1 ¶ Now it came to pass after the death of Saul, when David was returned from the slaughter of the Amalekites, and David had abode two days in Ziklag;

Pas vdekjes së Saulit, Davidi u kthye nga masakra e Amalekitëve dhe u ndal dy ditë në Tsiklag.

2 i t came to pass on the third day that, behold, a man came out of the camp from Saul with his clothes rent and earth upon his head, and so it was when he came to David, that he fell to the earth and did obeisance.

Ditën e tretë arriti në kampin e Saulit një burrë me rroba të grisura dhe me kokën me dhe. Sa arriti pranë Davidit, ai ra për tokë dhe u përkul.

3 A nd David said unto him, Where dost thou come from? And he said unto him, I am escaped out of the camp of Israel.

Davidi e pyeti: "Nga vjen?". Ai iu përgjigj: "Kam ikur nga kampi i Izraelit".

4 A nd David said unto him, How went the matter? I pray thee, tell me. And he answered, The people fled from the battle, and many of the people fell and are dead, and Saul and Jonathan, his son, are dead also.

Davidi i tha: "Si u bë? Të lutem, më trego". Ai iu përgjigj: "Populli iku nga fusha e betejës dhe shumë njerëz ranë dhe vdiqën; edhe Sauli dhe biri i tij Jonatan kanë vdekur".

5 A nd David said unto the young man that told him, How dost thou know that Saul and Jonathan, his son, are dead?

Atëherë Davidi e pyeti të riun që i tregonte ngjarjen: "Si e di ti që Sauli dhe biri i tij Jonatani kanë vdekur?".

6 A nd the young man that told him said, As I happened by chance upon Mount Gilboa, behold, Saul leaned upon his spear, and the chariots and horsemen followed hard after him.

I riu që i tregonte ngjarjen tha: "Ndodhesha rastësisht në malin Gilboa, kur pashë Saulin të mbështetur në shtizën e tij, ndërsa qerret dhe kalorësit e ndiqnin nga afër.

7 A nd when he looked behind him, he saw me and called unto me. And I answered, Here am I.

Ai u kthye, më pa dhe më thirri. Unë iu përgjigja: "Ja ku jam".

8 A nd he said unto me, Who art thou? And I answered him, I am an Amalekite.

Ai më pyeti: "Kush je ti?". Unë iu përgjigja: "Jam një Amalekit".

9 H e said unto me again, Stand, I pray thee, upon me and slay me, for anguish is come upon me, and all my soul is yet in me.

Atëherë ai më tha: "Afrohu tek unë dhe më vrit, sepse një ankth i madh më ka pushtuar, por jeta është e tëra akoma tek unë".

10 S o I stood upon him and slew him because I was sure that he could not live after he was fallen, and I took the crown that was upon his head and the bracelet that was on his arm and have brought them here unto my lord.

Kështu iu afrova atij dhe e vrava, sepse e kuptoja që ai nuk do të mund të jetonte mbas rënies së tij. Pastaj mora diademën që kishte mbi kokë dhe byzylykun që mbante në krah, dhe i solla këtu te zotëria im".

11 ¶ Then David took hold on his clothes and rent them and likewise all the men that were with him.

Atëherë Davidi kapi rrobat e veta dhe i grisi; po kështu vepruan tërë njerëzit që ishin me të.

12 A nd they mourned and wept and fasted until evening for Saul and for Jonathan his son and for the people of the LORD, and for the house of Israel because they had fallen by the sword.

Kështu mbajtën zi, qanë dhe agjeruan deri në mbrëmje për Saulin, për Jonatanin, birin e tij, për popullin e Zotit dhe për shtëpinë e Izraelit, sepse kishin rënë nga shpata.

13 A nd David said unto the young man that told him, From where art thou? And he answered, I am the son of a stranger, an Amalekite.

Pastaj Davidi e pyeti të riun që i kishte treguar ngjarjen: "Nga ç’vend je?". Ai u përgjigj: "Jam biri i një të huaji, i një Amalekiti".

14 A nd David said unto him, How wast thou not afraid to stretch forth thine hand to destroy the LORD’s anointed?

Atëherë Davidi i tha: "Si nuk pate frikë të shtrish dorën për të vrarë të vajosurin e Zotit

15 T hen David called one of the young men and said, Go near and fall upon him. And he smote him that he died.

Pastaj thirri një nga njerëzit e tij dhe i tha: "Afrohu dhe hidhu mbi të!". Ai e goditi dhe Amalekiti vdiq.

16 A nd David said unto him, Thy blood be upon thy head, for thy mouth has testified against thee, saying, I have slain the LORD’s anointed.

Pas kësaj Davidi tha: "Gjaku yt rëntë mbi kokën tënde, sepse me gojën tënde ke dëshmuar kundër vetes sate, duke thënë: "Unë kam vrarë të vajosurin e Zotit"".

17 ¶ And David lamented with this lamentation over Saul and over Jonathan his son.

Atëherë Davidi ia mori këtij vajtimi për Saulin dhe Jonatanin, birin e tij,

18 ( He also bade them teach the sons of Judah the use of the bow. Behold, it is written in the book of righteousness.)

dhe urdhëroi t’u mësonin bijve të Judës këngën e harkut. Ja, ajo gjendet e shkruar në librin e të Drejtit.

19 T he glory of Israel is slain upon thy high places! How are the mighty fallen!

"Madhështia e Izraelit qëndron e vrarë në lartësitë e tua! Si është e mundur që ranë trimat?

20 T ell it not in Gath, publish it not in the streets of Askelon lest the daughters of the Philistines rejoice, lest the daughters of the uncircumcised triumph.

Mos ia njoftoni Gathit, mos e bëni të ditur nëpër rrugët e Ashkalonit, që të mos gëzohen bijat e Filistejve, që të mos ngazëllohen bijat e të parrethprerëve.

21 Y e mountains of Gilboa, let there be no dew, neither let there be rain, upon you nor fields of offerings, for there the shield of the mighty is vilely cast away, the shield of Saul, as though he had not been anointed with oil.

O male të Gilboas, mos rëntë më as vesa as shiu mbi ju, mos pastë as fusha ofertash; sepse aty u hodh mburoja e trimave, mburoja e Saulit, sikur ky të mos ishte i vajosur.

22 W ithout the blood of the slain, without the fat of the mighty, the bow of Jonathan never turned back, and the sword of Saul never returned empty.

Nga gjaku i të vrarëve, nga dhjami i trimave, harku i Jonatanit nuk u tërhoq kurrë dhe shpata e Saulit nuk u vërtit kurrë bosh.

23 S aul and Jonathan were loved and desired in their lives, and in their death they were not divided; they were swifter than eagles, they were stronger than lions.

Sauli dhe Jonatani; aq të dashur dhe të përzemërt në jetë, nuk u ndanë në vdekjen e tyre. Ishin më të shpejtë se shqiponjat, më të fortë se luanët.

24 Y e daughters of Israel, weep over Saul, who clothed you in scarlet, with other delights, who put ornaments of gold upon your apparel.

Bija të Izraelit, vajtoni Saulin që ju vishte në luks me rroba flakë të kuqe, që i zbukuronte me ar veshjet tuaja.

25 H ow are the mighty fallen in the midst of the battle! O Jonathan, thou wast slain in thine high places.

Vallë, si ranë trimat në mes të betejës, si u vra Jonathani në lartësitë e tua?

26 I am distressed for thee, my brother Jonathan; very pleasant hast thou been unto me; thy love to me was wonderful, passing the love of women.

Unë jam në ankth për ty, o vëllai im Jonatan; ti ishe shumë i dashur për mua, dashuria jote për mua ishte më e mrekullueshme se dashuria e grave.

27 H ow are the valiant fallen, and the weapons of war perished!

Vallë, si ranë trimat dhe si u shkatërruan armët e luftës?".