Jobi 39 ~ Giobbe 39

picture

1 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e drenushave?

Conosci tu il tempo in cui partoriscono le capre delle rocce o hai forse osservato il parto delle cerve?

2 A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti kohën kur duhet të pjellin?

Sai tu contare i mesi in cui portano a termine la loro gravidanza, o conosci tu il tempo in cui devono partorire?

3 M blidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre.

Si accovacciano e danno alla luce i loro piccoli, mettendo cosí fine alle loro doglie.

4 T ë vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre.

I loro piccoli si fanno forti, crescono all'aperto, se ne vanno e non ritornano piú da esse.

5 K ush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër,

Chi lascia andar libero l'onàgro, chi ha sciolto i legami all'asino selvatico,

6 t ë cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën e kripur si banesë?

al quale ho assegnato come dimora il deserto e la terra salata per abitazione?

7 A i përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë zotërie.

Egli disprezza il frastuono della città e non ode grida di alcun padrone.

8 H apësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon çdo gjë që është e gjelbër.

Le ampie distese di montagna sono il suo pascolo, e va in cerca di tutto ciò che è verde.

9 B ualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën pranë grazhdit tënd?

Il bufalo è forse disposto a servirti o a passare la notte presso la tua mangiatoia?

10 A mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën në hulli, ose të lesojë luginat pas teje?

Puoi forse legare il bufalo con la corda per arare nel solco, o erpicherà le valli dietro a te?

11 A do t’i kesh besim atij, sepse forca e tij është e madhe, ose do t’ia lësh atij punën tënde?

Ti fiderai di lui, perché la sua forza è grande, o lascerai a lui il tuo lavoro

12 A do të mbështetesh tek ai për të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë?

Conterai su di lui per portare a casa il tuo grano e per ammassarlo sull'aia?

13 K rahët e strucit rrahin tërë gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe pendët e lejlekut.

Le ali dello struzzo sbattono festosamente, ma non sono certo le ali e le piume della cicogna.

14 A i në fakt i braktis vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në pluhur.

Esso infatti abbandona le proprie uova per terra e le lascia riscaldare nella polvere,

15 d uke harruar që një këmbë mund t’i shtypë ose një kafshë e fushave mund t’i shkelë.

dimenticando che un piede può schiacciarle o una bestia dei campi calpestarle.

16 I trajton ashpër të vegjlit e tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë,

Tratta duramente i suoi piccoli, come se non fossero suoi; ma la sua fatica senza alcun interesse è vana,

17 s epse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi.

perché Dio la privato di sapienza e non gli ha impartito intelligenza.

18 P or kur ngrihet më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij.

Ma quando si alza in piedi per scappare, si beffa del cavallo e del suo cavaliere.

19 A je ti ai që i ke dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten?

Sei tu che hai dato al cavallo la forza e che hai rivestito il suo collo con una fremente criniera?

20 A je ti ai që e bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr.

Sei tu che lo fai saltare come una locusta? Il fiero suo nitrito incute spavento.

21 Ç ukërmon në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë.

Scalpita nella valle rallegrandosi nella sua forza; e si slancia in mezzo alla mischia di armi.

22 P ërbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës.

Sprezza la paura e non teme, né indietreggia davanti alla spada.

23 M bi të kërcet këllëfi i shigjetave, shtiza që vetëtin dhe ushta.

Su di lui risuona la faretra, la folgorante lancia e il giavellotto.

24 M e zjarr dhe vrull i zhduk distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria.

Con ardore e impeto divora le distanze e non sta piú fermo quando suona la tromba.

25 Q ë në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: "Aha"!, dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe britmën e luftës.

Al primo squillo di tromba dice: "Aha!" e fiuta da lontano la battaglia, la voce tonante dei capitani e il grido di guerra.

26 M os vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon krahathati dhe i hap krahët e tij drejt jugut?

E' forse per la tua intelligenza che si alza in volo lo sparviero e spiega le sue ali verso il sud?

27 É shtë vallë nën komandën tënde që shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta?

E' al tuo comando che l'aquila si leva in alto e fa il suo nido nei luoghi elevati

28 B anon mbi shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta.

Abita sulle rocce e rimane su rupi scoscese.

29 N ga lart ajo përgjon gjahun dhe sytë e saj vrojtojnë larg.

Da lassú spia la preda e i suoi occhi scrutano lontano.

30 T ë vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo".

I suoi piccoli succhiano sangue e dove sono gli uccisi, là essa si trova».