1 И Исус почна пак да им говори с притчи, като казваше:

E Gesú, riprendendo la parola, di nuovo parlò loro in parabole dicendo:

2 Н ебесното царство прилича на цар, който направи сватба на сина си.

«Il regno dei cieli è simile a un re, il quale preparò le nozze di suo figlio.

3 Т ой разпрати слугите си да повикат поканените на сватбата; но те не искаха да дойдат.

E mandò i suoi servi a chiamare gli invitati alle nozze, ma questi non vollero venire.

4 П ак изпрати други слуги, казвайки: Речете на поканените: Ето, приготвих обяда си; юнците ми и угоените са заклани, и всичко е готово; дойдете на сватба.

Di nuovo mandò altri servi dicendo: "Dite agl'invitati: Ecco, io ho apparecchiato il mio pranzo, i miei vitelli e i miei animali ingrassati sono ammazzati ed è tutto pronto; venite alle nozze".

5 н о те занемариха поканата, и разотидоха се, един на своята нива, а друг на търговията си;

Ma essi, non curandosene, se ne andarono chi al proprio campo, chi ai propri affari.

6 а останалите хванаха слугите му и безсрамно ги оскърбиха и убиха.

E gli altri, presi i suoi servi, li oltraggiarono e li uccisero.

7 И царят се разгневи, изпрати войските си и погуби ония убийци, и изгори града им.

Il re allora, udito ciò, si adirò e mandò i suoi eserciti per sterminare quegli omicidi e per incendiare la loro città.

8 Т огава казва на слугите си: Сватбата е готова, а поканените не бяха достойни.

Disse quindi ai suoi servi: "Le nozze sono pronte, ma gl'invitati non ne erano degni.

9 З атова идете по кръстопътищата и колкото намерите, поканете ги на сватба.

Andate dunque agli incroci delle strade e chiamate alle nozze chiunque troverete

10 И тъй, ония слуги излязоха по пътищата, събраха всички колкото намериха, зли и добри; и сватбата се напълни с гости.

E quei servi, usciti per le strade, radunarono tutti coloro che trovarono cattivi e buoni, e la sala delle nozze si riempí di commensali.

11 А царят, като влезе да прегледа гостите, видя там един човек, който не бе облечен в сватбарска дреха.

Ora il re, entrato per vedere i commensali, vi trovò un uomo che non indossava l'abito da nozze;

12 И каза му: Приятелю, ти как си влязъл тук без да имаш сватбарска дреха? А той мълчеше.

e gli disse: "amico come sei entrato qui senza avere l'abito da nozze?" E quegli rimase con la bocca chiusa.

13 Т огава царят рече на служителите: Вържете му нозете и ръцете, и хвърлете го във външната тъмнина; там ще бъде плач и скърцане със зъби.

Allora il re disse ai servi: "Legatelo mani e piedi, prendetelo e gettatelo nelle tenebre di fuori. Lí sarà il pianto e lo stridor di denti.

14 З ащото мнозина са поканени, а малцина избрани.

Poiché molti sono chiamati, ma pochi eletti».

15 Т огава фарисеите отидоха и се съветваха как да Го впримчат в говоренето Му.

Allora i farisei, allontanatisi, si consigliarono sul modo di coglierlo in fallo nelle parole,

16 И пращат при Него учениците си, заедно и Иродианите, да кажат: Учителю, знаем, че си искрен, учиш в истина Божият път и не Те е грижа от никого, защото не гледаш на лицето на човеците.

E gli mandarono i propri discepoli, con gli erodiani, per dirgli: «Maestro, noi sappiamo che tu sei verace e che insegni la via di Dio in verità, senza preoccuparti del giudizio di alcuno, perché tu non riguardi all'apparenza delle persone.

17 К ажи ни, прочее: Ти как мислиш? Право ли е да даваме данък на Кесаря, или не?

Dicci dunque: Che te ne pare? è lecito o no pagare il tributo a Cesare?».

18 А Исус разбра лукавството им, и рече: Защо Ме изпитвате, лицемери?

Ma Gesú, conoscendo la loro malizia, disse: «Perché mi tentate, ipocriti?

19 П окажете Ми данъчната монета. И те Му донесоха един пеняз.

Mostratemi la moneta del tributo». Allora essi gli presentarono un denaro.

20 Т ой им каза: Чий е този образ и надпис?

Ed egli disse loro: «Di chi è questa immagine e questa iscrizione?».

21 К азват му: Кесарев. Тогава им казва: Като е тъй, отдавайте Кесаревите на Кесаря, а Божиите на Бога.

Essi gli dissero: «Di Cesare». Allora egli disse loro: «Rendete dunque a Cesare ciò che è di Cesare e a Dio ciò che è di Dio».

22 И като чуха това, те се зачудиха, и оставайки Го, си отидоха.

Ed essi, udito ciò, si meravigliarono e, lasciatolo, se ne andarono.

23 В същия ден дойдоха при Него садукеи, които казват, че няма възкресение и попитаха Го, казвайки:

In quello stesso giorno vennero da lui i sadducei, i quali dicono che non vi è risurrezione, e lo interrogarono,

24 У чителю, Мойсей е казал: Ако някой умре бездетен, брат му да се ожени за жена му, и да въздигне потомък на брата си.

dicendo: «Maestro, Mosé ha detto: "se qualcuno muore senza avere figli, il suo fratello ne sposi la moglie, per dare una discendenza a suo fratello"

25 А между нас имаше седмина братя; и първият се ожени и умря; и, като нямаше потомък, остави жена си на брата си;

Ora, c'erano tra noi sette fratelli, il primo dopo essersi sposato morí e, non avendo discendenza, lasciò la moglie a suo fratello.

26 с ъщо и вторият и третият, до седмият.

Cosí anche il secondo e il terzo, fino al settimo.

27 А подир всички умря и жената.

Per ultima, morí anche la donna.

28 И тъй, във възкресението на кого от седмината ще бъде жена? Защото всички те я имаха.

Alla risurrezione, dunque, di chi dei sette costei sarà moglie? Poiché tutti l'ebbero come moglie».

29 А Исус в отговор им рече: Заблуждавате се, като не знаете писанията нито Божията сила.

Ma Gesú, rispondendo, disse loro: «Voi sbagliate, non comprendendo né le Scritture né la potenza di Dio.

30 З ащото във възкресението нито се женят, нито се омъжват, но са като ангели на небето.

Nella risurrezione, infatti, né si sposano né sono date in moglie, ma essi saranno in cielo come gli angeli di Dio.

31 А за възкресението на мъртвите, не сте ли чели онова, което Бог ви говори, като казва:

Quanto poi alla risurrezione dei morti, non avete letto ciò che vi fu detto da Dio, quando disse:

32 “ Аз съм Бог Авраамов, Бог Исааков и Бог Яковов”? Той не е Бог на мъртвите, а на живите.

IO sono il Dio di Abrahamo, il Dio d'Isacco e di Giacobbe Dio non è il Dio dei morti, ma dei viventi».

33 И множеството, като чуха това, чудеха се на учението Му.

E le folle, udite queste cose, stupivano della sua dottrina,

34 А фарисеите, като чуха, че смълчал садукеите, събраха се заедно.

Allora i farisei, avendo udito che egli aveva messo a tacere i sadducei, si radunarono insieme.

35 И един от тях, законник, за да Го изпита, зададе Му въпрос:

E uno di loro, dottore della legge, lo interrogò per metterlo alla prova, dicendo:

36 У чителю, коя е голямата заповед в закона?

«Maestro, qual è il grande comandamento della legge?».

37 А Той му рече: “Да възлюбиш Господа твоя Бог с цялото си сърце, с цялата си душа и с всичкия си ум”.

E Gesú gli disse: «"ama il Signore Dio tuo con tutto il tuo cuore, con tutta l'anima tua e con tutta la tua mente".

38 Т ова е голямата и първа заповед.

Questo è il primo e il gran comandamento.

39 А втора, подобна на нея, е тая: “Да възлюбиш ближния си, както себе си”.

E il secondo, simile a questo, è: "ama il tuo prossimo come te stesso".

40 Н а тия две заповеди стоят целият закон и пророците.

Da questi due comandamenti dipendono tutta la legge e i profeti»,

41 И когато бяха събрани фарисеите, Исус ги попита, казвайки:

Ora, essendo i farisei riuniti, Gesú chiese loro:

42 К акво мислите за Христа? Чий Син е? Казват Му: Давидов.

«Che ve ne pare del Cristo? Di chi è figlio?». Essi gli dissero: «Di Davide».

43 К азва им: Тогава как Давид чрез Духа Го нарича Господ, думайки:

Egli disse loro: «Come mai dunque Davide, per lo Spirito, lo chiama Signore, dicendo:

44 “ Рече Господ на моя Господ: Седи отдясно Ми. Докле положа враговете Ти под нозете Ти”?

Il Signore ha detto al mio Signore: "Siedi alla mia destra, finché io abbia posto i tuoi nemici come sgabello dei tuoi piedi"?

45 А ко, прочее, Давид Го нарича Господ, как е негов син?

Se dunque Davide lo chiama Signore, come può essere suo figlio?».

46 И никой не можеше да Му отговори ни дума; нито пък дръзна вече някой от тоя ден да Му задава въпроси.

Ma nessuno era in grado di rispondergli; e, da quel giorno, nessuno osò piú interrogarlo.