshur dhe me mendje në rregull, atë që ishte idemonizuar nga Legjoni, dhe kishin frikë.
16 A nd they that saw it told them how it befell to him that was possessed with the devil, and also concerning the swine.
Dhe ata që e kishin parë ngjarjen u treguan atyre se çfarë i kishte ngjarë të idemonizuarit dhe çështjen e derrave.
17 A nd they began to pray him to depart out of their coasts.
Atëhere ata filluan t’i luten Jezusit që të largohej nga krahina e tyre.
18 A nd when he was come into the ship, he that had been possessed with the devil prayed him that he might be with him.
Kur ai po hynte në barkë, ai që kishte qenë i idemonizuar i lutej që të mund të rrinte me të;
19 H owbeit Jesus suffered him not, but saith unto him, Go home to thy friends, and tell them how great things the Lord hath done for thee, and hath had compassion on thee.
por Jezusi nuk e lejoj, madje i tha: “Shko në shtëpinë tënde, te të tut dhe u trego atyre çfarë gjërash të medha bëri Zoti dhe si pati mëshirë për ty.”
20 A nd he departed, and began to publish in Decapolis how great things Jesus had done for him: and all men did marvel.
Dhe ai shkoi dhe nisi të predikojë nëpër Dekapolis për të gjitha ato që i kishte bërë Jezusi; të gjithë u mrrekulluan.
21 A nd when Jesus was passed over again by ship unto the other side, much people gathered unto him: and he was nigh unto the sea.
Dhe kur Jezusi kaloj përsëri në bregun tjetër me barkë, një turmë e madhe u mblodh rreth tij; dhe ai qëndroj në breg të detit.
22 A nd, behold, there cometh one of the rulers of the synagogue, Jairus by name; and when he saw him, he fell at his feet,
Atëhere erdhi një nga krerët e sinagogës, me emër Jair, që, kur e pa, i ra ndër këmbë,
23 a nd besought him greatly, saying, My little daughter lieth at the point of death: I pray thee, come and lay thy hands on her, that she may be healed; and she shall live.
dhe ju lut me të madhe duke thënë: “Ime bijë është duke dhënë shpirt; eja, vëri duart mbi të që të shërohet dhe të jetojë!.”
24 A nd Jesus went with him; and much people followed him, and thronged him.
Dhe ai shkoi me të. Një turmë e madhe e ndiqte dhe shtyhej rreth tij.
25 A nd a certain woman, which had an issue of blood twelve years,
Tani një grua që kishte një fluks gjaku që prej dymbëdhjetë vjetësh
26 a nd had suffered many things of many physicians, and had spent all that she had, and was nothing bettered, but rather grew worse,
dhe kishte vuajtur shumë nga ana e mjekëve të ndryshëm duke shpenzuar gjithë pasurinë e vet pa kurrfarë dobie, madje duke u bërë më keq,
27 w hen she had heard of Jesus, came in the press behind, and touched his garment.
kur dëgjoi të flitej për Jezusin, u fut në turmë dhe pas shpinës preku rrobën e Jezusit,
28 F or she said, If I may touch but his clothes, I shall be whole.
sepse thoshte: “Nëse vetëm ia prek rroben e tij, do të shërohem.”
29 A nd straightway the fountain of her blood was dried up; and she felt in her body that she was healed of that plague.
Dhe menjëherë rrjedha e gjakut iu ndal dhe ajo ndjeu në trupin e vet se u shërua nga ajo sëmundje.
30 A nd Jesus, immediately knowing in himself that virtue had gone out of him, turned him about in the press, and said, Who touched my clothes?
Por menjëherë Jezusi, duke e ndjerë në vete që një fuqi kishte dalë prej tij, u kthye midis turmës, tha: “Kush m’i preku rrobat?
31 A nd his disciples said unto him, Thou seest the multitude thronging thee, and sayest thou, Who touched me?
Dhe dishepujt e vet i thanë: “A nuk po e sheh që turma po të shtyhet nga të gjitha anët dhe ti thua: “Kush më preku?.”
32 A nd he looked round about to see her that had done this thing.
Por ai vështronte rreth e qark për të parë atë që bëri këtë.
33 B ut the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him, and told him all the truth.
Atëhere gruaja, plot frikë e duke u dridhur, duke ditur se ç’i kishte ndodhur, erdhi dhe i ra ndër këmbë dhe i tha gjithë të vërtetën.
34 A nd he said unto her, Daughter, thy faith hath made thee whole; go in peace, and be whole of thy plague.
Dhe ai i tha: “Bijë, besimi yt të shëroi; shko në paqe dhe ji e shëruar nga sëmundja jote!.”
35 W hile he yet spake, there came from the ruler of the synagogue’s house certain which said, Thy daughter is dead: why troublest thou the Master any further?
Ndërsa Jezusi ende po fliste, erdhën disa nga shtëpia e kryetarit të sinagogës duke thënë: “Jote bijë ka vdekur; pse e bezdis akoma Mësuesin?.”
36 A s soon as Jesus heard the word that was spoken, he saith unto the ruler of the synagogue, Be not afraid, only believe.
Por Jezusi, sapo dëgjoi ç’u tha, i tha kryetarit të sinagogës: “Mos ki frikë, vetëm ki besim!.”
37 A nd he suffered no man to follow him, save Peter, and James, and John the brother of James.
Dhe nuk lejoi që ta ndiqte kurrkush tjetër, përveç Pjetrit, Jakobit, dhe Gjonit, vëllait të Jakobit.
38 A nd he cometh to the house of the ruler of the synagogue, and seeth the tumult, and them that wept and wailed greatly.
Dhe mbasi arriti në shtëpinë e kryetarit të sinagogës, pa një rrëmujë të madhe dhe njerëz që qanin dhe ulërinin me të madhe.
39 A nd when he was come in, he saith unto them, Why make ye this ado, and weep? the damsel is not dead, but sleepeth.
Hyri dhe u tha atyre: “Pse bërtitni e qani? Vajza nuk ka vdekur, por fle.”
40 A nd they laughed him to scorn. But when he had put them all out, he taketh the father and the mother of the damsel, and them that were with him, and entereth in where the damsel was lying.
Dhe ata e përqeshën, por ai, mbasi i nxori jashtë të gjithë, mori me vete atin dhe nënën e vajzës dhe ata që qenë me atë, dhe hyri atje ku dergjej vajza.
41 A nd he took the damsel by the hand, and said unto her, Talitha cumi; which is, being interpreted, Damsel, I say unto thee, arise.
E mori, pra, për dore vajzën dhe i tha: “Talitha kumi,” që e përkthyer do të thotë: “Vajzë, ty po të them: Çohu!.”
42 A nd straightway the damsel arose, and walked; for she was of the age of twelve years. And they were astonished with a great astonishment.
Dhe menjëherë vajza u ngrit dhe filloi të ecë. Ajo ishte në fakt dymbëdhjetë vjeçe. Dhe ata u habitën me habi të madhe.
43 A nd he charged them straitly that no man should know it; and commanded that something should be given her to eat.
Por ai urdhëroi rreptësisht që askush të mos e marrë vesh; pastaj urdhëroi që t’i japin vajzës të hajë.