1 E ntão respondeu Elifaz, o temanita, e disse:

Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

2 S e alguém intentar falar-te, enfadarte-ás? Mas quem poderá conter as palavras?

"A do të të bezdiste ndokush në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t’i ndalë fjalët?

3 E is que tens ensinado a muitos, e tens fortalecido as mãos fracas.

Ja ti ke mësuar shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura;

4 A s tuas palavras têm sustentado aos que cambaleavam, e os joelhos desfalecentes tens fortalecido.

fjalët e tua u kanë dhënë zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen.

5 M as agora que se trata de ti, te enfadas; e, tocando-te a ti, te desanimas.

Por tani që e keqja të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare.

6 P orventura não está a tua confiança no teu temor de Deus, e a tua esperança na integridade dos teus caminhos?

Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote?

7 L embra-te agora disto: qual o inocente que jamais pereceu? E onde foram os retos destruídos?

Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm?

8 C onforme tenho visto, os que lavram iniquidade e semeiam o mal segam o mesmo.

Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.

9 P elo sopro de Deus perecem, e pela rajada da sua ira são consumidos.

Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era e zemërimit të tij i tret ata.

10 C essa o rugido do leão, e a voz do leão feroz; os dentes dos leõezinhos se quebram.

Vrumbullima e luanit, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët e luanëve të vegjël janë thyer.

11 P erece o leão velho por falta de presa, e os filhotes da leoa andam dispersos.

Luani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e luaneshës shpërndahen.

12 O ra, uma palavra se me disse em segredo, e os meus ouvidos perceberam um sussurro dela.

Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë pëshpëritjen e saj.

13 E ntre pensamentos nascidos de visões noturnas, quando cai sobre os homens o sono profundo,

Midis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë bie mbi njerëzit,

14 s obrevieram-me o espanto e o tremor, que fizeram estremecer todos os meus ossos.

më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të dridhen gjithë kockat e mia.

15 E ntão um espírito passou por diante de mim; arrepiaram-se os cabelos do meu corpo.

Një frymë më kaloi përpara, dhe m’u ngritën përpjetë qimet e trupit.

16 P arou ele, mas não pude discernir a sua aparencia; um vulto estava diante dos meus olhos; houve silêncio, então ouvi uma voz que dizia:

Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte:

17 P ode o homem mortal ser justo diante de Deus? Pode o varão ser puro diante do seu Criador?

"A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se Krijuesi i tij?

18 E is que Deus não confia nos seus servos, e até a seus anjos atribui loucura;

Ja, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta edhe tek engjëjt e tij;

19 q uanto mais aos que habitam em casas de lodo, cujo fundamento está no pó, e que são esmagados pela traça!

aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile, themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë.

20 E ntre a manhã e a tarde são destruidos; perecem para sempre sem que disso se faça caso.

Nga mëngjesi deri në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re.

21 S e dentro deles é arrancada a corda da sua tenda, porventura não morrem, e isso sem atingir a sabedoria?

Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin, por pa dituri"".