1 O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

Dios nuestro, ¿por qué nos has desechado para siempre? ¿Por qué te has enojado contra las ovejas de tu prado?

2 K ujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

Acuérdate de tu congregación, la que adquiriste desde tiempos antiguos, la que rescataste para hacer de ella tu propio pueblo; acuérdate del monte Sión, donde has habitado.

3 D rejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

Ven a ver estas ruinas interminables: ¡mira cuánto daño ha hecho el enemigo en tu santuario!

4 A rmiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

En medio de tus asambleas tus enemigos vociferan; han izado sus banderas en señal de victoria.

5 D ukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

Levantan sus hachas y hacen destrozos, como leñadores en medio de un tupido bosque.

6 D he tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

¡Todos los tallados en madera los han hecho pedazos con sus hachas y martillos!

7 I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

¡Le han prendido fuego a tu santuario! ¡Han profanado y derribado el tabernáculo a tu nombre!

8 K anë thënë në zemër të tyre: "T’i shkatërrojmë të gjithë"; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

Se dijeron: «¡Destruyamos todo de una vez!», y quemaron todas las sinagogas de Dios en la tierra.

9 N e nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

¡Ya no vemos nuestras banderas! ¡Ya no hay profetas entre nosotros, ni nadie que nos diga cuánto más tenemos que aguantar!

10 D eri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

Dios nuestro, ¿hasta cuándo nos afrentará el enemigo? ¿Hasta cuándo el enemigo ofenderá tu nombre?

11 P se e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

¿Por qué te quedas cruzado de brazos? ¿Por qué escondes en el pecho tu diestra?

12 P or Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

Dios mío, tú eres mi rey desde tiempos antiguos; tú eres quien salva en medio de la tierra.

13 M e forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

Con tu poder; partiste el mar en dos y en las aguas rompiste las cabezas de los monstruos.

14 C opëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

Aplastaste las cabezas del leviatán, y lo diste por comida a los habitantes del desierto.

15 B ëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

Abriste los manantiales y los ríos, y dejaste secos torrentes impetuosos.

16 J otja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

Tuyo es el día, tuya es también la noche, pues tú estableciste el sol y la luna.

17 T i ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

Tú estableciste todos los límites de la tierra, y formaste el verano y el invierno.

18 M baje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

Acuérdate, Señor, que el enemigo te ha ofendido, y que un pueblo insensato ha blasfemado tu nombre.

19 M os ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

¡No entregues a las fieras la vida de tus tórtolas! ¡No olvides para siempre a tu pueblo afligido!

20 R espekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

Acuérdate del pacto que hiciste con nosotros, pues la tierra está llena de oscuridad y violencia.

21 M os lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

No permitas que los afligidos sean avergonzados; así alabarán tu nombre los afligidos y los menesterosos.

22 Ç ohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

Dios mío, ¡levántate y defiende tu causa! Acuérdate que los necios te ofenden cada día.

23 M os harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.

No te olvides de los gritos de tus enemigos, cuyo alboroto a todas horas va en aumento.