1 L embra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 ç rfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 O s nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 A os egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 N ossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniqüidades.

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 E scravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 C om perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 N ossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 F orçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 P ríncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 M ancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 O s velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 C essou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 C aiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós. porque pecamos.

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 P ortanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 P elo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 T u, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 P or que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 C onverte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 s e é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?