1 E jani, t’i këndojmë me gëzim Zotit; t’i dërgojmë britma gëzimi kalasë së shpëtimit tonë.

Придите, воспоем Господу, вознесем хвалу скале нашего спасения.

2 L e të shkojmë në prani të tij me lavde, ta kremtojmë me këngë.

Придем пред лицо Его с благодарением, с песнями будем Ему восклицать,

3 S epse Zoti është një Perëndi i madh dhe një Mbret i madh mbi gjithë perënditë.

потому что Господь – великий Бог и великий Царь над всеми богами.

4 N ë duart e tij janë thellësitë e tokës dhe të tijat janë majat e larta të maleve.

В Его руке глубины земли и вершины гор принадлежат Ему;

5 I tij është deti, sepse ai e ka bërë, dhe dheu i thatë që duart e tij kanë modeluar.

море – Его, Он сотворил его, Его руки образовали сушу.

6 E jani, të adhurojmë dhe të përkulemi; të gjunjëzohemi përpara Zotit që na ka bërë.

Придите, поклонимся и падем перед Ним, преклоним колена перед Господом, Создателем нашим.

7 S epse ai është Perëndia ynë dhe ne jemi populli i kullotës së tij dhe kopeja për të cilën ai kujdeset. Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij,

Он – наш Бог, а мы – Его народ, который Он пасет, Его овцы, о которых Он заботится. Сегодня, если услышите Его голос,

8 " mos e fortësoni zemrën tuaj si në Meriba, si ditën e Masas në shkretëtirë,

то не ожесточайте ваших сердец, как в Мериве, как это было в тот день в Массе в пустыне,

9 k u etërit tuaj më tunduan dhe më vunë në provë, edhe pse i kishin parë veprat e mia.

где испытывали и проверяли Меня ваши отцы, хотя и видели Мое дело.

10 P ër dyzet vjet e pata neveri atë brez dhe thashë: "Janë një popull me zemër të përdalë dhe nuk i njohin rrugët e mia.

Сорок лет Я гневался на это поколение; Я сказал: «Сердца этого народа заблуждаются, и они не знают Моих путей.

11 P randaj u betova në zemërimin tim: Nuk do të hyjnë në prehjen time".

Поэтому Я поклялся в гневе Моем: они не войдут в Мой покой!».