1 E jani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

(По слав. 94.) Елате да запеем на Господа, да възкликнем към Канарата на нашето спасение.

2 L e të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Да застанем пред Него със славословие, с псалми да възкликнем към Него,

3 S epse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

защото Господ е велик Бог и велик Цар над всички богове.

4 N ë duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

В Неговата ръка са земните дълбочини; и височините на планините са Негови.

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

Негово е морето, дори Той го е направил; и ръцете Му създадоха сушата.

6 E jani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Елате да се поклоним и да паднем, да коленичим пред Господа, нашия Създател;

7 S epse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

защото Той е наш Бог и ние сме народ на пасбището Му и овце в ръката Му. Днес, ако искате да слушате гласа Му,

8 " mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

не закоравявайте сърцата си, както в Мерива. Както в деня, когато Ме изпитахте в пустинята,

9 k u etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

когато бащите ви Ме изпитаха, опитаха Ме и видяха какво сторих.

10 P ër dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Четиридесет години негодувах против това поколение и казах: Тези хора се заблуждават в сърцето си и не са познали Моите пътища;

11 P randaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".

затова се заклех в гнева Си, че няма да влязат в Моята почивка.