1 ¶ Then the LORD said unto Moses, Go in unto Pharaoh and tell him, Thus saith the LORD God of the Hebrews, Let my people go that they may serve me.

Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Shko te Faraoni dhe i thuaj: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Hebrenjve: Lëre popullin tim të shkojë, që të mund të më shërbejë.

2 F or if thou refuse to let them go and wilt hold them still,

Por në rast se nuk pranon ta lësh të shkojë dhe e mban akoma,

3 b ehold, the hand of the LORD is upon thy livestock which are in the field, upon the horses, upon the asses, upon the camels, upon the cows, and upon the sheep: there shall be a very grievous pestilence.

ja, dora e Zotit do të jetë mbi bagëtinë tënde, që është nëpër fusha, mbi kuajt, mbi gomarët, mbi devetë, mbi bagëtinë e trashë dhe të imët, dhe do të ketë gjëmë të madhe.

4 A nd the LORD shall separate between the livestock of Israel and the livestock of Egypt so that nothing shall die of all that is of the sons of Israel.

Por Zoti do të bëjë dallim midis bagëtisë së Izraelit dhe asaj të Egjiptit; kështu asnjë ngordhje nuk do të ketë në gjithçka që u përket bijve të Izraelit"".

5 A nd the LORD appointed a set time, saying, Tomorrow the LORD shall do this thing in the land.

Pastaj Zoti caktoi një afat, duke thënë: "Nesër Zoti do ta bëjë këtë në vend".

6 A nd the next day the LORD did that thing, and of all the livestock of Egypt many died, but of the livestock of the sons of Israel not one died.

Dhe Zoti e bëri atë të nesërmen, dhe tërë bagëtia e Egjiptit ngordhi; por nga bagëtia e bijve të Izraelit nuk ngordhi as edhe një kokë.

7 T hen Pharaoh sent, and, behold, there was not one of the livestock of the sons of Israel dead. But the heart of Pharaoh hardened, and he did not let the people go.

Faraoni dërgoi njerëz për të parë, dhe ja asnjë kokë bagëtie e Izraelitëve s’kishte ngordhur. Por zemra e Faraonit u fortësua dhe ai nuk e la popullin të shkojë.

8 ¶ And the LORD said unto Moses and unto Aaron, Let each of you take handfuls of soot from the furnace, and let Moses sprinkle it toward heaven in the sight of Pharaoh.

Pastaj Zoti u tha Moisiut dhe Aaronit: "Merrni ca grushte hi furre, dhe Moisiu ta shpërndajë atë drejt qiellit në sytë e Faraonit.

9 A nd it shall become dust upon all the land of Egypt, which shall cause boils breaking forth with blisters upon man and upon beast, throughout all the land of Egypt.

Ai do të bëhet një pluhur i imët në të gjithë vendin e Egjiptit, dhe do të shkaktojë ulcera që do të përftojnë puçrra me qelb te njerëzit dhe te kafshët në të gjithë vendin e Egjiptit".

10 A nd they took the soot of the furnace and stood before Pharaoh; and Moses sprinkled it up toward heaven; and boils breaking forth with blisters came upon man and upon beast

Atëherë ata morën hi furre dhe u paraqitën para Faraonit; dhe Moisiu e shpërndau drejt qiellit, dhe ai shkaktoi ulcera që përftuan puçrra te njerëzit dhe te kafshët.

11 u ntil the magicians could not stand before Moses because of the boils; for the boils were upon the magicians, and upon all the Egyptians.

Dhe magjistarët nuk mundën të qëndronin para Moisiut për shkak të ulcerave, sepse magjistarët dhe tërë Egjiptasit ishin prekur nga ulcerat.

12 A nd the LORD hardened the heart of Pharaoh, and he did hearken unto them as the LORD had spoken unto Moses.

Por Zoti e ngurtësoi zemrën e Faraonit, dhe ky nuk i dëgjoi ata, ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut.

13 ¶ Then the LORD said unto Moses, Rise up early in the morning and stand before Pharaoh and say unto him, Thus saith the LORD God of the Hebrews, Let my people go that they may serve me.

Pas kësaj Zoti i tha Moisiut: "Çohu herët në mëngjes, paraqitu para Faraonit dhe thuaji: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Hebrenjve: Lëre popullin tim të shkojë, që të ketë mundësi të më shërbejë.

14 F or otherwise this time I will send all my plagues upon thine heart and upon thy slaves and upon thy people that thou may know that there is none like me in all the earth.

Sepse këtë herë do t’i dërgoj tërë plagët e mia pikërisht mbi ty, mbi shërbëtorët e tu dhe mbi popullin tënd, që të mësosh se nuk ka asnjë të ngjashëm me mua në gjithë dheun.

15 F or now I will stretch out my hand that I may smite thee and thy people with pestilence, and thou shalt be cut off from the earth.

Në fakt, në qoftë se tani unë do ta kisha shtrirë dorën dhe do të kisha goditur me murtajë ty dhe popullin tënd, ti do të ishe fshirë nga faqja e dheut.

16 F or in truth I have placed thee to declare my power in thee, and that my name may be declared throughout all the earth.

Por, pikërisht për këtë arsye, të kam falur, për të të treguar fuqinë time dhe që emri im të shpallet në gjithë dheun.

17 T hou even so dost exalt thyself against my people that thou wilt not let them go.

Dhe ti akoma i kundërvihesh popullit tim dhe nuk e lë të shkojë?

18 B ehold, tomorrow about this time I will cause it to rain a very grievous hail, such as has not been in Egypt since the foundation thereof even until now.

Ja, nesër në këtë orë, unë do të bëj që të bjerë një breshër aq i fortë, që Egjipti nuk e ka parë prej ditës së krijimit të tij deri tani.

19 S end therefore now and gather thy livestock and all that thou hast in the field; for upon every man and beast which shall be found in the field and shall not be brought home, the hail shall come down upon them, and they shall die.

Dhe tani dërgo njeri që të sigurosh bagëtinë tënde dhe tërë ato që ke nëpër fusha. Sepse tërë njerëzit dhe kafshët, që ndodhen nëpër fushat dhe nuk janë çuar në shtëpi, do të goditen nga breshëri dhe do të vdesin"".

20 H e that feared the word of the LORD among the slaves of Pharaoh made his slaves and his livestock flee into the houses;

Ndër shërbëtorët e Faraonit, ata që patën frikë nga fjalët e Zotit i strehuan në shtëpitë e tyre shërbëtorët dhe bagëtinë e tyre;

21 a nd he that did not regard the word of the LORD left his slaves and his livestock in the field.

por ata që nuk i morrën parasysh fjalët e Zotit i lanë shërbëtorët dhe bagëtinë e tyre në fusha.

22 ¶ And the LORD said unto Moses, Stretch forth thine hand toward heaven that there may be hail in all the land of Egypt, upon the men and upon the beasts and upon all the grass of the field throughout the land of Egypt.

Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Shtrije dorën drejt qiellit, që të bjerë breshër në tërë vendin e Egjiptit, mbi njerëzit, mbi kafshët dhe mbi çdo lloj bimësie të fushave në vendin e Egjiptit".

23 A nd Moses stretched forth his rod toward heaven, and the LORD raised his voice and it hailed, and the fire ran along upon the ground; and the LORD rained hail upon the land of Egypt.

Dhe Moisiu e shtriu bastunin e tij drejt qiellit; dhe Zoti dërgoi bubullima dhe breshër, dhe zjarri ra duke goditur me rrufe në tokë; dhe Zoti bëri që të bjerë breshër mbi vendin e Egjiptit.

24 S o there was hail and fire mingled with the hail, very grievous, such as there was none like it in all the land of Egypt since it became inhabited.

Kështu ra breshër dhe pati një zjarr të përzier me breshrin; dhe ky ishte aq i fortë, sa nuk ishte parë ndonjë herë në të gjithë vendin e Egjiptit, që ditën që ishte bërë komb.

25 A nd that hail smote throughout all the land of Egypt all that was in the field, both men and beasts; and the hail smote all the grass of the field and broke all the trees of the field.

Dhe breshri goditi në të gjithë vendin e Egjiptit gjithçka që ishte në fushat, si njerëzit ashtu dhe kafshët; breshri goditi çdo lloj bimësie në fushat dhe bëri copë copë çdo pemë që ndodhej në fushë.

26 O nly in the land of Goshen, where the sons of Israel were, was there no hail.

Vetëm në vendin e Goshenit, ku ishin bijtë e Izraelit nuk ra breshër.

27 T hen Pharaoh sent and called for Moses and Aaron and said unto them, I have sinned this time; the LORD is righteous, and I and my people are wicked.

Atëherë Faraoni dërgoi e thirri Moisiun dhe Aaronin dhe u tha atyre: Këtë herë unë mëkatova; Zoti është i drejtë, ndërsa unë dhe populli im jemii të këqij.

28 I ntreat the LORD that the thunderings of God and the hail might cease; and I will let you go, and ye shall stay here no longer.

Lutjuni Zotit që të mbarojnë bubullimat e Perëndisë dhe breshri; unë do t’ju lë të shkoni dhe nuk do të jeni të detyruar të rrini më këtu".

29 A nd Moses replied unto him, As soon as I am gone out of the city, I will extend my hands unto the LORD; and the thunder shall cease, neither shall there be any more hail; that thou may know how that the earth is the LORD’s.

Moisiu i tha: "Mbasi të dal nga qyteti, do t’i shtrij duart nga Zoti; bubullimat do të pushojnë dhe nuk do të ketë më breshër, që ti të mësosh që toka i përket Zotit.

30 B ut I know thee and thy slaves from before ye began to fear the presence of the LORD God.

Por unë e di që ti dhe shërbëtorët e tu, nuk do të keni frikë akoma nga Zoti Perëndi".

31 T he flax, therefore, and the barley were smitten, for the barley was headed out, and the flax was in stalk.

Tani liri dhe elbi u prekën, sepse elbi ishte në kalli dhe liri kishte lulëzuar;

32 B ut the wheat and the rye were not smitten; for they were late.

por gruri dhe gruri i fortë nuk u prekën, sepse janë të vonshëm.

33 A nd Moses went out from the presence of Pharaoh and out of the city and extended his hands unto the LORD; and the thunders and hail ceased, and the rain was not poured upon the earth.

Kështu Moisiu, pasi la Faraonin, doli nga qyteti dhe i shtriu duart drejt Zotit; atëherë bubullimat dhe breshri pushuan dhe nuk ra më shi mbi tokë.

34 A nd when Pharaoh saw that the rain and the hail and the thunders were ceased, he persevered in his sin and hardened his heart, he and his slaves.

Kur Faraoni pa që shiu, breshri dhe bubullimat pushuan, vazhdoi të mëkatojë dhe e ngurtësoi zemrën e tij, ai dhe shërbëtorët e tij.

35 A nd the heart of Pharaoh hardened, and he did not let the sons of Israel go as the LORD had spoken by Moses.

Kështu zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i la të bijtë e Izraelit të shkojnë, ashtu si i kishte thënë Zoti nëpërmjet Moisiut.