Vajtimet 5 ~ Lamentazioni 5

picture

1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Ricordati, Eterno, di quanto ci è accaduto, guarda e vedi il nostro obbrobrio.

2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

La nostra eredità è passata a stranieri, le nostre case a estranei.

3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Noi siamo diventati orfani, senza padre, le nostre madri sono come vedove.

4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Dobbiamo pagare per l'acqua che beviamo, la nostra legna l'abbiamo solo a pagamento.

5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Siamo inseguiti con un giogo sul collo, siamo esausti e non abbiamo alcun riposo.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

Abbiamo teso la mano all'Egitto e all'Assiria, per saziarci di pane.

7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

I nostri padri hanno peccato e non sono piú, e noi portiamo la punizione delle loro iniquità.

8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Schiavi dominano su di noi, nessuno può liberarci dalle loro mani.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Ci procuriamo il pane a rischio della nostra vita, davanti alla spada del deserto.

10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

La nostra pelle si è riscaldata come un forno per l'ardore della fame.

11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Hanno violentato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.

12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona dei vecchi non è stata rispettata.

13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

I giovani sono stati messi a macinare, i ragazzi sono caduti sotto il carico delle legna.

14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

I vecchi hanno smesso di radunarsi alla porta, i giovani hanno smesso di suonare i loro strumenti.

15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

La gioia dei nostri cuori è venuta meno, la nostra danza si è mutata in lutto.

16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

La corona è caduta dal nostro capo; guai a noi, perché abbiamo peccato!

17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Per questo si è ammalato il nostro cuore, per queste cose si sono oscurati i nostri occhi:

18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

per il monte di Sion che è desolato, e vi scorazzano le volpi.

19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Ma tu, o Eterno, rimani per sempre, e il tuo trono di generazione in generazione.

20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

Perché ci dimenticheresti per sempre e ci abbandoneresti per un lungo tempo?

21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Facci ritornare a te, o Eterno, e noi ritorneremo; ristabilisci i nostri giorni come In passato.

22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

Ci hai forse interamente rigettati o sei tu grandemente adirato contro di noi?