1 D o we begin again to commend ourselves? or need we, as some others, epistles of commendation to you, or letters of commendation from you?

A fillojmë përsëri të rekomandojmë veten tonë? Apo mos kemi nevojë, si disa, për letra rekomandimi për ju ose për rekomandime nga ana juaj?

2 Y e are our epistle written in our hearts, known and read of all men:

Ju jeni letra jonë, e shkruar në zemrat tona, e njohur dhe e lexuar nga të gjithë njerëzit,

3 f orasmuch as ye are manifestly declared to be the epistle of Christ ministered by us, written not with ink, but with the Spirit of the living God; not in tables of stone, but in fleshy tables of the heart.

duke qenë manifestuar se jeni një letër e Krishtit, e hartuar me anë të shërbesës sonë, dhe e shkruar jo me bojë, por me Frymën e Perëndisë së gjallë, dhe jo mbi rrasa guri, por mbi rrasa të një zemre mishi.

4 A nd such trust have we through Christ to God-ward:

Dhe këtë besim ne e kemi në Perëndinë me anë të Krishtit;

5 n ot that we are sufficient of ourselves to think any thing as of ourselves; but our sufficiency is of God;

jo se jemi të aftë prej vetiu të kuptojmë ndonjë gjë sikur vjen nga vetja jonë, por aftësia jonë vjen nga Perëndia,

6 w ho also hath made us able ministers of the new testament; not of the letter, but of the spirit: for the letter killeth, but the spirit giveth life.

i cili na bëri të aftë të jemi shërbëtorë të besëlidhjes së re, jo të shkronjës, por të Frymës, sepse shkronja vret, por Fryma jep jetë.

7 B ut if the ministration of death, written and engraven in stones, was glorious, so that the children of Israel could not stedfastly behold the face of Moses for the glory of his countenance; which glory was to be done away:

Dhe, në qoftë se shërbimi i vdekjes, që ishte gdhendur me shkronja mbi gurë, qe i lavdishëm aq sa bijtë e Izraelit nuk mund të vështronin me sy fytyrën e Moisiut, për shkak të lavdisë së pamjes së tij, që duhet të anullohej,

8 h ow shall not the ministration of the spirit be rather glorious?

sa më i lavdishëm do të jetë shërbimi i Frymës?

9 F or if the ministration of condemnation be glory, much more doth the ministration of righteousness exceed in glory.

Sepse, nëse shërbimi i dënimit qe rrethuar me lavdi, shumë më tepër do të teprojë në lavdi shërbimi i drejtësisë.

10 F or even that which was made glorious had no glory in this respect, by reason of the glory that excelleth.

Sepse ç’ka është lavdëruar nuk është lavdëruar nga kjo pikëpamje, për shkak të asaj lavdie që e kapërcen çdo masë.

11 F or if that which is done away was glorious, much more that which remaineth is glorious.

Sepse, në qoftë se ajo që duhet të anullohej u rrethua me lavdi, ajo që mbetet do të jetë shumë më e lavdishme.

12 S eeing then that we have such hope, we use great plainness of speech:

Duke pasur, pra, një shpresë të tillë, flasim me shumë guxim,

13 a nd not as Moses, which put a vail over his face, that the children of Israel could not stedfastly look to the end of that which is abolished:

dhe jo si Moisiu, i cili vinte një vel mbi fytyrën e vet, që bijtë e Izraelit të mos vështronin me sy fundin e asaj që duhej të anullohej.

14 b ut their minds were blinded: for until this day remaineth the same vail untaken away in the reading of the old testament; which vail is done away in Christ.

Por mendjet e tyre u errën; sepse, në leximin e besëlidhjes së vjetër, po ky vel mbetet pa u hequr, sepse veli anullohet në Krishtin.

15 B ut even unto this day, when Moses is read, the vail is upon their heart.

Por deri më sot, kur lexohet Moisiu, një vel mbetet mbi zemrat e tyre.

16 N evertheless when it shall turn to the Lord, the vail shall be taken away.

Por kur Izraeli të kthehet te Zoti, veli do të hiqet.

17 N ow the Lord is that Spirit: and where the Spirit of the Lord is, there is liberty.

Sepse Zoti është Fryma, dhe atje ku është Fryma e Zotit, atje është liria.

18 B ut we all, with open face beholding as in a glass the glory of the Lord, are changed into the same image from glory to glory, even as by the Spirit of the Lord.

Dhe ne të gjithë, duke soditur fytyrëzbuluar lavdinë e Zotit si në pasqyrë, transformohemi në të njëjtën shëmbëllim nga lavdia në lavdi, posi prej Frymës së Zotit.