1 S obre isso também treme o meu coração, e salta do seu lugar.

Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

2 D ai atentamente ouvidos ao estrondo da voz de Deus e ao sonido que sai da sua boca.

Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

3 E le o envia por debaixo de todo o céu, e o seu relâmpago até os confins da terra.

Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

4 D epois do relâmpago ruge uma grande voz; ele troveja com a sua voz majestosa; e não retarda os raios, quando é ouvida a sua voz.

Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

5 C om a sua voz troveja Deus maravilhosamente; faz grandes coisas, que nós não compreendemos.

Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

6 P ois ã neve diz: Cai sobre a terra; como também

I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë," ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

7 E le sela as mãos de todo homem, para que todos saibam que ele os fez.

Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

8 E as feras entram nos esconderijos e ficam nos seus covis.

Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

9 D a recâmara do sul sai o tufão, e do norte o frio.

Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

10 A o sopro de Deus forma-se o gelo, e as largas águas são congeladas.

Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

11 T ambém de umidade carrega as grossas nuvens; as nuvens espalham relâmpagos.

I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

12 F azem evoluções sob a sua direção, para efetuar tudo quanto lhes ordena sobre a superfície do mundo habitável:

Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

13 s eja para disciplina, ou para a sua terra, ou para beneficência, que as faça vir.

I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

14 A isto, Jó, inclina os teus ouvidos; pára e considera as obras maravilhosas de Deus.

Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

15 S abes tu como Deus lhes dá as suas ordens, e faz resplandecer o relâmpago da sua nuvem?

A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

16 C ompreendes o equilíbrio das nuvens, e as maravilhas daquele que é perfeito nos conhecimentos;

A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

17 t u cujas vestes são quentes, quando há calma sobre a terra por causa do vento sul?

A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

18 A caso podes, como ele, estender o firmamento, que é sólido como um espelho fundido?

Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

19 E nsina-nos o que lhe diremos; pois nós nada poderemos pôr em boa ordem, por causa das trevas.

Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

20 C ontar-lhe-ia alguém que eu quero falar. Ou desejaria um homem ser devorado?

A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

21 E agora o homem não pode olhar para o sol, que resplandece no céu quando o vento, tendo passado, o deixa limpo.

Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

22 D o norte vem o áureo esplendor; em Deus há tremenda majestade.

Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

23 Q uanto ao Todo-Poderoso, não o podemos compreender; grande é em poder e justiça e pleno de retidão; a ninguém, pois, oprimirá.

Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

24 P or isso o temem os homens; ele não respeita os que se julgam sábios.

Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur".