1 Н е вика ли мъдростта? И разум не издава ли гласа си?

A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

2 Т я стои по високите места край пътя, На кръстопътя;

Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

3 В ъзгласява на портите, при входа на града, При входа на вратите:

bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

4 К ъм вас, човеци, викам, И гласът ми е към човешките чада.

"Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

5 В ие, глупави, разберете благоразумие, И вие, безумни, придобивайте разумно сърце

Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

6 П ослушайте,, защото ще говоря хубави неща. И ще отворя устните си да произнеса правото.

Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

7 З ащото езикът ми ще изговори истина. И нечестието е мерзост за устните ми.

Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

8 В сичките думи на устата ми са справедливи, Няма в тях нищо лъжливо или опако.

Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

9 Т е всички са ясни за разумния човек, И прави за тия, които намират знание.

Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

10 П риемете поуката ми, а не сребро, И по-добре знание, нежели избрано злато.

Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

11 З ащото мъдростта е по-добра от скъпоценни камъни, И всичко желателно не се сравнява с нея.

sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

12 А з, мъдростта, обитавам с благоразумието, И издирвам знание на умни мисли.

Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

13 С трах от Господа е да се мрази злото. Аз мразя гордост и високоумие, Лош път и опаки уста.

Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

14 У мене е съветът и здравомислието; Аз съм разум; у мен е силата.

Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

15 Ч рез мене царете царуват И началниците узаконяват правда.

Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

16 Ч рез мене князете началствуват, Тоже и големците и всичките земни съдии.

Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

17 А з любя ония, които ме любят, И ония, които ме търсят ревностно, ще ме намерят.

Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

18 Б огатството и славата са с мене; Да! трайният имот и правдата.

Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

19 П лодовете ми са по-добри от злато, даже от най-чисто злато, И приходът от мене от избрано сребро.

Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

20 Х одя по пътя на правдата. Всред пътеките на правосъдието,

Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

21 З а да направя да наследят имот тия, които ме любят, И за да напълня съкровищницата им.

për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

22 Г оспод ме създаде като начало на пътя Си, Като първо от древните Си дела.

Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

23 О т вечността бях създадена от начало, Преди създаването на земята.

U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

24 Р одих се, когато нямаше бездните, Когато нямаше извори изобилващи с вода.

Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

25 П реди да се поставят планините, Преди хълмовете аз бях родена,

Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

26 Д окато Господ още беше направил земята, нито полетата, Нито първите буци пръст на света.

kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

27 К огато приготовляваше небето, аз бях там, когато разпростираше свод над лицето на бездната.

Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

28 К огато закрепваше облаците горе, Когато усилваше изворите на бездната,

kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

29 К огато налагаше закона Си на морето, Щото водите да не престъпват повелението Му, Когато нареждаше основите на земята.

kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

30 Т огава аз бях при Него, като майсторски работник, И всеки ден се наслаждавах, Веселях се винаги пред Него.

unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

31 В еселях се на обитаемата Му земя; И наслаждението ми бе с човешките чада.

kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

32 С ега, прочее, послушайте ме, о, чада, Защото блажени са ония, които пазят моите пътища.

Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

33 П ослушайте поука, Не я отхвърляйте и станете мъдри.

Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

34 Б лажен тоя човек, който ме слуша, Като бди всеки ден при моите порти, И чака при сълбовете на вратата ми,

Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

35 З ащото който ме намери намира живот, И придобива благоволение от Господа;

Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

36 А който ме пропуска онеправдава своята си душа; Всички, които мразят мене, обичат смъртта.

Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen".