1 ¶ Now it came to pass upon a day that Jonathan, the son of Saul, said unto the young man that bore his armour, Come and let us go over to the Philistines’ garrison that is on the other side. But he did not tell his father.

Një ditë ndodhi që Jonathani, bir i Saulit, i tha shqyrtarit të tij të ri: "Eja, shkojmë drejt pozicioneve të Filistejve, që ndodhen në anën tjetër". Por nuk i tha asgjë të atit.

2 A nd Saul tarried in the uttermost part of Gibeah under a pomegranate tree which is in Migron, and the people that were with him were about six hundred men;

Sauli rrinte atëherë në skajin e Gibeahut nën shegën që është në Migron, dhe njerëzit që ishin me të arrinin në rreth gjashtë qind veta.

3 a nd Ahiah, the son of Ahitub, Ichabod’s brother, the son of Phinehas, the son of Eli, the LORD’s priest in Shiloh, was wearing the ephod. And the people did not know that Jonathan was gone.

Ahijahu, bir i Ahitubit, vëllai i Ikabodit, birit të Finehasit, birit të Elit, prift i Zotit, në Shiloh kishte veshur efodin. Por populli nuk e dinte që Jonathani kishte ikur.

4 A nd between the passages by which Jonathan sought to go over unto the Philistines’ garrison, there was a sharp rock on the one side and a sharp rock on the other side; and the name of the one was Bozez and the name of the other Seneh.

Ndërmjet kalimeve nëpër të cilat Jonathani kërkonte të arrinte në pozicionin e Filistejve, kishte një shkëmb që ngrihej nga një anë dhe një shkëmb që ngrihej nga ana tjetër; njëri quhej Botsets dhe tjetri Seneh.

5 T he forefront of the one was situated northward over against Michmash and the other towards the Negev over against Gibeah.

Njeri nga shkëmbinjtë ngrihej në veri, përballë Mikmashit dhe tjetri në jug, përballë Gibeahut.

6 A nd Jonathan said to the young man that bore his armour, Come and let us go over unto the garrison of these uncircumcised; peradventure the LORD will work for us, for it is not difficult for the LORD to save by many or by few.

Jonathani i tha shqyrtarit të ri: "Eja, shkojmë drejt pozicioneve të këtyre të parrethprerëve; ndofta Zoti ka për të vepruar në favorin tonë, sepse asgjë nuk e pengon Zotin të sigurojë shpëtimin me shumë ose me pak njerëz".

7 A nd his armourbearer said unto him, Do all that is in thy heart; go. Behold, I am with thee according to thy will.

Shqyrtari i tij iu përgjegj: "Bëj ç’ke për zemër; shko përpara; jam gati të shkoj me ty ku ta dëshirojë zemra jote".

8 T hen Jonathan said, Behold, we will go over unto these men, and we will show ourselves unto them.

Atëherë Jonathani tha: "Ja, ne do të shkojmë drejt atyre njerëzve dhe do t’i bëjmë që të na shohin.

9 I f they say thus unto us, Tarry until we come to you, then we will stand still in our place and will not go up unto them.

Po të na thonë: "Ndaluni deri sa t’ju arrijmë," ne do të qëndrojmë në vend dhe nuk do të shkojmë tek ata;

10 B ut if they say thus, Come up unto us, then we will go up, for the LORD has delivered them into our hand, and this shall be a sign unto us.

por në rast se na thonë: "Ejani te ne," ne do të shkojmë, sepse Zoti i ka dhënë në duart tona; dhe kjo do të na shërbejë si shenjë".

11 A nd both of them showed themselves unto the garrison of the Philistines; and the Philistines said, Behold, the Hebrews come forth out of the holes where they had hid themselves.

Kështu të dy u panë nga garnizoni i Filistejve; dhe Filistejtë thanë: Ja Hebrenjtë që po dalin nga shpellat ku ishin fshehur!!".

12 A nd the men of the garrison answered Jonathan and his armourbearer and said, Come up to us, and we will show you a thing. Then Jonathan said unto his armourbearer, Come up after me, for the LORD has delivered them into the hand of Israel.

Pastaj njerëzit e garnizonit iu kthyen Jonathanit dhe shqyrtarit të tij dhe thanë: "Ejani te ne se kemi diçka për t’ju thënë". Atëherë Jonathani i tha shqyrtarit të tij: "Eja pas meje, sepse Zoti i ka dhënë në duart e Izraelit".

13 A nd Jonathan climbed up upon his hands and upon his feet and his armourbearer after him; and they fell before Jonathan, and his armourbearer slew after him.

Jonathani u ngjit duke u kacavarur me duar dhe me këmbë, i ndjekur nga shqyrtari i tij. Filistejtë binin përpara Jonathanit, dhe shqyrtari pas tij i vriste.

14 A nd that first slaughter which Jonathan and his armourbearer made was about twenty men within as it were a half acre of land, which a yoke of oxen might plow.

Kjo qe masakra e parë e kryer nga Jonathani dhe nga shqyrtari i tij; në të humbën jetën rreth njëzet veta, në një sipërfaqe prej rreth gjysmë jugeri tokë.

15 A nd there was trembling in the host, in the field, and among all the people of the garrison; and those who had gone out to destroy the land, they also trembled, and the earth quaked, and there was fear of God.

Tmerri u përhap në kamp, në fshatra dhe në gjithë popullin; edhe garnizoni dhe cubat u trembën gjithashtu; bile edhe toka u drodh dhe u shndërrua kështu në një llahtarë të Perëndisë.

16 ¶ And the watchmen of Saul in Gibeah of Benjamin looked, and, behold, the multitude melted away, and they went on beating down one another.

Rojet e Saulit në Gibeah të Beniaminit vështruan dhe panë që turma po shpërndahej dhe po ikte sa andej këtej.

17 T hen Saul said unto the people that were with him, Number now and see who is gone from us. And when they had numbered, behold, Jonathan and his armourbearer were not there.

Atëherë Sauli u tha njerëzve që ishin me të: "Bëni apelin për të parë se kush ka ikur nga ne". U bë apeli, dhe ja, mungonin Jonathani dhe shqyrtari i tij.

18 A nd Saul said unto Ahiah, Bring the ark of God. For the ark of God was at that time with the sons of Israel.

Atëherë Sauli i tha Ahijaut: "Afroje arkën e Perëndisë!" (sepse në atë kohë arka e Perëndisë ishte me bijtë e Izraelit).

19 A nd it came to pass while Saul talked unto the priest, that the noise that was in the host of the Philistines went on and increased. Then Saul said unto the priest, Withdraw thy hand.

Ndërsa Sauli fliste me priftin, rrëmuja në kampin e Filistejve vazhdonte të shtohej; kështu Sauli i tha priftit: "Hiqe dorën tënde!".

20 A nd Saul and all the people that were with him assembled themselves, and they came to the battle; and, behold, each man’s sword was against his fellow, and there was a very great discomfiture.

Pastaj Sauli dhe tërë populli që ishte me të u mblodhën dhe lëvizën drejt vendit të betejës; dhe ja që shpata e secilit drejtohej kundër shokut të tij dhe rrëmuja ishte shumë e madhe.

21 M oreover, the Hebrews that had been with the Philistines before that time, who had gone up with them into the camp from the country round about, even they also turned to be with the Israelites that were with Saul and Jonathan.

Vetë Hebrenjtë, të cilët prej pak kohe gjendeshin me Filistejtë dhe ishin ngjitur bashkë me ta në kamp nga krahina përreth, u bashkuan me Izraelitët që ishin me Saulin dhe Jonathanin.

22 L ikewise all the men of Israel who had hid themselves in Mount Ephraim, when they heard that the Philistines fled, they also followed hard after them in the battle.

Po kështu tërë Izraelitët që ishin fshehur në zonën malore të Efraimit, kur mësuan që Filistejtë po ia mbathnin, filluan edhe ata t’i ndjekin duke marrë pjesë në betejë.

23 S o the LORD saved Israel that day; and the battle passed over unto Bethaven.

Kështu atë ditë Zoti e shpëtoi Izraelin dhe beteja u shtri deri në Beth-Aven.

24 ¶ But the men of Israel were distressed that day, for Saul had adjured the people, saying, Cursed be the man that eats any food until evening that I may be avenged on my enemies. So none of the people tasted any food.

Por atë ditë njerëzit e Izraelit ishin të rraskapitur, sepse Sauli e kishte vënë popullin të betohej: "I mallkuar qoftë ai që do të prekë ushqim para mbrëmjes, para se të hakmerrem me armiqtë e mi". Kështu që asnjeri nga populli nuk preku ushqim me dorë.

25 A nd the army of all the land came to a wood, and there was honey upon the ground.

Tërë populli hyri në një pyll, ku kishte mjaltë për tokë.

26 A nd when the people were come into the wood, behold, the honey dropped, but no man put his hand to his mouth, for the people feared the oath.

Me të hyrë populli në pyll, ai pa mjaltin që kullonte; por askush nuk e çoi dorën në gojë, sepse populli kishte frikë nga betimi që kishte bërë.

27 B ut Jonathan had not heard when his father charged the people with the oath, therefore, he put forth the end of the rod that was in his hand and dipped it in a honeycomb and put his hand to his mouth, and his eyes were enlightened.

Por Jonathani nuk e kishte dëgjuar atin e tij kur ai e kishte vënë popullin të betohej; prandaj zgjati majën e bastunit që kishte në dorë, e ngjeu në hojet e mjaltit dhe e çoi në gojë; kështu shikimi i tij u bë më i qartë.

28 T hen one of the people spoke and said, Thy father straitly charged the people with an oath, saying, Cursed be the man that eats any food this day. And the people were faint.

Njeri nga populli mori fjalën dhe tha: "Ati yt e ka vënë enkas popullin ta bëjë këtë betim, duke thënë: "Mallkuar qoftë ai njeri që do të prekë ushqim sot," megjithëse populli ishte i rraskapitur".

29 T hen Jonathan said, My father has troubled the land. See, I pray you, how my eyes have been enlightened because I tasted a little of this honey.

Atëherë Jonathani tha: "Ati im i solli dëm vendit; unë shijova pak nga ky mjaltë dhe shikimi im u bë më i qartë.

30 H ow much more if haply the people had eaten freely today of the spoil of their enemies which they found? Would there not have been now a much greater slaughter among the Philistines?

Sa më mirë do të kishte qenë sikur populli të kishte ngrënë sot lirisht plaçkën që gjeti te armiqtë! A nuk do të kishte pasur një masakër më të madhe të Filistejve?".

31 A nd they smote the Philistines that day from Michmash to Aijalon, but the people were very faint.

Po atë ditë ata i mundën Filistejtë nga Mikmashi deri në Aijalon, por populli ishte tepër i lodhur.

32 T herefore, the people flew upon the spoil and took sheep and oxen and calves and slew them on the ground, and the people ate them with the blood.

Kështu populli u hodh mbi plaçkën, rrëmbeu dele, lopë dhe viça dhe i theri për tokë; dhe populli i hëngri me gjithë gjakun e tyre.

33 T hen they told Saul, saying, Behold, the people sin against the LORD in that they eat with the blood. And he said, Ye have transgressed; roll a great stone unto me this day.

Këtë ia treguan Saulit dhe i thanë: "Ja, populli po mëkaton kundër Zotit duke ngrënë mish me gjithë gjakun". Ai tha: "Ju keni kryer një shkelje; rrukullisni menjëherë një gur të madh pranë meje".

34 A nd Saul said, Disperse yourselves among the people and tell each one to bring his ox and his sheep here unto me and slay them here and eat and do not sin against the LORD in eating with the blood. And of all the people, each one brought his ox with him that night and slew them there.

Pastaj Sauli urdhëroi: "Shpërndahuni midis popullit dhe i thoni: Secili të sjellë këtu tek unë lopën dhe delen e tij; i therrni këtu dhee pastaj i hani, por mos mëkatoni ndaj Zotit, duke ngrënë mish me gjithë gjakun e tij!". Kështu gjithkush nga populli solli me vete lopën e tij dhe e theri në atë vend.

35 A nd Saul built an altar unto the LORD; the same was the first altar that he built unto the LORD.

Sauli ndërtoi pastaj një altar kushtuar Zotit; ky ishte altar i parë që ai i ndërtoi Zotit.

36 ¶ And Saul said, Let us go down after the Philistines by night and spoil them until the morning light, and let us not leave a man of them. And they said, Do whatever seems good unto thee. Then the priest said, Let us draw near unto God here.

Pastaj Sauli tha: "Të zbresim natën për të ndjekur Filistejtë dhe t’i zhveshim deri në dritën e mëngjesit; dhe të mos lëmë asnjë prej tyre të gjallë". Populli u përgjegj: "Vepro si të të duket më mirë. Atëherë prifti tha: "T’i afrohemi Perëndisë këtu".

37 A nd Saul asked counsel of God, Shall I go down after the Philistines? Wilt thou deliver them into the hand of Israel? But he did not answer him that day.

Kështu Sauli e pyeti Perëndinë: "A duhet të zbres për të ndjekur Filistejtë? A do t’i lësh në duart e Izraelit?". Por Perëndia nuk dha asnjë përgjigje.

38 T hen Saul said, Bring here all the chief of the people and know and see by whom this sin has been this day.

Atëherë Sauli tha: "Afrohuni këtu, ju gjithë krerë të popullit, pranoni dhe shikoni mëkatin e kryer sot,

39 F or, as the LORD lives, who saves Israel, though it be in Jonathan, my son, he shall surely die. But there was not a man among all the people that answered him.

sepse, ashtu siç është e vërtetë që Zoti, shpëtimtari i Izraelit, jeton edhe sikur të gjendej te Jonathani, biri im, ai duhet të vdesë". Por asnjeri nga tërë populli nuk iu përgjegj atij.

40 T hen he said unto all Israel, Be ye on one side, and I and Jonathan my son will be on the other side. And the people said unto Saul, Do what seems good unto thee.

Atëherë ai i tha gjithë Izraelit: "Ju qëndroni në një anë, dhe unë dhe biri im Jonathan do të qëndrojmë nga ana tjetër". Populli iu përgjegj Saulit: "Bëj atë që të duket më mirë".

41 T herefore, Saul said unto the LORD God of Israel, Show who is without blemish. And Saul and Jonathan were taken, but the people went out free.

Prandaj Sauli i tha Zotit: "O Perëndi i Izraelit, na jep përgjigjen e drejtë". Kështu u caktuan Jonathani dhe Sauli dhe populli jo.

42 A nd Saul said, Cast lots between me and Jonathan my son. And Jonathan was taken.

Pastaj Sauli tha: "Hidhni short midis meje dhe Jonathanit, birit tim". Kështu u caktua Jonathani.

43 T hen Saul said to Jonathan, Tell me what thou hast done. And Jonathan told him, and said, I did but taste a little honey with the end of the rod that was in my hand; must I die for this.

Atëherë Sauli i tha Jonathanit: "Më trego ç’ke bërë". Jonathani i tha: Kam provuar pak mjaltë me majën e bastunit që kisha në dorë; ja, ku jam,, kam për të vdekur!".

44 A nd Saul answered, God do so and more also, for thou shalt surely die, Jonathan.

Sauli tha: "Perëndia e bëftë këtë dhe bile më keq, sepse ti ke për të vdekur me siguri, o Jonathan!".

45 T hen the people said unto Saul, Shall Jonathan die, who has wrought this great saving health in Israel? No, in no wise: as the LORD lives, there shall not one hair of his head fall to the ground, for he has wrought with God this day. So the people rescued Jonathan that he did not die.

Po populli i tha Saulit: "A duhet të vdesë Jonathani që ka sjellë këtë çlirim të madh në Izrael? Mos ndodhtë kurrë! Ashtu siç është e vërtetë që Zoti jeton, nuk ka për të rënë në tokë as edhe një fije floku nga koka e tij, sepse sot ai ka vepruar bashkë me Perëndinë"! Kështu populli e shpëtoi Jonathanin dhe ai nuk vdiq.

46 T hen Saul went up from following the Philistines, and the Philistines went to their own place.

Pastaj Sauli u kthye nga ndjekja e Filistejve dhe Filistejtë u kthyen në vendin e tyre.

47 ¶ So Saul took the kingdom over Israel and fought against all his enemies on every side, against Moab and against the sons of Ammon and against Edom and against the kings of Zobah and against the Philistines; and wherever he turned himself, he troubled them.

Kështu Sauli e forcoi mbretërinë e Izraelit dhe luftoi kundër gjithë armiqve që ndodheshin rreth e qark: Moabit, bijve të Amonit, Edomit, mbretërve të Tsobahut dhe Filistejve; ai korrte fitore nga çdo anë që të kthehej.

48 A nd he gathered a host and smote Amalek and delivered Israel out of the hands of those that spoiled them.

Kreu vepra trimërie, mundi Amalekitët dhe çliroi nga duart e atyre që e plaçkitnin.

49 N ow the sons of Saul were Jonathan and Ishui and Melchishua. And the names of his two daughters were these: the name of the firstborn Merab and the name of the younger Michal.

Bijtë e Saulit ishin Jonathani, Jishuji dhe Malkishuahu; dy bijat e tij quheshin Merab, më e madhja, dhe Mikal më e vogla.

50 A nd the name of Saul’s wife was Ahinoam, the daughter of Ahimaaz. And the name of the captain of his host was Abner, the son of Ner, Saul’s uncle.

E shoqja e Saulit quhej Ahinoam, ishe bija e Ahimaazit; emri i komandantit të ushtrisë së tij ishte Abner, bir i Nrerit, ungji i Saulit.

51 F or Kish was the father of Saul, and Ner, the father of Abner, was the son of Abiel.

Kishi, ati i Saulit, dhe Neri, ati i Abnerit, ishin bijtë e Abielit.

52 A nd there was intense war against the Philistines all the days of Saul, and when Saul saw any strong man or any valiant man, he took him unto him.

Gjatë gjithë jetës së Saulit pati një luftë të pamëshirshme kundër Filistejve; çdo njeri të fortë dhe çdo të ri trim që Sauli shikonte, i merrte me vete.