1 ¶ And the LORD sent Nathan unto David. And he came unto him and said unto him, There were two men in one city; the one rich and the other poor.

Pastaj Zoti i dërgoi Nathanin Davidit; dhe Nathani shkoi tek ai dhe i tha: "Na ishin dy njerëz në të njëjtin qytet, njeri i pasur dhe tjetri i varfër.

2 T he rich man had exceeding many sheep and cows,

I pasuri kishte një numër të madh kopesh me bagëti të imët dhe të trashë;

3 b ut the poor man had nothing except one little ewe lamb, which he had bought and nourished up, and it grew up together with him and with his children; it ate of his own food and drank of his own cup and lay in his bosom and was unto him as a daughter.

por i varfëri nuk kishte asgjë, veçse një qengj femër që e kishte blerë dhe ushqyer; ai ishte rritur bashkë me të dhe me fëmijët e tij, duke ngrënë ushqimin e tij, duke pirë në kupën e tij dhe duke fjetur mbi gjirin e tij; ishte për të si bija e tij.

4 A nd a traveller came unto the rich man, who did not wish to take of his own sheep and of his own cows to dress for the wayfaring man that was come unto him, but took the poor man’s lamb and dressed it for the man that had come to him.

Një udhëtar arriti në shtëpinë e njeriut të pasur; ky refuzoi të merrte ndonjë bagëti nga kopetë e tij për t’i përgatitur për të ngrënë udhëtarit që kishte ardhur tek ai, por mori manarin e njeriut të varfër dhe e gatoi për njeriun që i kishte ardhur"

5 A nd David’s anger was greatly kindled against the man, and he said to Nathan, As the LORD lives, the man that has done this thing is worthy of death,

Atëherë zemërimi i Davidit u rrit me të madhe kundër këtij njeriu dhe i tha Nathanit: "Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron, ai që ka bërë këtë gjë meriton të vdesë!

6 a nd he shall pay for the lamb fourfold because he did this thing and because he had no pity.

Ai do t’a paguajë katërfish vlerën e manarit, sepse ka bërë një gjë të tillë dhe nuk ka pasur mëshirë".

7 T hen Nathan said to David, Thou art the man. Thus hath said the LORD God of Israel, I anointed thee king over Israel, and I delivered thee out of the hand of Saul,

Atëherë Nathani i tha Davidit: "Ti je ai njeri! Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Unë të kam vajosur mbret të Izraelit dhe të kam çliruar nga duart e Saulit.

8 a nd I gave thee thy master’s house and thy master’s wives into thy bosom and gave thee the house of Israel and of Judah, and if that is too little, I shall add unto thee such and such things.

Të kam dhënë shtëpinë e zotërisë sate, të kam vënë në krahët e tua gratë e zotërisë tënd dhe të kam dhënë shtëpinë e Izraelit dhe të Judës; dhe në qoftë se kjo ishte shumë pak, unë do të të kisha dhënë shumë gjëra të tjera.

9 W hy, therefore, hast thou despised the commandment of the LORD, to do evil in his sight? Thou hast killed Uriah, the Hittite, with the sword and hast taken his wife to be thy wife and hast slain him with the sword of the sons of Ammon.

Pse, pra, ke përçmuar fjalën e Zotit, duke bërë atë që është e keqe për sytë e tij? Ti ke bërë të vdesë me shpatë Hiteun Uriah, more për grua bashkëshorten e tij dhe e vrave me shpatën e bijve të Amonit.

10 N ow, therefore, the sword shall never depart from thy house because thou hast despised me and hast taken the wife of Uriah, the Hittite, to be thy wife.

Kështu, pra, shpata nuk do të largohet kurrë nga shtëpia jote, sepse ti më ke përçmuar dhe ke marrë gruan e Hiteut Uriah si bashkëshorten tënde".

11 T hus hath the LORD said, Behold, I will raise up evil against thee out of thy own house, and I will take thy wives before thy eyes and give them unto thy neighbour, and he shall lie with thy wives in the sight of this sun.

Kështu thotë Zoti: "Ja, unë do të sjell kundër teje fatkeqësinë nga vetë shtëpia jote, dhe do t’i marrë gratë e tua para syve të tu për t’ia dhënë një tjetri, që do të bashkohet me to ditën.

12 F or thou hast done it secretly, but I will do this thing before all Israel and before the sun.

Sepse ti e ke bërë këtë gjë fshehurazi, kurse unë do ta bëj përpara tërë Izraelit në dritën e diellit".

13 T hen David said unto Nathan, I have sinned against the LORD. And Nathan said unto David, The LORD also has taken away thy sin; thou shalt not die.

Atëherë Davidi i tha Nathanit: "Kam mëkatuar kundër Zotit". Nathani iu përgjigj Davidit: "Zoti e ka hequr mëkatin tënd; ti nuk ke për të vdekur.

14 H owever, because by this deed, thou hast given great occasion to the enemies of the LORD to blaspheme; the son that is born unto thee shall surely die.

Megjithatë, duke qenë se më këto veprime u ke dhënë rastin armiqve të Zotit të blasfemojnë, djali që ka lindur duhet të vdesë".

15 ¶ And Nathan departed unto his house. And the LORD struck the child that Uriah’s wife had given birth unto David, and it was very sick.

Pastaj Nathani u kthye në shtëpinë e vet. Kështu Zoti goditi fëmijën që bashkëshortja e Uriahut i kishte lindur Davidit, dhe ai u sëmur.

16 D avid, therefore, besought God for the child, and David fasted and went in and lay all night upon the earth.

Atëherë Davidi iu lut Perëndisë për fëmijën dhe agjëroi; pastaj hyri në shtëpi dhe e kaloi natën i shtrirë për tokë.

17 A nd the elders of his house arose and went to him to raise him up from the earth, but he would not, neither did he eat bread with them.

Pleqtë e shtëpisë së tij ngulën këmbë që ai të ngrihej nga toka, por ai nuk deshi dhe nuk pranoj të hante me ta.

18 A nd it came to pass on the seventh day that the child died. And the slaves of David feared to tell him that the child was dead, for they said, Behold, while the child was yet alive, we spoke unto him, and he would not hearken unto our voice; how much more will it trouble him if we tell him that the child is dead?

Ditën e shtatë fëmija vdiq dhe shërbëtorët e Davidit kishin frikë t’i njoftonin që fëmija kishte vdekur, sepse thonin: "Ja, kur fëmija ishte akoma i gjallë, ne i kemi folur, por ai nuk i dëgjonte fjalët tona. Si të bëjmë tani për t’i thënë se fëmija ka vdekur? Kjo mund t’i shkaktojë ndonjë të keqe".

19 B ut when David saw that his slaves whispered, David understood that the child was dead; therefore, David said unto his slaves, Is the child dead? And they said, He is dead.

Kur Davidi pa që shërbëtorët e tij flisnin me zë të ulët, e kuptoi se fëmija kishte vdekur; prandaj Davidi u tha shërbëtorëve të tij: "Ka vdekur fëmija?". Ata u përgjigjën: "Ka vdekur".

20 T hen David arose from the earth and washed and anointed himself and changed his clothes and came into the house of the LORD and worshipped. Then he came to his own house; and when he asked, they set bread before him, and he ate.

Atëherë Davidi u ngrit nga toka, u la, u vajos dhe ndërroi rrobat; pastaj shkoi në shtëpinë e Zotit dhe ra përmbys; pastaj u kthye në shtëpinë e tij dhe kërkoi t’i sillnin ushqim dhe hëngri.

21 T hen his slaves said unto him, What is this that thou hast done? Thou didst fast and weep for the child while it was alive; but when the child was dead, thou didst rise and eat bread.

Shërbëtorët e tij i thanë: "Ç’bëre? Kur fëmija ishte akoma gjallë ti ke agjëruar dhe ke qarë; mbas vdekjes së fëmijës, u ngrite dhe hëngre".

22 A nd he replied, While the child was yet alive, I fasted and wept, for I said, Who can tell whether GOD will have mercy on me, that the child may live?

Ai u përgjigj: "Kur fëmija ishte akoma gjallë, unë agjëronja dhe qaja, sepse thoja: "Kushedi Zotit mund t’i vijë keq për mua dhe e lë fëmijën të jetojë?". Por tani ai ka vdekur. Pse duhet të agjëroj?

23 B ut now that he is dead, why should I fast? Can I bring him back again? I shall go to him, but he shall not return to me.

Vallë, a kam mundësi ta kthej? Unë do të shkoj tek ai, por ai nuk do të kthehet tek unë!".

24 A nd David comforted Bathsheba, his wife, and went in unto her and lay with her; and she gave birth to a son, and he called his name Solomon; and the LORD loved him.

Pastaj Davidi ngushëlloi Bath-Shebën, bashkëshorten e tij, hyri tek ajo dhe ra në shtrat me të; kështu ajo lindi një djalë, që ai e quajti Solomon; dhe Zoti e deshi.

25 A nd he sent by the hand of Nathan, the prophet; and he called his name Jedidiah, by the LORD.

Pastaj dërgoi një mesazh me anë të profetit Nathan që i vuri emrin Jedidiah, për shkak të dashurisë të Zotit.

26 ¶ And Joab fought against Rabbah, of the sons of Ammon, and took the royal city.

Ndërkaq Joabi lufonte kundër Rabahut të bijve të Amonit dhe pushtoi qytetin mbretëror.

27 T hen Joab sent messengers to David and said, I have fought against Rabbah and have taken the city of waters.

Pastaj Joabi i dërgoi lajmëtarë Davidit për t’i thënë: "Kam sulmuar Rabahun dhe kam shtënë në dorë rezervat e tij të ujit.

28 N ow, therefore, gather the rest of the people together and encamp against the city and take it lest I take the city, and it be called after my name.

Prandaj tani mblidh popullin që ka mbetur, vendos kampin tënd përballë qytetit dhe shtjere atë në dorë, përndryshe do ta marr unë qytetin dhe ai do të mbajë emrin tim".

29 A nd David gathered all the people together and went to Rabbah and fought against it and took it.

Atëherë Davidi mblodhi tërë popullin, shkoi në Rabah, e sulmoi dhe e pushtoi.

30 A nd he took their king’s crown from off his head, the weight of which was a talent of gold with the precious stones, and it was set on David’s head. And he brought forth the spoil of the city in great abundance.

Hoqi pastaj kurorën nga koka e mbretit të tyre; ajo peshonte një talent ari dhe kishte gurë të çmuar; ajo u vu mbi kokën e Davidit. Ai mori me vete gjithashtu nga qyteti një plaçkë të madhe.

31 A nd he brought forth the people that were therein and put them under saws and under harrows of iron and under axes of iron and made them pass through the brickkiln, and thus did he unto all the cities of the sons of Ammon. So David and all the people returned unto Jerusalem.

I nxori banorët që ishin në qytet dhe i vuri të punonin me sharra, me lesa dhe më sëpata prej hekuri, i futi të punojnë në furrat e tullave; kështu bëri në të gjitha qytetet e bijve të Amonit. Pastaj Davidi u kthye në Jeruzalem bashkë me tërë popullin.