1 ¶ Now when Festus was come into the province, after three days he ascended from Caesarea to Jerusalem.

Kur Festi arriti në krahinë, mbas tri ditësh u ngjit nga Cezarea në Jeruzalem.

2 T hen the prince of the priests and the principals of the Jews informed him against Paul and besought him,

Kryeprifti dhe krerët e Judenjve i paraqitën akuzat kundër Palit dhe i luteshin,

3 a sking for grace against him, that he would send for him to Jerusalem, they placing an ambush in the way to kill him.

duke kërkuar t’u bënte favorin që Palin ta binin në Jeruzalem; kështu ata do ta vrisnin në një pritë rrugës.

4 B ut Festus answered that Paul should be kept at Caesarea and that he himself would depart shortly there.

Por Festi u përgjigj që Pali ruhej në Cezare dhe që ai vetë do të shkonte aty shpejt.

5 L et them, therefore, said he, who among you are able, go down with me and accuse this man, if there is anything in him.

“Prandaj njerëzit me influencë midis jush,” tha ai, “le të zbresin me mua; dhe, në qoftë se ka ndonjë faj te ky njeri, le ta akuzojnë.”

6 A nd when he had tarried among them no more than ten days, he went down unto Caesarea and the next day, sitting on the judgment seat, commanded Paul to be brought.

Si qëndroi midis tyre jo më shumë se tetë a dhjetë ditë, Festi zbriti në Cezare; të nesërmen zuri vend në gjykatë dhe urdhëroi që të sillnin Palin.

7 A nd when he was come, the Jews who came down from Jerusalem stood round about and laid many and grievous complaints against Paul, which they could not prove.

Kur erdhi ai, Judenjtë që kishin zbritur nga Jeruzalemi e rrethuan, dhe drejtuan kundër Palit shumë akuza të rënda, të cilat nuk mund t’i vërtetonin.

8 W hile he answered for himself, Neither against the law of the Jews, neither against the temple, nor yet against Caesar have I sinned in anything at all.

Në mbrojtje të vet Pali thoshte: “Unë nuk kam mëkatuar as kundër ligjit të Judenjve, as kundër tempullit, as kundër Cezarit.”

9 B ut Festus, willing to ingratiate himself with the Jews, answered Paul and said, Wilt thou go up to Jerusalem, and there be judged of these things before me?

Por Festi, duke dashur t’u bëjë qejfin Judenjve, iu përgjigj Palit e tha: “A dëshiron të ngjitesh në Jeruzalem për t’u gjykuar para meje për këto gjëra?.”

10 T hen said Paul, I stand at Caesar’s judgment seat, where I ought to be judged; to the Jews I have done no wrong, as thou very well knowest.

Atëherë Pali tha: “Unë jam para gjykatës së Cezarit, ku duhet të gjykohem; unë nuk u kam bërë asnjë të padrejtë Judenjve, sikurse ti e di fare mirë.

11 F or if I am an offender or have committed anything worthy of death, I do not refuse to die; but if there are none of these things of which these accuse me, no one may deliver me unto them. I appeal unto Caesar.

Në qoftë se kam vepruar keq ose kam kryer diçka që meriton vdekjen, nuk refuzoj që të vdes; por nëse s’ka asgjë të vërtetë në gjërat për të cilat këta më akuzojnë, askush nuk mund të më dorëzojë në duart e tyre. Unë i apelohem Cezarit.”

12 T hen Festus, when he had conferred with the council, answered, Hast thou appealed unto Caesar? unto Caesar shalt thou go.

Atëherë Festi, pasi e bisedoi me këshillin, u përgjigj: “Ti i je apeluar Cezarit; te Cezari do të shkosh.”

13 ¶ And after certain days King Agrippa and Bernice came unto Caesarea to salute Festus.

Pas disa ditësh mbreti Agripa dhe Berenike erdhën në Cezare për të përshëndetur Festin.

14 A nd when they had been there many days, Festus declared Paul’s cause unto the king, saying, There is a certain man left in bonds by Felix,

Dhe, mbasi ata ndenjën disa ditë, Festi ia parashtroi çështjen e Palit mbretit, duke thënë: “Feliksi ka lënë të burgosur njëfarë njeriu,

15 a bout whom, when I was at Jerusalem, the princes of the priests and the elders of the Jews informed me, desiring to have vengeance against him.

kundër të cilit, kur isha në Jeruzalem, krerët e priftërinjve dhe pleqtë e Judenjve, kishin paraqitur akuza, duke kërkuar dënimin e tij.

16 T o whom I answered, It is not the manner of the Romans to deliver any man to die, before the one who is accused is face to face with his accusers and is given license to answer for himself concerning the crime laid against him.

Unë u dhashë përgjigje se nuk është zakon i Romakëve të dorëzojnë dikë për vdekje para se i akuzuari të ballafaqohet me paditësit e tij, dhe t’i jetë dhënë mundësia që të mbrohet nga akuza.

17 T herefore, when they were come here, without any delay on the next day I sat on the judgment seat and commanded the man to be brought forth.

Prandaj, kur ata u mblodhën këtu, pa e shtyrë punën, u ula të nesërmen në gjykatë dhe urdhërova të ma sjellin këtë njeri.

18 A gainst whom when the accusers stood up, they brought no accusation of such things as I supposed,

Kur u ngritën paditësit e tij, nuk paraqitën kundër tij asnjë akuzë për gjërat që unë dyshoja.

19 b ut had certain questions against him of their own superstition, and of one Jesus, who was dead, whom Paul affirmed to be alive.

Por kishin vetëm disa pika mospajtimi për fenë e tyre dhe për njëfarë Jezusi, që ka vdekur, dhe për të cilin Pali thoshte se është i gjallë.

20 A nd because I doubted of such manner of questions, I asked him whether he would go to Jerusalem and there be judged of these matters.

Dhe duke qenë se unë mbeta ndërdyshas përpara një konflikt i të këtij lloji, e pyeta nëse ai donte të shkonte në Jeruzalem dhe të gjykohej atje lidhur me këto gjëra.

21 B ut when Paul had appealed to be reserved unto the hearing of Augustus, I commanded him to be kept until I might send him to Caesar.

Por, mbasi Pali u apelua tek Augusti për të marrë gjykimin e tij, dhashë urdhër që ta ruanin derisa të mundem ta dërgoj te Cezari.”

22 T hen Agrippa said unto Festus, I would also hear the man myself. Tomorrow, said he, thou shalt hear him.

Agripa i tha Festit: “Do të doja edhe unë ta dëgjoja këtë njeri.” Dhe ai u përgjigj: “Do ta dëgjosh nesër.”

23 A nd the next day when Agrippa was come and Bernice, with great pomp, and was entered into the place of hearing, with the tribunals and principal men of the city, at Festus’ commandment, Paul was brought forth.

Kështu të nesërmen Agripa dhe Berenike erdhën me shumë madhështi dhe, mbasi hynë në auditor me tribunët dhe me parinë e qytetit, me urdhër të Festit, e sollën Palin aty.

24 T hen Festus said, King Agrippa, and all men who are here present with us, ye see this man, about whom all the multitude of the Jews have dealt with me, both at Jerusalem and also here, crying that he ought not to live any longer.

Atëherë Festi tha: “O mbret Agripa, dhe ju të gjithë që jeni të pranishëm këtu me ne, ju po shihni atë kundër të cilit gjithë turma e Judenjve m’u drejtua mua në Jeruzalem dhe këtu, duke thirrur se nuk është më i denjë të jetojë.

25 B ut when I found that he had committed nothing worthy of death and that he himself has appealed to Augustus, I have determined to send him.

Por unë, duke parë se s’ka bërë asnjë gjë që të meritojë vdekjen, dhe duke qenë se ai vetë i është apeluar Augustit, vendosa ta dërgoj.

26 O f whom I have no certain thing to write unto my lord. Therefore I have brought him forth before you, and specially before thee, O King Agrippa, that, after examination, I might have something to write.

Dhe duke qenë se s’kam asgjë konkrete që t’i shkruaj perandorit për të, e solla këtu para jush, dhe kryesisht para teje, o mbret Agripa, që pas kësaj seance të kem diçka për të shkruar.

27 F or it seems to me unreasonable to send a prisoner, and not to signify the crimes laid against him.

Sepse më duket e paarsyeshme të dërgosh një të burgosur pa treguar akuzat kundër tij.”