1 ( По слав. 88). Асафов псалом. Боже, народите дойдоха в наследството Ти, Оскверниха светия Твой храм, Обърнаха Ерусалим на развалини,

«Salmo di Asaf.» O DIO, le nazioni sono entrate nella tua eredità, hanno profanato il tuo santo tempio, hanno ridotto Gerusalemme in un cumulo di rovine.

2 М ъртвите тела на слугите Ти дадоха за ястие на небесните птици, Месата на светиите Ти на земните зверове,

Hanno dato i corpi morti dei tuoi servi in pasto agli uccelli del cielo e la carne dei tuoi santi alle fiere della campagna.

3 П роляха кръвта им като вода около Ерусалим; И нямаше кой да ги погребва.

Hanno sparso il loro sangue come acqua intorno a Gerusalemme, senza che alcuno desse loro sepoltura.

4 С танахме за укор пред съседите си, Присмех и поругание пред околните си.

Siamo divenuti un obbrobrio per i nostri vicini, lo scherno e zimbello di quelli che ci stanno attorno.

5 Д о кога, Господи? Ще се гневиш ли винаги? Ще гори ли като огън ревността Ти?

Fino a quando, o Eterno? Rimarrai tu adirato per sempre? Arderà la tua gelosia come un fuoco?

6 И злей гнева Си на народите, които не Те познават, И на царствата, които не призовават името Ти;

Riversa la tua ira sulle nazioni che non ti conoscono e sui regni che non invocano il tuo nome,

7 З ащото изпоядоха Якова, И пасбищата му запустяха.

poiché hanno divorato Giacobbe e hanno devastato la sua dimora.

8 Н е спомняй против нас беззаконията на прадедите ни Дано ни предварят скоро Твоите благи милости. Защото станахме много окаяни.

Non ricordare contro di noi le colpe dei nostri antenati; affrettati a venirci incontro con le tue compassioni perché siamo molto tribolati.

9 П омогни ни, Боже Спасителю наш, заради славата на Твоето име; Избави ни и очисти греховете ни, заради името Си.

Soccorrici, o DIO della nostra salvezza, per la gloria del tuo nome, e liberaci e perdona i nostri peccati per amore del tuo nome.

10 З ащо да рекат народите: Где е техният Бог? Нека се знае, пред очите ни, между народите Възмездието за пролятата кръв на слугите Ти.

Perché direbbero le nazioni: «Dov'è il loro DIO?». Davanti ai nostri occhi fa' conoscere fra le nazioni la vendetta del sangue sparso dei tuoi servi.

11 Н ека дойде пред Тебе въздишането на затворниците; Според великата Твоя сила опази осъдените на смърт;

Giunga fino a te il gemito dei prigionieri, secondo la potenza del tuo braccio, salva quelli che sono condannati a morte.

12 И възвърни седмократно в пазухата на съседите ни Укора, с който укориха Тебе, Господи.

E restituisci ai nostri vicini sette volte tanto il vituperio che ti hanno fatto, o Signore.

13 Т ака ние, Твоите люде и овцете на пасбището Ти, Ще те славословим до века, Из род в род ще разгласяваме Твоята хвала.

E noi tuo popolo e gregge del tuo pascolo, ti celebreremo per sempre e proclameremo la tua lode per ogni età.