1 Т огава дойдоха при Исуса фарисеи и книжници от Ерусалим и казаха:

Allora gli scribi, e i farisei, di Gerusalemme vennero da Gesú e gli dissero:

2 З ащо Твоите ученици престъпват преданието на старейшините? Понеже не си мият ръцете, когато ядат хляб.

«Perché i tuoi discepoli trasgrediscono la tradizione degli anziani? Poiché non si lavano le mani prima di mangiare».

3 А Той в отговор им каза: Защо и вие заради вашето предание престъпвате Божията заповед?

Ma egli rispose e disse loro: «E voi, perché trasgredite il comandamento di Dio a motivo della vostra tradizione?

4 З ащото Бог каза: “Почитай баща си и майка си”; и

Dio infatti ha comandato cosí: "Onora il padre e la madre" e ancora: "Chi maledice padre o madre sia punito con la morte".

5 Н о вие казвате: Който рече на баща си или майка си: Това мое имане, с което би могъл да си помогнеш, е подарено Богу,

Voi invece dite: "Chiunque dice al padre o alla madre: Tutto ciò con cui potrei sostenerti è stato offerto a Dio",

6

egli non è piú obbligato a onorare suo padre e sua madre. Cosí facendo, voi avete annullato il comandamento di Dio a motivo della vostra tradizione.

7 Л ицемери! Добре е пророкувал Исаия за вас, като е казал:

Ipocriti, ben profetizzò di voi Isaia quando disse:

8 “ Тия люде Ме почитат с устните си; Но сърцето им далеч отстои от Мене.

"Questo popolo si accosta a me con la bocca e mi onora con le labbra; ma il loro cuore è lontano da me.

9 О баче напразно Ми се кланят, като преподават за поучения човешки заповеди”.

E invano mi rendono un culto, insegnando dottrine che sono comandamenti di uomini».

10 И като повика народа, рече им: Слушайте и разбирайте!

Poi, chiamata a sé la folla, disse loro: «Ascoltate e intendete:

11 Т ова, което влиза в устата, не осквернява човека; но това, което излиза от устата, то осквернява човека.

Non ciò che entra nella bocca contamina l'uomo, ma è quel che esce dalla bocca che contamina l'uomo».

12 Т огава се приближиха учениците Му и рекоха: Знаеш ли, че фарисеите се съблазниха като чуха тая дума?

Allora i suoi discepoli, accostatisi, gli dissero: «Sai tu che a sentire queste parole i farisei si sono scandalizzati?».

13 А Той в отговор рече: Всяко растение, което Моят небесен Отец не е насадил, ще се изкорени.

Ma egli, rispondendo, disse: «Ogni pianta che il Padre mio celeste non ha piantata sarà sradicata.

14 О ставете ги; те са слепи водачи; а слепец слепеца ако води, и двамата ще паднат в ямата.

Lasciateli, sono ciechi guide di ciechi; e se un cieco guida un altro cieco, ambedue cadranno nella fossa».

15 П етър в отговор Му рече: Обясни ни тая притча.

Allora Pietro, rispondendo, gli disse: «Spiegaci questa parabola».

16 А Той каза: И вие ли сте още без разумление.

E Gesú disse: «Neppure voi avete ancora capito?

17 Н е разбирате ли, че всичко що влиза в устата, минава в корема, и се изхвърля в захода?

Non capite che tutto ciò che entra nella bocca se ne va nel ventre, e viene espulso nella fogna?

18 А онова, което излиза из устата, произхожда от сърцето, и то осквернява човека.

Ma le cose che escono dalla bocca procedono dal cuore; sono esse che contaminano l'uomo.

19 З ащото от сърцето произлизат зли помисли, убийства, прелюбодейства, блудства, кражби, лъжесвидетелства, хули.

Poiché dal cuore provengono pensieri malvagi, omicidi, adultèri, fornicazioni, furti, false testimonianze, maldicenze.

20 Т ия са нещата, които оскверняват човека; а да яде с немити ръце, това не го осквернява.

Queste sono le cose che contaminano l'uomo; ma il mangiare senza lavarsi le mani non contamina l'uomo».

21 И , като излезе оттам, Исус се оттегли в тирските и сидонските страни.

Poi Gesú, partito di là, si diresse verso le parti di Tiro e di Sidone,

22 И , ето, една ханаанка излезе от ония места и извика, казвайки: Смили се за мене Господи, Сине Давидов; дъщеря ми зле се мъчи от бяс.

Ed ecco una donna Cananea, venuta da quei dintorni, si mise a gridare, dicendo: «Abbi pietà di me, Signore, Figlio di Davide! Mia figlia è terribilmente tormentata da un demone!».

23 Н о Той не й отговори ни дума. Учениците дойдоха и Му се молеха, като рекоха: Отпрати я, защото вика подире ни.

Ma egli non le rispondeva nulla. E i suoi discepoli, accostatisi, lo pregavano dicendo: «Licenziala, perché ci grida dietro».

24 А Той в отговор каза: Аз не съм пратен, освен до загубените овце от Израилевия дом.

Ma egli, rispondendo, disse: «Io non sono stato mandato che alle pecore perdute della casa d'Israele».

25 А тя дойде, кланяше Му се и казваше: Господи помогни ми.

Ella però venne e l'adorò, dicendo: «Signore, aiutami!».

26 Т ой в отговор рече: Не е прилично да се вземе хляба на децата и да се хвърли на кученцата.

Egli le rispose, dicendo: «Non è cosa buona prendere il pane dei figli e gettarlo ai cagnolini».

27 А тя рече: Така, Господи; ни и кученцата ядат от трохите, които падат от трапезата на господарите им.

Ma ella disse: «è vero, Signore, poiché anche i cagnolini mangiano le briciole che cadono dalla tavola dei loro padroni».

28 Т огава Исус в отговор й рече: О жено, голяма е твоята вяра; нека ти бъде според желанието. И дъщеря й оздравя в същия час.

Allora Gesú le rispose, dicendo: «O donna, grande è la tua fede! Ti sia fatto come tu vuoi». E in quel momento sua figlia fu guarita.

29 И като замина оттам, Исус дойде при галилейското езеро; и качи се на бърдото и седеше там.

Poi partito di là, Gesú venne presso il mare di Galilea e, salito sul monte, là egli si pose a sedere.

30 И дойдоха при Него големи множества, които имаха със себе си куци, слепи, неми, недъгави и много други, и сложиха ги пред нозете Му; и Той ги изцели;

E grandi folle si accostarono a lui, recando con sé zoppi, ciechi, muti, storpi e molti altri; li deposero ai piedi di Gesú ed egli li guarí.

31 Т ака щото народът се чудеше, като гледаше неми да говорят, недъгави оздравели, куци да ходят, и слепи да гледат. И прославиха Израилевия Бог.

Tanto che le folle si meravigliavano, nel vedere che i muti parlavano, gli storpi erano guariti, gli zoppi camminavano e i ciechi vedevano; e glorificavano il Dio d'Israele.

32 А Исус повика учениците Си и рече: Жално Ми е за народа, защото три дни вече седят при Мене и нямат що да ядат; а не искам да ги разпусна гладни, да не би да им премалее по пътя.

E Gesú, chiamati a sé i suoi discepoli, disse: «Io ho pietà della folla, perché sono già tre giorni che sta con me e non ha niente da mangiare; eppure non voglio licenziarli digiuni, affinché non vengano meno lungo la strada».

33 У чениците Му казаха: Отгде да имаме в уединено място толкова хляб, че да нахраним такова голямо множество?

E i suoi discepoli gli dissero: «Dove potremmo procurarci, in un luogo deserto, abbastanza pane per sfamare una folla cosí grande?».

34 И сус им каза: Колко хляба имате? А те рекоха: Седем и малко рибки.

E Gesú disse loro: «Quanti pani avete?». Essi dissero: «Sette e pochi pesciolini».

35 Т огава заповяда на народа да насядат на земята.

Egli comandò allora alle folle che si mettessero a sedere per terra.

36 И като взе седемте хляба и рибите, благодари и разчупи; и даде на учениците, а учениците на народа.

Poi prese i sette pani e i pesci e, dopo aver reso grazie, li spezzò e li diede ai suoi discepoli, e i discepoli alla folla.

37 И ядоха всички и наситиха се, и дигнаха останалите къшеи, седем кошници пълни.

E tutti mangiarono e furono saziati e dei pezzi avanzati ne raccolsero sette panieri pieni.

38 А ония, които ядоха, бяха четири хиляди мъже, освен жени и деца.

Ora coloro che avevano mangiato erano quattromila uomini, senza contare le donne e i bambini.

39 И като разпусна народа, влезе в ладията, и дойде в магаданските предели.

Poi, licenziate le folle, egli salí in barca e si diresse nella regione di Magdala.