1 ( По слав. 94). Дойдете, да запеем на Господа, Да възкликнем към спасителната ни Канара.

Venite, cantiamo di gioia all'Eterno; mandiamo grida di gioia alla rocca della nostra salvezza.

2 Д а застанем пред Него със славословие. С псалми да възкликнем на Него,

Veniamo alla sua presenza con lodi, celebriamolo con canti.

3 З ащото Господ е велик Бог, И велик цар над всички богове.

Poiché l'Eterno è un DIO grande e un gran Re su tutti gli dèi.

4 В неговата ръка са земните дълбочини; И височините на планините са Негови.

Nelle sue mani sono le profondità della terra, e sue sono le alte vette dei monti.

5 Н егово е морето, дори Той го е направил; И ръцете Му създадоха сушата.

Suo è il mare, perché egli l'ha fatto, e la terra asciutta che le sue mani hanno plasmato.

6 Д ойдете да се поклоним и да припаднем, Да коленичим пред Господа нашия Създател;

Venite, adoriamo e inchiniamoci; inginocchiamoci davanti all'Eterno che ci ha fatti.

7 З ащото Той е наш Бог. И ние сме люде на пасбището Му и овце на ръката Му, Днес, ако искате да слушате гласа Му,

Poiché egli è il nostro DIO, e noi siamo il popolo del suo pascolo e il gregge di cui egli si prende cura. Oggi, se udite la sua voce,

8 Н е закоравявайте сърцата си както в Мерива. Както в деня, когато Ме изпитахте в пустинята,

«non indurite il vostro cuore come a Meriba, come nel giorno di Massa nel deserto,

9 К огато бащите ви Ме изпитаха, Опитаха Ме и видяха каквото сторих.

dove i padri vostri mi tentarono e mi misero alla prova, anche se avevano visto le mie opere.

10 Ч етиридесет години негодувах против това поколение, И рекох: Тия люде се заблуждават в сърце, И не са познали Моите пътища;

Per quarant'anni ebbi in disgusto quella generazione, e dissi: Sono un popolo dal cuore sviato e non conoscono le mie vie.

11 З атова се заклех в гнева Си, Че няма да влязат в Моята почивка.

Perciò giurai nella mia ira: Non entreranno nel mio riposo»,