1 ¶ Lord, thou hast been our refuge from generation to generation.

O Zot, ti ke qenë për ne një strehë brez pas brezi.

2 B efore the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou art God.

Para se të kishin lindur malet dhe para se ti të kishe formuar tokën dhe botën, madje nga mot dhe përjetë ti je Perëndia.

3 T hou dost turn unto man until he is broken and thou saith, Become converted, ye sons of Adam.

Ti e kthen njeriun në pluhur dhe thua: "Kthehuni, o bij të njerëzve".

4 F or a thousand years in thy sight are but as yesterday when it is past and as a watch in the night.

Sepse një mijë vjet në sytë e tu janë si dita e djeshme që ka kaluar, ose sikur të gdhish një natë.

5 T hou dost cause them to pass by as the waters of a river; they are as a dream, which is strong in the morning like grass.

Ti i përlan si një përmbytje. Ato janë si një ëndërr, janë si barr që gjelbëron në mëngjes.

6 I n the morning it blossoms and grows up; in the evening it is cut down and withers.

Në mëngjes ai lulëzon dhe gjelbëron, në mbrëmje kositet dhe thahet.

7 ¶ For we are consumed by thine anger, and by thy wrath we are troubled.

Sepse jemi të konsumuar nga zemërimi yt dhe jemi të tmerruar nga tërbimi yt.

8 T hou hast set our iniquities before thee, our secret sins in the light of thy countenance.

Ti i vë fajet tona para teje, mëkatet tona të fshehta në dritën e fytyrës sate.

9 F or all our days decline because of thy wrath; we end our years according to the word.

Sepse tërë ditët tona zhduken në zemërimin tënd; ne po i mbarojmë vitet tona si një psherëtimë.

10 T he days of our years are seventy, and of the most valiant eighty years, yet their strength is labour and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.

Ditët e viteve tona shkojnë deri në shtatëdhjetë vjet dhe për më të fortët në tetëdhjetë, por ajo që përbën krenarinë e tyre nuk është veçse mundim dhe dëshirë për t’u dukur, sepse kalon me të shpejtë dhe ne fluturojmë tutje.

11 W ho knows the power of thine anger? that thy wrath is not less than our fear.

Kush e njeh forcën e zemërimit tënd dhe mërinë tënde sipas frikës që duhet pasur prej teje?

12 ¶ Cause us to learn this that we might number our days, that we may apply our hearts unto wisdom.

Na mëso, pra, të numërojmë ditët tona për të pasur një zemër të urtë.

13 R eturn unto us, O LORD, how long? and let it repent thee concerning thy slaves.

Kthehu, o Zot! Deri kur? Dhe ki mëshirë për shërbëtorët e tu.

14 O satisfy us early with thy mercy, and we shall sing and be glad all our days.

Na ngop në mëngjes me mirësinë tënde, dhe ne do të ngazëllojmë dhe do të kënaqemi në të gjitha ditët tona.

15 M ake us glad according to the days in which thou hast afflicted us and the years in which we have seen evil.

Na gëzo në përpjestim me ditët që na ke pikëlluar dhe në kompensim të viteve që kemi vuajtur nga fatkeqësitë.

16 L et thy work appear in thy slaves and thy glory upon their sons.

Qoftë e qartë vepra jote shërbëtorëve të tu dhe lavdia jote bijve të tyre.

17 A nd let the beauty of the LORD our God be upon us, and set thou aright the work of our hands upon us; yea, set thou aright the work of our hands.

Hiri i Zotit Perëndisë tonë qoftë mbi ne dhe e bëftë të qëndrueshme veprën e duarve tona; po, bëje të qëndrueshme veprën e duarve tona.